2

Huta Pieniacka 2009

2 16 marca 2009 * Kurier Galicyjski

WYSTĄPIENIE PREZYDENTA POLSKI PODCZAS

OBCHODÓW 65. ROCZNICY PACYFIKACJI

HUTY PIENIACKIEJ, 28 LUTEGO 2009 ROKU

Szanowny Panie Prezyden-

Dzieje naszych narodów

Wierzymy wszak, ¿e – jak uczy

zawieraj¹ wiele donios³ych

cie Ukrainy!

Ewangelia – prawda nas

wydarzeñ, ale prawdziwa przy-

Ekscelencje!

wyzwoli.

jaŸñ wymaga mówienia ca³ej

Panie i Panowie!

Stajemy teraz wspólnie na

prawdy, tak¿e tej najtrudniej-

Serdecznie witam wszyst-

ziemi, która wch³onê³a krew

szej i najboleœniejszej. Budo-

kich Pañstwa, przyby³ych na

niewinnych ludzi. Ale stajemy

wanie strategicznego partner-

to miejsce pamiêci na terenie

pod krzy¿em, który oznacza

stwa pomiêdzy naszymi

dawnej polskiej wsi, która

nie tylko miejsce spoczywania

krajami wymaga powœci¹g-

przed 65 laty przesta³a istnieæ.

zmar³ych. Nasza obecnoœæ

liwego i rzetelnego spojrzenia

Dzisiaj, w rocznicê tej przera-

tutaj oznacza kolejny krok na

na przesz³oœæ, aby b³êdy, które

¿aj¹cej zbrodni mo¿emy byæ

drodze pojednania miêdzy

kiedyœ pope³niliœmy, nie

tutaj razem z Panem Prezy-

naszymi narodami. Po Po-

powtórzy³y siê. Polskê i Ukra-

dentem Ukrainy Wiktorem

rycku na Wo³yniu i Paw³oko-

inê ³¹cz¹ obecnie wzorowe,

Juszczenk¹, a tak¿e z przed-

mie na Podkarpaciu, po 60.

dobros¹siedzkie stosunki.

stawicielami Koœcio³ów rzym-

rocznicy Akcji „Wis³a”, groma-

Równie¿ nasze spo³eczeñstwa

skokatolickiego i greckoka-

dzimy siê tutaj, aby - w pierw-

coraz lepiej siê poznaj¹. Sta-

tolickiego oraz Cerkwi prawo-

szym rzêdzie - uczciæ pamiêæ

nowi to dowód ogromnego

s³awnych. Dziêkujê za zapro-

pomordowanych. Aby razem

postêpu we wzajemnych rela-

szenie inicjatorom obecnej

zmówiæ ekumeniczne modlitwy

cjach, jaki dokona³ siê w ci¹gu

uroczystoœci – Stowarzysze-

za spokój dusz zmar³ych oraz

zaledwie kilkunastu lat. Zbli¿a

niu „Huta Pieniacka” ze

zgodê i pokój wœród ¿yj¹cych.

siê zatem i czas, kiedy na

Wschowy, zrzeszaj¹cemu

Gromadzimy siê te¿, by g³oœno

gruncie osi¹gniêtego porozu-

ocala³ych mieszkañców Huty

powiedzieæ, ¿e taka tragedia

mienia bêdziemy mogli podj¹æ

Pieniackiej i ich potomków.

nigdy ju¿ nie mo¿e siê pow-

tak¿e tematy budz¹ce kontro-

W tym pustym miejscu,

tórzyæ; ¿e nigdy ju¿ my, Polacy

Prezydent RP Lech Kaczyñski

wersje; kiedy spróbujemy

gdzie siê spotykamy, przez

i Ukraiñcy, nie staniemy

Œrodkowa i Wschodnia,

mo¿emy jednak traciæ z oczu,

wspólnie ustaliæ i wyjaœniæ

stulecia kwit³o ¿ycie. Hutê

przeciwko sobie; ¿e wszyscy

wszystkie tutejsze narody –

i¿ wydarzenia z 28 lutego 1944

prawdê o tragedii, której jeden

Pieniack¹ zamieszkiwali nie-

pragniemy wspólnie budowaæ

tak sobie bliskie wiêziami

roku by³y przede wszystkim

z aktów rozegra³ siê tutaj, w

mal wy³¹cznie Polacy, ale na

lepsz¹, bezpieczn¹ przysz³oœæ

tradycji i wspó³istnienia,

niewyobra¿aln¹ tragedi¹ dla

Hucie Pieniackiej.

co dzieñ spotykali oni swoich

dla obu naszych narodów.

wspania³ym wspólnym dzie-

wszystkich osób, które stra-

Dzie³o to winniœmy podj¹æ

s¹siadów narodowoœci ukra-

Z pewnoœci¹ na terytoriach

dzictwem kultury – wci¹gniête

ci³y wówczas najbli¿szych:

z myœl¹ o m³odym pokoleniu

iñskiej, ¿ydowskiej, ormiañskiej

obu naszych krajów istnieje

zosta³y przemoc¹ w tryby

dzieci, rodziców, przyjació³.

obywateli naszych krajów,

z okolicznych wsi i miasteczek.

jeszcze wiele nieznanych, za-

zbrodniczej machiny sowiec-

Wymordowanie oko³o tysi¹ca

które bêdzie kontynuowaæ

pomnianych mogi³. W latach

Ta wieloetniczna spo³ecznoœæ

kiego komunizmu i niemiec-

mieszkañców Huty Pieniackiej

budowê wolnej Polski, wolnej

powojennych w³adze komu-

zosta³a zniszczona - podzielona

kiego nazizmu. Hitler i Stalin

by³o te¿ traumatycznym do-

Ukrainy, wolnej Europy. Win-

nistyczne nie pozwala³y o nich

i sk³ócona, po czêœci wysied-

pragnêli w³adaæ tymi ziemiami

œwiadczeniem dla ca³ej spo-

niœmy pokazaæ, ¿e w imiê soli-

mówiæ, zabrania³y nawet

lona, po czêœci zaœ wymordo-

niepodzielnie i w tym celu po-

³ecznoœci tego regionu. Wobec

darnoœci, pokoju i przyjaŸni

stawiaæ krzy¿y nad grobami.

wana – w latach czterdziestych

stêpowali zgodnie z odwieczn¹

takiego okrucieñstwa, wobec

razem mo¿emy przezwyciê¿yæ

Dzisiaj powoli nadrabiamy

ubieg³ego wieku.

zasad¹ imperialn¹ divide et

ogromu bólu i œmierci nic nie

ka¿de z³o dziel¹ce nas w

tamte zaleg³oœci, upamiêtnia-

Spoœród tysi¹ca Polaków

impera – „dziel i rz¹dŸ”. Za po-

mog³o juz pozostaæ jak

przesz³oœci. Nieœmy – Polacy i

j¹c naszych rodaków i przod-

z Huty Pieniackiej prze¿yli

moc¹ propagandy, k³amstw

dawniej.Zbrodnia, której tutaj

Ukraiñcy – to dziedzictwo w

ków tak godnie, jak zas³uguje

jedynie nieliczni, kilkadziesi¹t

i manipulacji zdo³ali wzmóc

dokonano, na dziesiêciolecia

przysz³oœæ, odnajduj¹c w so-

na to ka¿dy cz³owiek. Chcemy

osób. Wszyscy pozostali: mê¿-

wzajemne animozje i nastawiæ

zerwa³a niæ zaufania i solidar-

bie to, co najlepsze. Umiejmy

te¿ przywracaæ prawdê o ich

czyŸni i kobiety, starcy i dzieci

wrogo do siebie Polaków,

noœci pomiêdzy Polakami a

– z mi³osierdziem i odwag¹ -

tragicznym losie, dlatego

– ca³e rodziny pad³y ofiar¹

Litwinów, £otyszy, Bia³orusi-

Ukraiñcami. Choæ w³adza

wspólnie modliæ siê do Boga

wspólnie z Panem Prezyden-

mordu.

nów, Ukraiñców i ¯ydów. W

komunistyczna w obu naszych

s³owami tej najg³êbszej mod-

tem uczestniczyliœmy w ob-

Ta tragedia, podobnie jak

efekcie prowokacji zniewolone

krajach dok³ada³a starañ,

litwy: „Odpuœæ nam nasze

chodach 75. rocznicy Wiel-

ca³a rzeŸ wo³yñska z lat 1943-

narody wystêpowa³y zbrojnie

abyœmy o tamtych wydarze-

winy, jako i my odpuszczamy

kiego G³odu na Ukrainie i z

1944, nie wydarzy³aby siê bez

nie przeciw ciemiê¿com, lecz

niach nie wiedzieli, pamiêæ

naszym winowajcom”.

tego samego powodu tak¿e

przyzwolenia i inspiracji ze

przeciw innym okupowanym.

o nich przetrwa³a. Nie wolno

Ÿród³o: www.prezydent.pl

teraz wystêpujemy przeciw

strony si³ trzecich – dwóch

Pamiêtaj¹c o tych politycz-

nam dzisiaj od niej uciekaæ

zak³amywaniu i fa³szowaniu

zbrodniczych totalitaryzmów.

KG

nych okolicznoœciach, nie

ani zamykaæ na ni¹ oczu.

historii.

W po³owie XX wieku Europa

Przemówienie prezes Stowarzyszenia Huta Pieniacka

Szanowny Panie Prezy-

Ale jest to cisza, któr¹ s³y-

Polaków naszych bliskich,

Gzie jest koœció³, gdzie jest

dencie Ukrainy, szanowny

Polska o nich nie zapom-

chaæ jak dzwon w koœciele.

szko³a? Kto zniszczy³ to

Panie Prezydencie RP, sza-

nia³a”.

Cisza, która jest wo³aniem o

¿ycie? Kto pope³ni³ takie

nowni rodacy!

Dzisiaj dziêki Opatrznoœci

modlitwê. Co ci zamordo-

morderstwo? Która osoba

W imieniu Stowarzyszenia

Boskiej jesteœmy w tym

wani, spaleni, za ¿ycia mod-

wybra³a z w³asnej woli nie

Huta Pieniacka w tym szcze-

œwiêtym miejscu i dziêku-

l¹cy siê w koœciele, prosz¹

Boga, a szatana?

gólnym dniu i w tym szcze-

o modlitwê i prawdê.

jemy Panu Prezydentowi RP

Dzisiaj chcia³abym du¿o

gólnym miejscu mam przy-

Od prawdy nie mo¿na

i Panu Prezydentowi Ukrainy

powiedzieæ, tym, którzy oca-

jemnoœæ wszystkim podziêko-

za obecnoϾ, za oddanie

uciec. Nie mo¿na o niej za-

leli, bo czy mo¿na zapomnieæ

waæ. Co roku wykonuj¹c nasz

o nich. O swoich babciach,

pomnieæ. Ona jest tutaj wszê-

ho³du.

obowi¹zek, przyje¿d¿amy do

W ubieg³ym roku nasze

o swoich dziadkach, o sio-

dzie, w naszych sercach.

Huty Pieniackiej. Huta Pie-

stowarzyszenie przeprowa-

strach? ¯adne s³owa nie

Ka¿dy, kto tu przyjecha³ po

niacka by³a piêkn¹ wsi¹,

dzi³o renowacjê cmentarza,

mog¹ siê zmierzyæ z tym, co

raz kolejny i kto nie mo¿e tu

która liczy³a 182 gospodar-

jedynej pozosta³oœci po Hucie

siê tu sta³o.

byæ razem z nami oprócz tej

stwa. Po œrodku by³ koœció³,

Pieniackiej. Jesteœmy bardzo

Hutê Pieniack¹ mordo-

cia³a s¹ wszêdzie. Te, które

prawdy na nic nie oczekuj¹.

szko³a. Dooko³a sady.

wdziêczni wójtowi powiatu

wano ca³y dzieñ, od œwitu do

by³y popalone pochowane s¹

Podczas otwarcia pomnika w

Zaraz szukam tych miejsc.

Ho³ubica, konsulom RP,

zmierzchu. Mordowano star-

tutaj przy pomniku.

2005 r. pan minister Andrzej

Rozgl¹dam siê oczami mojej

pracownikom konsulatu.

ców, dzieci, kobiety, niemo-

Ilekroæ, gdy tu przyje¿-

PrzewoŸnik mówi³ „W tym

mamy. Gdzie s¹ nasi bliscy?

Dziêkujemy za ten szczególny

wlêta. Naszych bliskich. Ich

d¿amy zawsze nas wita cisza.

miejscu pozosta³y prochy