img
18
Ze Lwowa do Odessy
18 – 28 września 2009 * Kurier Galicyjski
POWIĄZANIA KULTURALNE D. STOLICY
GALICJI Z D. STOLICĄ POŁUDNIOWEJ ROSJI
MICHA£ PIEKARSKI
publicznoœæ zaanga¿owaniem
dwóch w³oskich œpiewaczek, o
Minê³o lato. Wspominamy
których bli¿sze szczegó³y,
wakacje, urlopy. Byæ mo¿e
s¹dzê, ¿e nie bêd¹ obojêtne dla
ktoœ je spêdzi³ nad Morzem
Echa. Otó¿ owe dwie w³oskie
Czarnym. Przewa¿nie jedy-
primadonny, które œwiêc¹
nym celem takiej podró¿y
tryumfy w Odessie i wyra-
jest Krym, dlatego zdecydo-
towa³y interesa dyrektora
wanie rzadziej odwiedzamy
w³oskiej opery s¹ panie: Te-
Odessê, nie zdaj¹c sobie
resa Arklowa i Mira Helle-
sprawy, jak ciekawym jest
równa. Nie potrzebujê chyba
ona miastem. A przecie¿
dodawaæ, ¿e obie posiadaj¹
codziennie ze Lwowa odje¿-
tylko w³oskie g³osy; a jako
d¿a tam poci¹g...
Polki, uzupe³niaj¹ dru¿ynê
Wybra³em siê tam po raz
naszych artystów, która zbiera
Karol Lipiñski
pierwszy dopiero w czerwcu
zas³u¿one laury na zagra-
tego roku. Tak naprawdê,
nicznych scenach”.
teatru w³oskiego. W póŸniej-
przed wyjazdem nie mia³em
Wspomnianymi „W³osz-
szym czasie z Braunem Ka-
wiêkszych skojarzeñ z tym
kami” by³y dwie znane prima-
miñskim przez wiele lat wspó³-
miastem poza „Opowiada-
donny lwowskie. Obydwie
pracowa³ w teatrze lwowskim.
niami Odeskimi” Izaaka
debiutowa³y wczeœniej na
Babla, oraz w¹tkami z ¿ycio-
scenie teatru skarbkowskiego.
Odeski epizod
rysów Aleksandra Puszkina
Warto wspomnieæ, ¿e Teresa
Karola Lipiñskiego
i Adama Mickiewicza.
Arklowa „podoba³a siê rów-
W Odessie koncertowa³
Odessa, choæ nie ma d³u-
nie¿ niezmiernie jako Rachel”
Karol Lipiñski, jeden z naj-
giej historii, to w jej karty
w operze ¯ydówka (La Juive)
wybitniejszych œwiatowych
wpisuje siê szereg wybitnych
Fromentala Halévy‘ego. Wy-
skrzypków. Przyjecha³ tam
postaci œwiata kultury. Miasto
daje siê, ¿e ze wzglêdu na
Opera w Odessie
jako powszechnie ju¿ znany
za³o¿ono w 1794 r. po osta-
liczn¹ w Z³otym Mieœcie spo-
Lipiñskiego, ur. 1764 gub.
wirtuoz. Swoj¹ karierê rozpo-
tecznym przy³¹czeniu pó³noc-
³ecznoœæ ¿ydowsk¹ opera ta
Kijowska, zm. 1828 Warszawa,
cz¹³ we Lwowie w 1810 r. jako
nego wybrze¿a Morza Czarnego
musia³a byæ szeroko komen-
dzia³acza oœwiatowego i kry-
skrzypek w orkiestrze teat-
do imperium rosyjskiego. Ju¿
towana.
tyka teatralnego, póŸniejszego
ralnej w, a w dziewiêtnaœcie
od samego pocz¹tku Odessa
W teatrze operowym w
prezesa Dyrekcji Rz¹dowej
lat póŸniej, w 1829 r. wzi¹³
rozwija³a siê bardzo szybko
Odessie,wsezonie1896/1897r.
(tak, jak Petersburg) dziêki
Teatru Narodowego w War-
w Warszawie udzia³ w s³ynnym
wyst¹pi³a kilka razy Salomea
silnym subwencjom pañstwo-
szawie), towarzyszem podró¿y,
muzycznym „pojedynku” z Ni-
Kruszelnicka, wybitna ukra-
wym oraz handlowi zbo¿em.
goœcinne odegrawszy role, z
ccolò Paganinim. Do Odessy
iñska œpiewaczka, pochodz¹ca
O jej szybkim rozwoju œwiad-
powszechnym od publicznoœci
Lipiñski zawita³ w 1837 r. po
z okolic Tarnopola, znana
czy fakt, ¿e teatr operowy
przyjêty oklaskiem i zupe³nie
trzech koncertach, danych we
solistka opery lwowskiej.
zainaugurowa³ tam swoj¹
przytomnego tej reprezentacji
Lwowie. Pomimo dwukrotnie
Tak¿e Kruszelnicka w Odessie
dzia³alnoœæ ju¿ w 1810 r., a za-
ksi¹¿êcia Richelieu pozyskaw-
podwy¿szonych cen biletów
wyst¹pi³a w ¯ydówce Fro-
tem w szesnaœcie lat od za³o-
szy ukontentowanie, zosta³
nap³yw s³uchaczy by³ ogromny.
mentala Halévyego. W odes-
¿enia miasta! W koñcu XIX w.
przez niego wezwanym, a¿eby
W „Gazecie Odeskiej” o jego
kiej gazecie „Odeski Telegraf”
Odessa by³a ju¿ czwartym, co
z ca³¹ swoj¹ trup¹ podówczas
dwóch koncertach pisano, ¿e
relacjonowano: „Artystka nie
Jan Nepomucen Kamiñski
do swej rangi miastem wcho-
w Kamieñcu bawi¹c¹ do Odes-
„nie pamiêtaj¹, a¿eby kiedy
zwa¿aj¹c na to, ¿e przysz³o jej
dz¹cym w sk³ad imperium
tor sceny polskiej we Lwowie,
sy zjecha³. […] Wtenczas to
koncert jaki by³ tak licznie
œpiewaæ przez trzy wieczory
rosyjskiego po Petersburgu,
nale¿¹cy zarazem do grona
przedsiêwzi¹³ ks. Richelieu
odwiedzonym”. Podczas tej
pod rz¹d, pokaza³a siebie jako
Moskwie i Warszawie. Odessê
najbardziej zas³u¿onych osób
dla towarzystwa p. Kamiñ-
wyprawy na zaproszenie swego
sprawn¹ dramatyczn¹ œpie-
nazywano: „Ma³ym Pary¿em”,
dla historii polskiego teatru.
skiego; co tak¿e i w rosyjskim
znajomego, rosyjskiego gene-
waczkê z ogniem, który elekt-
„Drugim Petersburgiem”, „Z³o-
Zespó³ teatralny Kamiñskiego
jêzyku rozmaite grywa³o
ra³a Iwana Witta (ten z kolei
ryzuje i zachwyca publicznoϾ
tym Miastem”, „Stolic¹ Po³ud-
po pocz¹tkowym okresie,
sztuki, w których p. Hankie-
by³ znajomym Adama Mickie-
[…] Gra pani Kruszelnickiej
niowej Rosji”, „Ma³¹ Wenecj¹”,
spêdzonym we Lwowie, na
wicz szczególne obiera³ zwykle
wicza),Lipiñskiwyst¹pi³ w Woz-
[…] œwiadczy³a o tym, ¿e talent
„Ma³ym Wiedniem”, lub „Kró-
prze³omie XVIII/XIX w., z przy-
oklaski, nowy wybudowaæ
niesiensku dla Aleksandry
sceniczny artystki nie ustê-
low¹ Morza Czarnego”. Te gór-
czyn politycznych musia³ w
teatr i tak tedy rozpoczêto tê
Fiodorowny, ¿ony Miko³aja I,
puje jej nadzwyczajnemu
nolotnesformu³owaniaœwiadcz¹
latach 1803–1809 wystêpo-
piêkn¹ budowê – lecz w roku
za co zosta³ przez carow¹
g³osowi”. Jak widaæ ¯ydówka
nie tylko o piêknie wizualnym
waæ poza stolic¹ Galicji. Od-
1809 têskni¹c p. Kamiñski za
sowicie wynagrodzony.
w Odessie wci¹¿ nie traci³a na
miasta, ale tak¿e o witalnoœci
bywa³ pocz¹tkowo tournee po
rodzinn¹ ziemi¹, mimo prze-
popularnoœci. Sukces Salomei
Lwowskie primadonny
jej intelektualnego i kultural-
ró¿nych miejscowoœciach,
ciwne nalegania ks. Richelieu,
Kruszelnickiej na deskach
operowe na scenie odeskiej
nego ¿ycia.
gdzie móg³ liczyæ na polsk¹
w³aœnie podówczas porzuci³
opery odeskiej zosta³ zwieñ-
Wg³êbiaj¹c siê w historiê
publicznoϾ. Nad Morze Czarne
Odessê, kiedy nowy dla niego
PublicznoϾ Petersburga,
czony jej benefisem (3 marca
¿ycia kulturalnego Odessy,
przyby³ dziêki uprzejmoœci
skoñczono teatr”. Jak widaæ
Moskwy i Odessy mia³a wie-
1897 r.), podczas którego
uwagê moj¹ zwróci³y liczne
ksiêcia Richelieu, ówczesnego
ju¿ w pierwszym dziesiêcio-
lokrotnie sposobnoœæ us³yszeæ
wyst¹pi³a w partii Desdemony
powi¹zania ówczesnej stolicy
gubernatora Odessy. Zespó³
leciu XIX w. Kamiñski móg³
w³oskie zespo³y operowe, po-
w Otellu Giuseppe Verdiego.
Po³udniowej Rosji ze stolic¹
Kamiñskiego zatrzyma³ siê
liczyæ nad Morzem Czarnym
siadaj¹ce nieporównywalnie
W gazetach pisano, ¿e owa-
ówczesnej Galicji. Wydawaæ by
tam na kilka lat. O pobycie
na polsk¹ publicznoœæ, jed-
z innymi (rosyjskimi, fran-
cjom nie by³o koñca, a artystkê
siê w pierwszej chwili mog³o,
Kamiñskiego w Odessie pi-
nak dla pozosta³ej czêœci
cuskimi lub niemieckimi)
zasypano kwiatami i poda-
¿e dwa, tak odlegle po³o¿one
sano w prasie lwowskiej (w
widzów jego zespó³ grywa³
wiêcej wybitnych wokalistów,
runkami.
od siebie miasta, pozostaj¹ce
cytatach zachowano orygi-
tak¿e w jêzyku rosyjskim.
którzy wystêpowali w operach
W 1904 r. w operze odeskiej
w granicach ró¿nych mocarstw
naln¹ sk³adniê z pocz¹tku
W 1809 r. we Lwowie poja-
oraz dawali popisy solowe.
œpiewa³a s³ynna Janina Koro-
(Austrii i Rosji) nie mia³y ze
XIX w.). „Kiedy jeszcze Riche-
wi³y siê (na krótko) polskie
Jednak jak siê okazuje, tzw.
lewicz-Waydowa,równie¿ znana
sob¹ nic wspólnego. Powi¹zania
lieu by³ gubernatorem Odessy,
oddzia³y, przyby³e z Ksiêstwa
œpiewacy w³oscy nie zawsze
primadonna opery lwowskiej,
te istnia³y ju¿ jednak niemal
przyjecha³ w r. 1805 z Ka-
Warszawskiego odsuwaj¹c na
pochodzili z Italii, co odnoto-
która wystêpowa³a tam wraz
od samego pocz¹tku.
mieñca do tego miasta p. Ka-
pewien czas w³adzê austriack¹,
wano w czasopiœmie „Echo
zzespo³emw³oskim, z Titt¹Ruff¹
miñski, gdzie na ¿¹danie
dziêki czemu Kamiñski móg³
Muzyczne, Teatralne i Artys-
na czele. Wybitna polska œpie-
Scena polska
ksi¹¿êcia Richelieu posiada-
znów dawaæ tu przedstawie-
tyczne” z 1891 r. „Opera w³oska
waczka w Odessie sta³a siê
nad Morzem Czarnym
j¹cego dok³adnie jêzyk polski,
nia. W Odessie J.N. Kamiñski
mo¿e najwiêcej z pocz¹tku
szybko ulubienic¹ publicz-
Ju¿ na samym pocz¹tku
a nawet nim nale¿ycie prawie
zapozna³ siê z Augustynem
ucierpia³a i odczu³a kryzys.
noœci. W swoich wspomnie-
XIX w. do Odessy zawita³ Jan
jak rodowitym mówi¹cego,
Tomaszem Braunem, który
Lecz energiczny dyrektor i an-
niach Janina Korolewicz w
Nepomucen Kamiñski, znany
wraz z p. Lipiñskim (prawdo-
zatrudniony by³ tam w latach
treprener Sietow nie da³ za
samych superlatywach pisa³a
póŸniej jako wieloletni dyrek-
podobnie chodzi tu o Józefa
1806-1809 jako koncertmistrz
wygran¹, i potrafi³ ockn¹æ
o kunszcie wokalnym Tity