21

Kurier Galicyjski * 2 – 16 listopada 2009

Galeria

oGŁoszenie

wynalazców ludowych

dmytro zulak na swoim drewnianym rowerze

sem miałem dobry rower fabryczny,

KonStanty Czawaga

ale mi go ukradli – wspomina pan

tekst i zdjęcie

Dmytro. – Na szczęście miałem w

Dmytro Zulak, 79-letni Hucuł

domu, w rezerwie jeszcze dwa koła,

z Werchowiny nad Czeremoszem

łańcuch, inne części no i spróbowa-

skonstruował rower z drewnianą

łem wtedy dorobić ramę z drewna

ramą. Powiedział „Kurierowi”, że jest

jaworowego, ażeby nic nie kupować.

lepsza od żelaznej, ponieważ nie

Nie byłem stolarzem. 40 lat szofero-

rdzewieje, jest lekka i mocna. Mówi,

wałem, jednak zawsze lubiłem wyra-

że był wynalazcą od dzieciństwa.

biać coś z drewna. Zmajstrowałem

Jego rodzicie nie mieli możliwości,

kiedyś warsztat tkacki, taczkę”.

aby mu kupić rowerek, dlatego wy-

Na rowerze z drewnianą ramą

myślił oryginalną hulajnogę. „Z cza-

stary Hucuł jeździ już dwa lata.

dzień sąsiadoWic

„Wysoka poprzeczka” towarzy-

marEK giErCzaK

szyła Polakom sąsiadowickim w cią-

Mało było trzech autobusów, by

gu całej imprezy.

pomieścić wszystkich chętnych ze

Młodzież ze Sąsiadowic, Trzcieńca,

Sąsiadowic, którzy jechali na swój

triotycznymi. Sąsiadowiczanie uwa-

Mościsk, Strzelczysk, Sambora, Łano-

dzień do Domu Polskiego w Sam-

żają się za rzadko spotykanych już

wic, Strzałkowic już po raz trzeci obser-

borze. Jechali artyści, gospodynie i

dziś „Mazurów”, więc nie zabrakło

wowała przebieg prezentacji i bawiła się

„fani” nowopowstałych zespołów arty-

piosenek i wierszy o Mazurach. Au-

w prawdziwej polskiej integracyjnej dys-

stycznych, którzy w dniu 27 września

torem scenariusza była pani Ludmiła

kotece. Niestety, po raz drugi zabrakło

mieli swój debiut w Samborze. Nad

Synówka. O wierze, nadziei i miłości

młodzieży z Pnikuta.

wszystkim czuwała prezes TKPZL

w Sąsiadowicach pani Ludmiła Sy-

nówka, która potrafiła zorganizować

dokoła siebie miejscowych Polaków.

Nie jest to jedyny sukces nowej pani

prezes oraz sąsiadowiczan, bowiem

sąsiadowiczanie zagospodarowali po-

mieszczenie pokołchozowe dla szkoły

polskiej oraz dla lokalnych imprez

i spotkań. Przybył na uroczystość

nowy proboszcz parafii ks. Mariusz,

się coś takiego zdarza. Zespoły stały

na takim mini festiwalu Kultury Kreso-

który poznaje prace na Ukrainie i miej-

się prawdziwą wizytówką Sąsiado-

wej. Przebogaty repertuar – piosenki

scowych Polaków. Jeszcze jedną cie-

śpiewał zespół dziecięcy młodych

wic. Sąsiadowiczanom kultura mu-

Sztafetę Sąsiadowice przekazują

regionalne, spisane od dziadków,

kawostką jest to, że wójt Sąsiadowic

sąsiadowiczan. Koncert zakończył

zyczna nie była obca. Przed wojną

mieszkańcom Sambora i polskim śro-

piosenki biesiadne, kresowe, lwow-

(przewodniczący rady wiejskiej) Wło-

się widowiskowym fajerwerkiem pod

w Sąsiadowicach działał zespół „Są-

dowiskom z powiatu mościskiego.

skie. Panowie zaśpiewali rewela-

dzimierz Kańczuga doskonale przy-

śpiew pana Włodzimierza Kańczugi.

siadowiczanie”, orkiestra dęta, szkoła

cyjną piosenkę o furmanie. Bardzo

gotował zespoły do występów, bo jest

Przepyszne ciasta, barszcz pol-

muzyczna przy straży pożarnej.

Dziękujemy Zarządowi Głównemu

udany występ zespołu młodzieżowe-

dobrym muzykiem. Świadczy to o do-

ski z pierogiem ziemniaczanym mógł

Podczas występu zespołu „Są-

Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” za

go, w którym śpiewają i grają absol-

skonałej współpracy między zamiesz-

spróbować każdy i ocenić doskona-

siadowiczanie” odniosłem wraże-

finansowe wsparcie obydwu imprez.

wenci uczelni muzycznych. Występ

kującymi wioskę narodami. Rzadko

łość gospodyń sąsiadowickich.

nie, że znajdujemy się w Mrągowie,

zespołu przeplatał się wierszami pa-