10

Wspomnienie lata

18 – 28 września 2009 * Kurier Galicyjski

OSTATNIE SZKOLNE WAKACJE

EL¯BIETA LEWAK

Niedziela, 28 czerwca.

nê³a nas pod swoje skrzyd³a,

i zwiedziæ Gdañsk. Oprócz nas

Przekrêci³am zamek u drzwi.

ka¿dej zazdroœci³y nam inne

na Akademii Letniej mia³a byæ

Cichutko po³o¿y³am klucze na

klasy. Nastêpnie podziêkowa-

m³odzie¿ z Litwy, Bia³orusi

stoliku. Zdjê³am obcasy i zaraz

liœmy wszystkim naszym

i oczywiœcie z Polski (z okolic

kochanym nauczycielom.

G³ogowa ) .

poczu³am siê lepiej – ca³o-

To prawda, ¿e zaczynasz

D³ugo jechaliœmy poci¹giem

nocne balowanie zrobi³o swoje.

ceniæ to, co masz, gdy to tracisz.

Przemyœl-Wroc³aw. Na dworcu

Zegarek w kuchni wskazy-

Moje kole¿anki z ukraiñskich

spotka³ nas pan Jerzy Dymy-

wa³ pi¹t¹ nad ranem. W domu

szkó³, odwiedzaj¹c nasz¹

tryszyn – pracownik wy¿ej

by³o cicho, wszyscy spali.

„dziesi¹tkê”, zawsze zazdroœci³y

wspomnianego Muzeum. By³

Stara³am siê bezszelestnie

mi tak zadbanej, czystej, jas-

to bardzo mi³y pan, z którym

poruszaæ, by nikogo nie obu-

nej, pe³nej kwiatów i wszelkich

szybko znaleŸliœmy wspólny

dziæ, ale i tak – tu mi widelec

roœlin szko³y. Nie zawsze my,

jêzyk i w drodze do G³ogowa

spad³, tam drzwi zaskrzypia³y,

jej uczniowie, zdawaliœmy so-

omówiliœmy chyba wszystko:

tu znów mikrofalówka szu-

bie sprawê z tego, do jak dobrej

¿ycie na Ukrainie i w Polsce,

mia³a okropnie, grzej¹c œnia-

szko³y nale¿ymy. Mieliœmy

nasz system nauczania, nasze

danie.

naprawdê dobrych pedagogów,

plany na przysz³oœæ, najlepsze

Usiad³am wygodnie w fo-

wymagaj¹cych i wyrozumia³ych

i najgorsze polskie filmy i wy-

telu. Ta noc przepe³niona by³a

jednoczeœnie, potrafi¹cych

bitnych re¿yserów, nasze upo-

wra¿eniami. Nadesz³a chwila,

Uczestnicy X Letniej Akademii na dziedziñcu Zamku

zawsze zrozumieæ i pomóc jak

dobania muzyczne…

o której marzy ka¿dy uczeñ w

Królewskiego w Warszawie

w nauce tak i w rozwi¹zywa-

Po pó³nocy byliœmy na

ci¹gu ca³ej swojej nauki w

niu problemów codziennego

Wypo¿yczy³am tamburyno

A póŸniej dostaliœmy wiel-

miejscu. M³odzie¿ ju¿ spa³a,

szkole. A gdy ta chwila w koñ-

¿ycia uczniowskiego.

i grzechotki, dwie dziewczyny

kie brawa. I tak siê skoñczy³a

spotyka³ nas jeden z naszych

cu nadchodzi, chcia³by… cof-

Hmm… Ale zaraz… Chyba

przebra³y siê za Cyganki i wy-

czêœæ uroczysta tego wie-

opiekunów – pan Grzegorz

n¹æ czas.

opuœci³am najwa¿niejszy mo-

bija³y nam rytm. A my œpie-

czoru. Teraz czeka³a na nas

Kochman (nauczyciel historii).

Przekrêca³am w g³owie, jak

ment tego wieczoru – wrêcze-

waliœmy:

zabawa do bia³ego rana!

Ulokowa³ nas w pokojach. I tu

kadry filmu, wydarzenia po-

nie œwiadectw maturalnych.

PóŸniej razem odliczaliœmy

kolejna niespodzianka: wszyscy

przedniego wieczoru.

Muszê przyznaæ, ¿e moja klasa

ostatnie sekundy do pó³nocy,

zostaliœmy tak zakwaterowani,

Dziesiêæ lat temu

Nasz bal maturalny roz-

ca³kiem nieŸle ukoñczy³a

do koñca ostatniego dnia, gdy

by w jednym pokoju nie

przyszliœmy tutaj,

pocz¹³ siê o godzinie 20:00.

ostatni rok szkolny. S³absi

byliœmy oficjalnie jedn¹ klas¹,

znalaz³y siê dwie osoby z tego

Tacymali,¿epoprostustrach!

Wkroczyliœmy na salê tañcz¹c

uczniowie pracowali przez ca³y

gdy nale¿eliœmy do grona

samego pañstwa. Po co? Byœ-

Dzisiaj w sali tu stoimy

poloneza. W pierwszej trójce

rok i to poskutkowa³o o wiele

uczniów „dziesi¹tki”. A teraz

my mogli dokszta³caæ siê w

I œpiewamy razem tak:

p³ynê³a nasza klasowa kierow-

lepszymi ocenami. Mnie siê

nosimy dumne miano ABSOL-

jêzyku polskim i byœmy mogli

niczka – pani Olga Mychajliw.

uda³o znów ukoñczyæ wszystko

WENTÓW tej wspania³ej i, nie

bardziej siê zaprzyjaŸniæ.

Maturzyœci, co ¿egnaj¹

Po tañcu g³os zabra³a pani

z celuj¹cymi wynikami.

bojê siê tego s³owa, najlepszej

Pobudka by³a dopiero o

dzisiaj szko³ê,

dyrektor – Marta Markunina:

Zwykle za to otrzymywaliœmy

– Œredniej Szko³y nr 10 we

ósmej, ale obudzi³am siê ju¿

Maturzyœci id¹ dzisiaj w tan,

przywita³a goœci z konsulatu

dyplomy uznania, ale tym

Lwowie!

o siódmej… Kole¿anki z pokoju

T¹ piosenk¹ siê ¿egnamy

RP, z Rodziny Rodzin, z Towa-

razem nagrod¹ by³o coœ wiêcej

te¿ nie spa³y. Zapozna³yœmy

I rozpoczynamy bal!

rzystwa Kultury Polskiej Ziemi

ni¿ dyplomy – by³y to medale.

Tego dnia posz³am spaæ

siê – obie by³y z Litwy. Opo-

Lwowskiej, ksiêdza katechetê

Pani dyrektor nagrodzi³a mnie

dopiero po po³udniu. Wie-

wiedzia³y mi, ¿e na razie du¿o

Ka¿dy dzieñ by³ dla nas

– ks. Tomasza oraz proboszcza

Srebrnym medalem. Pamiê-

dzia³am, ¿e gdybym po³o¿y³a

siê nie dzia³o. Opuœciliœmy

nowym œwiêtem,

koœcio³a œw. Marii Magdaleny

tam, ¿e powiedzia³a „¯yczê ci

siê zaraz po powrocie nad

„wieczór zapoznawczy”, wyk³ad

Ka¿dy dzieñ, zw³aszcza

ks. W³odzimierza Kuœnierza.

powodzenia. Wiem, ¿e sobie

ranem, to bym ju¿ nie mia³a

pana Lenarczyka oraz wyjœcie

z tych STU DNI…

Poprosi³a ka¿dego z nich o kil-

poradzisz. A wiesz dlaczego?

na nic wiêcej si³. A w ten spo-

na basen… Gdy wysz³am na

Dzisiaj uczeñ, jutro – student,

ka s³ów. Mówili krótko, ale

Bo dok³adnie wiesz, czego

sób mog³am pójœæ na Mszê œw.,

korytarz, zdziwi³o mnie to, ¿e

Maturzyœci – to¿ to MY!

szczerze i ciep³o. Ju¿ po chwili

chcesz.” Dziêkujê, ¿e Pani we

dokupiæ potrzebne mi rzeczy

wiele osób ju¿ nie spa³o. Zanim

dostrzeg³am, ¿e moje kole¿anki

mnie wierzy.

na jutrzejszy wyjazd i spako-

minê³am po³owê korytarza,

My, uczniowie, co pêdzimy

z klasy ocieraj¹ ³zy. To by³a dla

Oprócz mnie Z³oty medal

waæ siê.

pozna³am ju¿ chyba 7 osób!

na wagary,

nas bardzo wa¿na chwila.

otrzyma³a Ewelina Sosnowska,

Co za wyjazd? Ach, no tak,

Wœród znanych mi imion,

My, uczniowie, znamy

Prze¿yliœmy wspólnie tyle lat,

wielu uczniów otrzyma³o

przecie¿ jeszcze nic o tym nie

takich jak Szymon, Mateusz,

szko³ê tê,

pomagaliœmy sobie, nie ma co

dyplomy uznania za osi¹gniêcia

mówi³am!

Ilona, Asia, przewija³y siê

My,uczniowie,dziœœpiewamy

ukrywaæ - czasami k³óciliœmy

w poszczególnych dziedzinach.

A wiêc pos³uchajcie. Zacznê

niespotykane mi dotychczas:

I ¿egnamy z wami siê:

siê, ale w koñcu i tak docho-

A wiêc to by³ ju¿ koniec.

od pocz¹tku…

Tais, Goda, Aurelia

dziliœmy do zgody. Nauczy³a

Szko³a siê z nami po¿egna³a.

Ja, Julia Krawiec oraz

Zaraz po œniadaniu zebra-

Z nasz¹ szko³¹,

nas tego p. Ola Mychajliw.

Teraz my musieliœmy siê jakoœ

Pawe³ Pieniew dostaliœmy za-

liœmy siê w œwietlicy na wyk³ad.

z nauczycielami,

Zawsze powtarza³a, ¿e musimy

godnie po¿egnaæ. Wiêc zacznê

proszenie od konsulatu na

Pan Grzegorz przedstawi³ nas

Z wagarami i psotami te¿,

siê trzymaæ razem. Pamiêtam,

od pocz¹tku, jak to wygl¹da³o.

wyjazd na X Letni¹ Akademiê

ca³ej dwudziestopiêcio oso-

Dzisiaj razem tu stoimy,

¿e wszystkie rozp³aka³yœmy

Kiedyœ tradycj¹ naszej

Kultury i Jêzyka Polskiego

bowej grupie. Bardzo szybko

¯ycia w szkole to ju¿ kres!

siê w momencie, gdy p. Ola tak

szko³y by³o œpiewanie piosenki

w G³ogowie, organizowan¹

siê zaprzyjaŸniliœmy, spê-

prosto i szczerze powiedzia³a -

„Up³ywa szybko ¿ycie” na stud-

przez dyrektora Muzeum Ar-

dzaj¹c wspólnie ca³y wolny

Jednak wiemy, ¿e nie

„Kocham was”. By³a przecie¿

niówkach i balach. W tym

cheologiczno-Historycznego -

czas. Jeszcze chyba na ¿ad-

w dokumentach sprawa:

dla nas nie tylko Pedagogiem,

roku dyrekcja postanowi³a tê

pana Leszka Lenarczyka.

nym wyjeŸdzie nie czu³am siê

Tak naprawdê,

ale i PRZYJACIELEM, który

tradycjê odnowiæ. A wiêc od-

Szczerze? Zielonego pojêcia

tak dobrze – mia³am wspa-

to spotkamy siê!

zawsze œpieszy³ nam z pomoc¹.

œpiewaliœmy wraz z sal¹ zwrotki

nie mieliœmy, jak to ma wy-

nia³ych opiekunów i pozna-

Z³ezk¹wokudziœœpiewamy,

Nie zapomnieliœmy o tym,

tej wspania³ej piosenki.

gl¹daæ.. Wiedzieliœmy tylko, ¿e

³am niesamowitych ludzi.

¯e KOCHAMY SZKO£ć Tć!

sk³adaj¹c podziêkowania

Teksty podziêkowañ dla

tematem przewodnim bêdzie

Po wyk³adzie pan Grzegorz

naszym nauczycielom i pra-

nauczycieli i pracowników,

pocz¹tek II wojny œwiatowej,

i pani Agnieszka Rojczyk

Los rozrzuci nas na ró¿ne

cownikom szko³y. Najpierw

o których pisa³am wczeœniej,

a dok³adnie – kampania

(studentka psychologii, nasz

œwiata strony,

podziêkowaliœmy pani dyrek-

napisa³yœmy wraz z kilkoma

wrzeœniowa 1939 roku. No

drugi opiekun), zapoznali nas

Lecz ojczyznê mamy

tor. Za to, ¿e przyjê³a nas 10

kole¿ankami. Kolega wydru-

i wiedzieliœmy, ¿e te warsztaty

z planem Akademii. Po³o-

w szkole tej!

lat temu do tej wspania³ej

kowa³ to na z³otym papierze -

historyczne (jak to sobie wtedy

¿ywszy przed nami mapê

Magdalena nam patronk¹,

szko³y, za to ciep³o, które nam

w ten sposób powsta³y urocze

t³umaczyliœmy) zaczê³y siê 26

Polski, wyjaœnili, ¿e po wy-

Herbem naszym mê¿ny lew!

okazywa³a, za to, ¿e mo¿emy

laurki i taki skromny prezent

czerwca, a my ze Lwowa wy-

k³adach wyruszymy na wy-

byæ dumni z tego, kim jesteœmy.

powêdrowa³ do ka¿dego

jechaliœmy dopiero 29, dzieñ

cieczkê do Gdañska, zwiedzimy

Przyjaciele nigdy siê nie

Nastêpnie dziêkowaliœmy

nauczyciela.

po balu maturalnym. A wiêc

Westerplatte, pó³wysep Hel

¿egnaj¹,

wszystkim klasowym kierow-

Mieliœmy jeszcze jedn¹

pewnie ominê³y nas ju¿ pierw-

i na koñcu - Wilno. PóŸniej siê

P³acz¹ ci, co nie spotkaj¹ siê!

niczkom. Zwykle ka¿da klasa

niespodziankê dla obecnych

sze wyk³ady…

jednak okaza³o, ¿e mam wizê

Na wysokie szczyty marzeñ

mia³a tylko dwie, ale moja

w sali goœci. Jakiœ czas temu

Poinformowano nas, ¿e

tylko na wyjazd do Polski, a nie

Warto zawsze wspinaæ siê!..

klasa zwyk³¹ nigdy nie by³a,

napisa³am piosenkê o mojej

zwiedzimy miejsca bezpoœred-

Shengenowsk¹ (do ca³ej UE),

wiêc mieliœmy a¿ cztery: p. Irena

klasie na melodiê „My Cyga-

Byæ mo¿e i Pañstwo przy-

nio powi¹zane z wybuchem

wiêc musia³am zostaæ w

S³obodiana, p. Maryla Demcio,

nie” i zaproponowa³am zaœpie-

pomn¹ sobie swój bal matu-

II wojny œwiatowej. A wiêc

Polsce… ale o tym za chwilê.

p. Natalia Szprocer oraz p. Olga

waæ j¹ na balu. Kolegom z

ralny, po¿egnanie z dzieciñ-

przede wszystkim mieliœmy

A wiêc, po naszym przy-

Mychajliw. Ka¿da z nich

klasy siê podoba³a i chyba

stwem, pierwsze kroki w sa-

wyruszyæ na drugi koniec

jeŸdzie byliœmy ju¿ w pe³nym

wnios³a coœ nowego do naszego

goœci te¿ zdo³a³a poruszyæ…

modzielnym ¿yciu.

Polski – zobaczyæ Westerplatte

sk³adzie. Zaczêliœmy od

¿ycia, ka¿da z nich przygar-