IV

Dodatek specjalny

17 31 października 2008 * Kurier Galicyjski

Na festiwalu występują

tutaj na festiwalu odnajdują

nym do zwyczajów, praktyko

szonych po całym świecie

dowości, zamieszkujących ten

zespoły, amatorskie zespoły

swoje miejsce. Na przykład,

wanych przez ich przodków

Bukowińczyków.

teren.

folklorystyczne, kultywujące

Bukowińczycy w Polsce jeszcze

w dawnej ojczyźnie.

Jak podkreślają sami uczest

Takie działania uczestników

bukowińskie tradycje, których

do niedawna wstydzili się swej

Oryginalny, rodzimy strój,

nicy, festiwal bukowiński to,

potwierdzają jedno z podstawo

członkowie identyfikują się z

kultury i ukrywali ją. Dzisiaj są

noszony przez uczestników „Bu

przede wszystkim, spotkanie

wych założeń festiwalu, a miano

kulturą bukowińską, a skład

dumni ze swej inności, z dorobku

kowińskich Spotkań”, stanowi

rodzin, przyjaciół, krajanów

wicie „[...] zaistnienie porozumie

których niejednokrotnie stano

kulturowego, jaki przywieźli ze

kolejny wyróżnik ich kultury.

nia i współpracy przy zachowa

Nie ma wśród przyjeż

wią wielopokoleniowe rodziny.

sobą z Bukowiny. Najważniejsze

W większości przypadków są to

niu własnej tożsamości kulturo

W przypadku grup spoza Buko

jest chyba jednak to, że zdołali

stroje uszyte współcześnie, wed

wej i narodowej” (Regulamin i

dżających uczestników

winy, najstarsi artyści urodzili się

zaakceptować nazwę „Buko

ług dawnego wzoru. Jednakże,

Założenia Programowe Festiwalu

rywalizacji, jest tylko

jeszcze na Bukowinie, natomiast

wińczycy” i stosują ją dziś do

niektórzy uczestnicy na występy

– umowa międzynarodowa).

wspólna zabawa

najmłodsi znają ją z opowiadań.

samookreślenia, co wydaje się

zakładają stroje, pieczołowicie

Główna bukowińska zasada –

Na „Bukowińskich Spotka

skutkiem silnej integracji z buko

przechowywane od lat, po

tolerancja – jest podczas „Spot

i radość z ciągłości

niach” wszystkie grupy etniczne

wińskimi rodakami.

rodzicach lub dziadkach.

kań” najbardziej widoczna.

bukowińskiej kultury.

z Bukowiny. Dla wielu rodzin,

rozdzielonych granicą i możli

wościami finansowymi, festiwal

jest jedyną możliwością spotka

nia. („[...] Ostatnio to chyba ten

festiwal jest jedynym miejscem,

gdzie my możemy się spotkać

z naszymi rodzinami...” – powie

działa jedna z uczestniczek).

„Bukowińskie Spotkania”,

poza stworzeniem okazji do

rodzinnych zjazdów, spełniają

inne, bardzo istotne zadanie –

Bukowińczycy, żyjący w małych

społecznościach lokalnych

i często będący mniejszością w

tego terenu mogą poprzez język,

z jednej strony doświadczyć

z

poczucia wspólnoty, a z drugiej

Ogólna atmosfera „Spot

Bukowińczycy po dziś dzień żyją

achować indywidualność.

kań” świadczy o tym, że tradycja

zgodnie i potrafią uszanować

dobrosąsiedzkiego współżycia

Poszczególne grupy z Bukowiny

kulturę swych sąsiadów, pod

łączy z rodakami spoza jej granic

bukowińskich narodów pozo

kreślając jednocześnie własną

rodzima gwara oraz język naro

stała  mimo upływu czasu –

odrębność.

dowy.My terazko możem gwarić

po naszemu i możem mówić po

polsku. I tu my się nauczyli. Gwa

risz z kunca, a potem zaczynasz

mówić,” – stwierdził jeden z

uczestników. Poprzez śpiewanie

starych, tradycyjnych pieśni

młodzi Bukowińczycy, zamieszku

jący tereny poza granicami

Bukowiny, uczą się od starszego

pokolenia rodzimego języka, a

taniec, muzyka i obrzędy prezen

towane na festiwalu to sposób

Współczesność

krajach swego zamieszkania, na

przekazania młodym bukowiń

Jak podkreślają sami uczest

festiwalu poprzez integrację z in

skiego folkloru. Oprócz starych

nicy, festiwal bukowiński to,

nymi mieszkańcami Bukowiny

pieśni z Bukowiny, zespoły

przede wszystkim, spotkanie

mają możliwość utwierdzenia się

prezentują też nowe pieśni napi

rodzin, przyjaciół, krajanów z Bu

w przekonaniu o własnej odręb

sane współcześnie. Przykładem

kowiny. Dla wielu rodzin, rozdzie

ności i umocnienia poczucia

tego może być tekst śpiewany

lonych granicą i możliwościami

związku z własną kulturą, a także

żywa, że ostatnie pół wieku

z kulturą wieloetnicznej Bukowiny

Umiejętność zgodnego współ

Obok zespołów pieśni i tańca na „Bukowińskich

dominacji ideologii totalitarnej –

– „[...] my są wszyscy z Bukowiny,

istnienia na co dzień ludzi różnych

niesprzyjającej integracji, tole

bo tak my się chowali – Rumuni,

narodowości i wyznań oraz po

Spotkaniach” występują też zespoły

rancji i poszanowaniu od

Żydzi, Niemcy, Węgrzy, Hucuły, no

sługujących się różnymi językami

obrzędowe, prezentujące tradycyjne zwyczaje i

mienności kulturowej i narodo

i my jako spod Karpat, dlatego

potwierdza wspaniała atmosfe

obrzędy ludowe Bukowiny.

nazwano ten festiwal „Buko

Ogólna atmosfera „Spotkań” świadczy

wińskie Spotkania” (opinia

przez zespoły góralskie „Opo

finansowymi, festiwal jest jedyną

uczestnika festiwalu).

o tym, że tradycja dobrosąsiedzkiego

wiemy wam historię o tej naszej

możliwością spotkania.

I rzeczywiście – nie ma wi

krainie, jak tam żyli praojcowie...”

W okresie osadnictwa na

docznych na tej imprezie anta

współżycia bukowińskich narodów

opisujący losy górali bukowiń

Bukowinie wciąż żywe związki

gonizmów narodowych. Polacy,

pozostała mimo upływu czasu – żywa.

skich, od początku ich „wędrów

z polską kulturą wyróżniały górali

Rumunii, Ukraińcy, Węgrzy i inne

ki”,czyliosadnictwa w czadeckim,

bukowińskich spośród innych

grupy narodowościowe, przyjeż

wościowej – nie zniszczyło

aż do momentu przybycia do

ra na festiwalu – nie ma wśród

Bukowińczycy, żyjący w małych społecznościach

ponad narodowościowego sys

Polski. Dzięki tej pieśni młodzi

przyjeżdżających nań uczestni

temu wartości Bukowiny. „[...] We

Bukowińczycy oraz inni uczest

ków rywalizacji, jest tylko

lokalnych i często będący mniejszością w kra

wszystkich nas – podkreślał prof.

nicy festiwalu poznają nie tylko

wspólna zabawa i radość z

jach swego zamieszkania, na festiwalu poprzez

Kazimierz Feleszko – tkwi świado

język i tradycje, lecz także historię

ciągłości bukowińskiej kultury.

integrację z innymi mieszkańcami Bukowiny

mość, że ta wspólnota rozpadła

ludności bukowińskiej. Tematem

Głównie ten czynnik sprawia, że

się nie w wyniku naszej wzajem

innych współcześnie napisanych

„Bukowińskie Spotkania” to

mają możliwość utwierdzenia się w przekonaniu

nej wrogości, tylko, że zamie

piosenek lub nowych elemen

festiwal niezwykły, emanujący

o własnej odrębności i umocnienia poczucia

szała tu ręka trzecia. I jak gdyby

tów w starych bukowińskich

bukowińskimi urokami, który

związku z własną kulturą, a także z kulturą

wbrew naszej woli nas poroz

tekstach jest sam festiwal.

będzie odbywał się tak długo,

dzielała. A zatem, wracamy do

Obok zespołów pieśni i tańca

jak długo pielęgnowanie i ek

wieloetnicznej Bukowiny.

siebie bez uprzedzeń. I to

na „Bukowińskich Spotkaniach”

sponowanie integralnych, ogól

uważamy za bardzo ważne,

występują też zespoły obrzędo

grup narodowościowych, co

dżające na festiwal, egzystują

nobukowińskich wartości, jak

a festiwal jest tego wyrazem”.

we, prezentujące tradycyjne

odpowiadało im, gdyż zazna

bezproblemowo. Zapewne

i własnej tożsamości kulturowej

zwyczaje i obrzędy ludowe

czali w ten sposób swoją in

brak problemów w kontaktach

będą atrakcyjne dla Bukowiń

Tegoroczne występy

Bukowiny. Gdybyśmy odwiedzili

ność. Dzisiaj postawa górali

wynika też z faktu, że Buko

czyków, zarówno tych żyjących

Odbyły się w dniach 03 05

domy uczestników festiwalu do

zmieniła się. Zresztą nie tylko

wińczycy  to ludność wieloję

nad Prutem, Seretem, Mołda

października w najprzeróżniej

dziś zamieszkujących Bukowinę,

górali – także innych uczest

zyczna – oprócz swego ojczys

wą, jak i rozrzuconych po świe

szych miejscach w mieście

zauważylibyśmy, że dawne tra

ników. Przyjeżdżając na festi

tego języka posługująca się

cie emigrantów.

Czerniowce. Szczegółowe infor

dycje wciąż jeszcze są tam

wal, pragną pokazać wartość

jeszcze językami swoich sąsia

„Bukowińskie Spotkania” – to

macje o terminach występów

kultywowane. Natomiast ludzie,

t

swojej kultury jako części k u l

dów. Zauważyć to można po

impreza bardzo ważna dla

poszczególnych zespołów moż

żyjący poza Bukowiną, coraz

ury bukowińskiej, z której są

występach scenicznych, kiedy

Bukowińczyków, którzy często

na było znaleźć na afiszach,

rzadziej, może poza świętami

dumni i którą chcą przekazać

uczestnicy spotykają się i wspól

rozdzieleni pomiędzy dwie

rozwieszanych przez miasto.

Bożego Narodzenia i Wielkano

młodszemu pokoleniu. Chcą w

nie śpiewają tradycyjne pieśni

ojczyzny, jedną, gdzie aktualnie

cy, powracają w życiu codzien

ten sposób zintegrować rozpro

bukowińskie wszystkich naro

przebywają i drugą, bukowińską,

KG

KG