24

iV Światowe Spotkania

2 – 16 listopada 2009 * Kurier Galicyjski

impresje z WiLna

KrzySztof SzymańSKi

tekst i zdjęcia

w 2009 roku Europa ma

dwie Stolice Kultury – wilno

i linz. tym wyższa była ranga

tegorocznego międzynarodo-

wego festiwalu teatralnego

„iV Światowe Spotkania Sce-

ny Polskiej”. Jest to impreza

odbywająca się cyklicznie – co

dwa lata - w wilnie. Ściągają

na festiwal teatry z różnych

i kwiaty nagrodziły wspaniałe aktor-

stron świata, działające w śro-

stwo. Obie aktorki również udzieliły

dowiskach polskich, krzewią-

wywiadu dla naszego pisma.

ce polską kulturę, prezentujące

Popołudniowy spektakl przedsta-

sztuki polskich autorów. udział

wiony przez Polski Teatr im. Józefa

w tej imprezie Polskiego te-

Ignacego Kraszewskiego z Żytomierza

atru ludowego ze lwowa jest

odbył się na scenie Domu Polskiego.

już tradycyjny i wywodzi się z

Jest to teatr działający od ponad roku,

kontaktów środowisk teatral-

ale mający ambitne plany. Oddając

nych lwowa i wilna jeszcze z

hołd wielkiemu Wieszczowi, teatr wy-

czasów radzieckich. w wilnie

stawił „Balladynę” Słowackiego w reży-

działa Polskie Studio teatralne

serii Mikołaja Warfołomiejewa.

i Polski teatr o podobnych tra-

Kończył kolejny dzień uczty te-

dycjach co i teatr lwowski.

Tegoroczne Spotkania już po

atralnej spektakl według  „Tanga”

raz czwarty pozwoliły publiczności

Mrożka w wykonaniu Teatru Polskie-

wileńskiej zapoznać się z dorobkiem

go w Moskwie. Reżyser, Eugeniusz

teatrów z Niemiec, Kanady, Rosji,

Ławreńczuk (uczeń szkoły Nr10 we

Ukrainy, Polski i Litwy. Przedstawie-

Lwowie), przedstawił swoje widze-

nia odbywają się na różnych scenach

nie Mrożka, co dało jeszcze większe

aktorzy Polskiego teatru ludowego ze lwowa podczas tournee w wilnie

– Domów Polskich w Wilnie, w So-

wyolbrzymienie groteskowości boha-

lecznikach i w Ejszyszkach. Ale wiele

terów i sytuacji w spektaklu z zasto-

laków, ale również Litwinów i Rosjan

na Granicy” Sławomira Mrożka w wy-

takl, ktory mieszkańcy Lwowa mogli

teatrów chciało by zagrać na słynnej

sowaniem oryginalnych technik sce-

rozumiejących język polski, a że spek-

konaniu Polskiego Studia Teatralnego

obejrzeć na scenie Teatru im. Marii

scenie wileńskiej „Reduty”. Teatru

nicznych. Sztuka była grana w języku

takle odbywają się w różnych porach

w reżyserii Liliany Kiejzik. Temat dla

Zańkowieckiej z okazji inauguracji 51.

założonego przez Juliusza Osterwę

polskim i rosyjskim. Jak każde dzieło

dnia, można wybrać sobie stosowną

nas bardzo czytelny i zrozumiały –

sezonu Teatru Polskiego. Przedsta-

w latach 20, a w okresie międzywo-

Mrożka wywołała u widzów mieszane

porę. Cały szereg organizacji, instytu-

granica państwowa dzieli dom przez

wienie złożone jest z fragmentów dra-

jennym popularnie zwanym „Teatrem

uczucia. Ale wszyscy podziwiali mi-

cji i osób prywatnych wspiera Festiwal,

pół. Wszystko to przekazane przez

matów Słowackiego goszczących na

na Pohulance” (jak widać i Wilno ma

strzowską grę aktorów, ich sprawność

podkreślająć tym samym jego znacze-

swoisty, specyficzny dla Mrożka sar-

scenie Teatru przez pół wieku. Oba te

swoja Pohulankę). Po wojnie gmach

fizyczną i koncepcje reżyserskie.

nie i stosunek do kultury polskiej poza

kazm i groteskę. Było by to naprawdę

spektakle odbyły się w historycznym

teatru został przejęty na Rosyjski Te-

Ostatni dzień Festiwalu, niedzie-

granicami Kraju. Ta impreza nie była

zabawne, gdyby dla wielu z nas nie

budynku Teatru na Pohulance.

atr Dramatyczny, ale w okresie Festi-

la 25 października, został uświetnio-

by możliwa bez wsparcia Senatu RP,

było takie realistyczne i w wielu wy-

Następny dzień był jeszcze

walu użycza gościnnie swojej sceny

ny gościnnym występem Teatru im.

Fundacji „Pomoc Polakom na Wscho-

padkach tragiczne. Reżyseria, sceno-

bardziej nasycony – odbyły się trzy

i w tych historycznych murach znów

Wandy Siemaszkowej z Rzeszowa,

dzie”, Konsulatowi RP w Wilnie, Do-

grafia spektaklu i gra aktorów wywo-

spektakle. Rano widzowie obejrzeli

błąkają się bohaterowie Słowackiego,

który przedstawił sztukę „Nic nie

mowi Kultury Polskiej, Samorządowi

łały aplauz publiczności na stojąco

monodram „Opowieści Poli Negri”

Mrożka, Korczaka.

może wiecznie trwać” w reżyserii Re-

miasta Wilna, ministerstwu Kultury

i długo nie milknące brawa.

w wykonaniu aktorki Salonu Poezji,

Inicjatorem Spotkań, ich motorem,

migiusza Cabana.

Litwy, departamentowi d/s Mniejszości

Kolejny dzień Festiwalu można

Muzyki i Teatru im J. Pilitowskiego w

organizatorem i głównym dyrektorem

Narodowych w Rządzie Litwy. Patronat

śmiało nazwać hołdem wielkiemu po-

Toronto w reżyserii Kazimierza Brau-

jest pani Liliana Kiejzik – wieloletni

A Polski Teatr Ludowy we Lwowie

honorowy na całością już tradycyjnie

ecie, wieszczowi Juliuszowi Słowac-

na. Na scenie jedna aktorka – Agata

reżyser Polskiego Studia Teatralnego

ruszył w drogę powrotna z gościnnego

obejmuje Ambasador RP na Litwie.

kiemu, związanemu również i z Wil-

Pilitowska jako Pola Negri opowiada

w Wilnie. To na niej w czasie Spotkań

Wilna. Droga wiodła przez Warszawę

Senacką komisję Łączności z Pola-

nem. Tego dnia odbyły się dwa spek-

o swym życiu, o swym dzieciństwie, o

spoczywają wszystkie sprawy organi-

i Żurawicę pod Przemyślem. W War-

kami za Granicą w tym roku reprezen-

takle. Pierwszy „Rozłączenie” oparty

swoich kochankach, o stosunku do fa-

zacyjne: spotkanie gości, organizacja

szawie w Bielańskim Ośrodku Kultu-

towała na Spotkaniach senator Barbara

na listach Słowackiego do matki i jego

szystów i o swojej karierze w Hollywo-

ich wyżywienia, noclegi, wycieczki po

ry, z którym teatr lwowski współpracu-

Borys-Damięcka, która w krótkich sło-

poezji w reżyserii Ireny Litwinowicz

od. Trudno sobie wyobrazić, że przez

Wilnie. A jeszcze premiera spektaklu

je od lat, w ramach organizowanych

wach przywitania wszystkich widzów

przedstawił Polski Teatr w Wilnie. Wi-

ponad dwie godziny jedna aktorka

swego zespołu, który trzeba przygo-

tam corocznie Dni Kultury Kresowej

i uczestników, życzyła widzom nieza-

dzowie przejęli się pięknem poezji, jej

może przykuwać uwagę publiczno-

tować i zagrać. O samym Festiwalu i

widzowie obejrzeli „Powtórkę ze Sło-

pomnianych wrażeń, a uczestnikom

liryką, melodyjnością i tęsknotą po-

ści. Ale wartka narracja, mistrzostwo

przygotowaniach do niego pani Liliana

wackiego . Spektakl uświetniła swoja

pogratulowała przywiązania do tradycji

ety do jego młodości i związanymi z

aktorskie i odpowiednia scenografia

udzieliła nam obszernego wywiadu

obecnością wnuczka i prawnuczka

polskiego teatru.

nią wspomnieniami. Następnie polski

sprawiły, że ten czas minął niepo-

(patrz obok). Spotkania tak się wplotły

założyciela Teatru Piotra Hausfate-

Zainaugurowała IV Światowe Spo-

Teatr Ludowy ze Lwowa przedstawił

strzeżenie. W scenie z matką pojawia

w życie kulturalne Wilna, że przed-

ra. W Żurawicy fragmenty dramatów

tkania Sceny Polskiej 22 października

„Powtórkę ze Słowackiego” w reżyse-

się matka Agaty Pilitowskiej Maria

stawienia gromadzą liczne rzeszy

wieszcza obejrzała młodzież z Liceum

2009 roku premiera spektaklu „Dom

rii Zbigniewa Chrzanowskiego. Spek-

Nowotarska. Znowu gromkie oklaski

publiczności, przede wszystkim Po-

im. I Dywizji Pancernej.

polski Teatr Ludowy w europejskiej stolicy kultury

odjeżdżali mówili, że im to odpowiada.

teatrem „Reduta”. Pojawiają się nowe

Z lilianą KiEJziK – organi-

Organizacja tegorocznych Spotkań

teatry. Teatr z Toronto uczestniczy po

zatorem festiwalu, reżyse-

nie była łatwa, chyba nawet najtrud-

raz pierwszy w naszych spotkaniach.

rem Polskiego Studia

niejsza w dotychczasowej historii. Ten

Niestety kilka teatrów nie dotarło. Nie

teatralnego w wilnie rozma-

rok ogłoszono rokiem kryzysowym, a

przyjechał Polski Instytut Teatralny

wia KrzySztof SzymańSKi

przecież kryzys w kulturze trwa od wie-

Janiny Katelbach z Nowego Jorku, nie

lu lat. Ale w tym roku najtrudniej było

przyjechał teatr z Grodna. Są teatry

Kg: Pani lilijo jak udaje

zdobyć fundusze, które wystarczyłyby

na Węgrzech i Czechach. Chcieliby-

się Pani zorganizować tak

na zorganizowanie imprezy na takim

śmy gościć wszystkich. Teatr lwowski

wspaniałą imprezę?

poziomie, na jakim byśmy chcieli. Ale

darzymy szczególnym sentymentem.

lilija Kiejzik: Cieszę się, że

udało mi się znaleźć ludzi, którzy nas

Znamy się tyle lat, ile mamy i zawsze

wam tu się podoba. Staramy się, żeby

wsparli. To przede wszystkim Funda-

czekamy na wasz przyjazd.

to wszystko wypadło jak najlepiej. Lu-

cja „Pomoc Polakom na Wschodzie”,

bię tę pracę i staram się robić ją, od

Kg: Kiedy zaczyna Pani

Senat RP, Konsulat RP w Wilnie, Am-

serca, szczerze. Uważam, że wszyst-

przygotowania do następne-

basada RP i inni życzliwi ludzie. Dla

ko, co się robi powinno się robić od

go festiwalu?

wielu teatrów Wilno w magnetyczny

LK: Przygotowania do kolejnej im-

serca. Gdy się coś organizuje to trze-

Spektakl „rozłączenie”, przedstawił Polski teatr w wilnie

sposób przyciąga swoim legendarnym

prezy rozpoczynamy z rocznym wy-

ba to robić tak, żeby ludzie, gdy będą