23

Kurier Galicyjski * 15 – 28 czerwca 2010

opuszczamy szkolne mury

do lodowatej wody. Po słonecznym

Akermanie, wracamy do Odessy na

obiad. Po jedzeniu, pani profesor daje

nam czas wolny. Zapoznajemy się z

miastem, spacerujemy, odwiedzamy

JULiA ŁoKiETKo

liczne kawiarnie. Zdajemy sobie spra-

tekst i zdjęcia

wę, że jutro czeka nas kolejny cieka-

wy dzień, więc wcześniej wracamy do

Ciepły wiosenny dzień,

domu parafialnego.

troszkę się zbiera na deszcz,

,,Dzień dobry kochani” –  wita

lecz słońce widać w oczach

nas w poniedziałek pani przewod-

przechodniów.  Dzień  zda-

nik, która dzisiaj pokaże nam zakąt-

wało by się zwykły, jak wiele

ki Odessy. Zaczynamy od centrum,

innych. Jednak jakaś radość,

parę słów na jego temat i przechodzi-

my koło pomnika Adama Mickiewicza

oczekiwanie i swoiste napię-

na Aleksandrowskim  Prospekcie.

cie emocji kręci się w powie-

Następnie idziemy Bulwarem Deriba-

trzu. Ulice pełne odświętnie

sowskim – główną ulica, zamieszki-

ubranych ludzi, dzieci niosą

waną niegdyś przez owego pisarza

kwiaty… Przeczucie swobo-

i chemika Mendelejewa. Zwiedzamy

dy przepełnia serce. 29 maja,

m.in.: most „Teściowej”, na którym na

w szkole średniej nr 24 im.

znak miłości zakochane pary zawie-

Dyrektor szkoły p. Łucja Ko-

Marii Konopnickiej, zabrzmiał

szają kłódki. Przechadzamy się po-

walska

ostatni Dzwonek. Zgodnie z

między klasycystycznymi kamienicz-

tradycją, uroczystość odby-

kami, które nadają czar temu miastu.

ła się na ukochanym przez

Dochodzimy do słynnych Odeskich

uczniów podwórku.

Schodów, o których niedawno mówi-

Gra skoczna i psotliwa muzyczka

liśmy przy okazji filmu pt. ,,Deja vu”

z filmu Shrek, który wszyscy kochamy

Juliusza Machulskiego, na lekcjach

za dobry humor i szlachetne przesła-

języka polskiego. Na koniec pani

nie. Wchodzą maturzyści – uśmiech-

przewodnik pokazuje nam ulicę Pol-

nięci i wzruszeni. Podobnie do boha-

ską i niedawno powstałą ulicę Lecha

terów filmu, są rozbawieni i niepewni

Kaczyńskiego. Zafascynowani mia-

przed wyprawą w nieznane. Po chwili,

stem, chcielibyśmy zostać, lecz jest

wszyscy poważnie stają na baczność

to niemożliwe bo jeszcze czeka nas

do apelu. Pod muzykę pieśni „Pierw-

dwunastogodzinna podróż pociągiem

sza brygada”, uczniowie 11 klasy

i oszałamiający Lwów.

wprowadzają sztandar szkoły. Brzmią

Ranek, słońce oświetla zaspane

hymny państwowe Ukrainy i Polski,

twarze. Dojeżdżamy do lwowskie-

Nauczycielka języka ukraiń-

a następnie wszyscy wykonują „Rotę”

go hotelu i rozpakowujemy walizki.

skiego p. Mariana Pyłyk

Nie mamy za wiele czasu, bo w re-

– hymn szkoły. Warto tu wspomnieć,

stauracji czeka na nas śniadanie. W

że „Rota” jest nie tylko jednym z naj-

centrum jest już pani przewodnik,

najlepszego wykształcenia młodzie-

piękniejszych dzieł patronki szkoły,

która najpierw zaprowadzi nas na

ży, wychowania jej w tradycjach naro-

Marii Konopnickiej. Przez dłuższy czas

Cmentarz Łyczakowski. Każdy grób,

du polskiego i tak, by organicznie się

była ona uważana nieoficjalnym, lecz

który oglądamy ma swoją historię.

wlała w społeczeństwo ukraińskie”

gorąco kochanym, hymnem Polski.

Jednak największe wrażenie robi na

– podsumowała pani dyrektor. Re-

Następuje przedstawienie gości.

nas Cmentarz Orląt Lwowskich. Opo-

jonowy Wydział Oświaty przewidział

W uroczystości wzięli udział: konsul

wieści przewodniczki na temat tego

też dyplomy dla nauczycieli. W tym,

RP we Lwowie Jerzy Zimny, p. Barbara

miejsca ściskają za serce. Niekiedy

wręczono dyplomy dla nauczycieli

Baczyńska z Radia Lwów, parafię św.

po naszych  policzkach płyną łzy.

polonistów za popularyzację języka

Antoniego reprezentowali proboszcz

Po takim przeżyciu w ciszy wraca-

polskiego i pracę z uczniami.

Władysław Lizun, siostra Maksymilia

my do autokaru. Nastrój stopniowo,

Uroczystość ma się ku końco-

oraz ojciec Sławomir. Gościem hono-

w miarę upływu czasu poprawia się

wi. Grupa sztandarowa przekazuje

rowym był poseł parlamentu europej-

i naszym kolejnym celem jest opera.

sztandar szkoły swym następcom,

skiego, Jan Kozłowski.

Po jej zwiedzeniu, udajemy się Ry-

uczniowie pierwszej klasy wręczają

Pierwsze słowo skierowała do

nek, gdzie mamy szansę zobaczyć

maturzystom symboliczne dzwonki

obecnych, dyrektor szkoły, Łucja Ko-

cerkiew. W dalszej części chodzimy

pamiątkowe, pod muzykę legionów

walska. Przede wszystkim powitała

uliczkami Lwowa, a pani przewodnik

nowa grupa sztandarowa wypro-

ona dzieci, które ukończyły 1 klasę

opowiada nam niezwykłe, interesują-

wadza sztandar szkoły i po tym, jak

– ten pierwszy i najtrudniejszy rok na-

ce historie. Czas mija szybko i bez-

zabrzmiał ostatni dzwonek, przycho-

uki w szkole. Powitała również byłych

trosko, nikt nie myśli, że to już ostatni

dzi czas na pożegnanie. Maturzyści

uczniów 9 klasy, gdyż stoją oni przed

dzień, ostania noc na Ukrainie. Nie

dziękują nauczycielom i wychowaw-

odpowiedzialnym wyborem drogi ży-

zaprzątając sobie tym głowy, w cie-

Poczet sztandarowy

płym deszczu wracamy do hotelu.

com za ogrom pracy na rzecz ich

ciowej na najbliższe lata. Za kilka dni

Podróż mija spokojnie, sprawnie

tchnionej prawdy słowa skierował do

wykształcenia, wręczając przy tym

otrzymają świadectwa dojrzałości,

Zimny opatrzył maturzystów ojcow-

przekraczamy granice, pan celnik chwa-

zgromadzonych o. Władysław Lizun:

każdemu róże. Wszyscy obecni na

więc życzyła im pogody ducha i po-

skim przesłaniem: „Pamiętajcie o tym,

li nas za dobre zachowanie. Pomimo

„Za wszelką mądrość, za którą otrzy-

uroczystości są wzruszeni, zwłaszcza

wodzenia na zbliżających się egza-

że nauka nie kończy się na maturze.

zbliżania się do Warszawy, nie pałamy

mujemy nagrody, powinniśmy przede

gdy Kamil Zaleski słowami Jana Paw-

minach. I oto przyszedł czas na powi-

To tylko wstęp do ciężkiej harówki.

entuzjazmem. Nawet nie wiemy kiedy

wszystkim podziękować Bogu, później

ła II i K. I. Gałczyńskiego, składa hołd

tanie maturzystów 2010 r.: „W ciągu

Każdy maturzysta, ma za sobą tylko

ta niezwykła podróż się skończyła. Czu-

rodzicom, nauczycielom i wychowaw-

nauczycielom i zwłaszcza, pierwszej

tych 11. lat nauki przeszliście naokoło

pierwszy etap nauki. Szkoła daje tyl-

jemy się jak w innym świecie. Rodzice

com. To właśnie dzięki Bożym darom

nauczycielce obecnych maturzystów

po tym podwórku i wreszcie stanęli-

ko materiał, który później powinniśmy

czekają na nas pod szkoła i nie mogą

możemy zdobywać świat, sprawiać, by

– pani Weronice.

ście po mojej prawej stronie. Życzę

rozbudować. Każdy człowiek powi-

doczekać się opowieści. Żegnamy się

się lepiej powodziło społeczeństwu, do

Znów brzmi muzyka ze „Shreka”

Wam, by lata spędzone w szkole, za-

nien ciągle swą wiedzę wzbogacać,

i wracamy do domów.

którego nas Pan Bóg posyła”. Ubiegły

i maturzyści ogromną wiązkę kolo-

owocowały pięknie w przyszłości. Aby

udoskonalać i rozwijać dla dobra

Uważam, że mogę tę wycieczkę

rok szkolny obfitował w różne rzeczy,

rowych kulek puszczają w niebo.

zdobyte w tych murach wiadomości

swego i innych”. Życzył on również

nazwać dobrą lekcją: historii, kultury, ży-

ale przede wszystkim stawiano tu na

Wszyscy śledzą jej lot. Nadszedł długo

przyniosły wam szczęście i radość,

wychowawcom, by klasie maturalnej

cia. Myślę, że wszyscy podczas tej po-

naukę. Robiło się wszystko dla po-

oczekiwany koniec nauki, a zdawało

by wybrana przez was droga, była tą

znaleźli się w szkole godni następcy.

dróży czegoś się nauczyli. Na początku

głębienia wiedzy uczniów. Warto też

się do niedawna, że jeszcze tak wiele

prawdziwą, chociaż nie zawsze bę-

W trakcie uroczystości odbyło

zadawałam sobie pytanie – dlaczego

wspomnieć, że nauka i samodoskona-

nas od niego dzieli. Maturzyści odcho-

dzie ona usłaną różami. Życzę, aby

się wręczenie dyplomów, certyfi-

Ukraina, dlaczego właśnie tam jedzie-

lenie młodzieży nie kończy się za mu-

dzą, a w takt ich kroków brzmi skłania-

wasze dorosłe życie było szczęśliwe

katów i podziękowań uczniom, któ-

my? Teraz już wiem. W tym miejscu

rami szkoły. Wielu uczniów należy do

jąca do głębokich refleksji piosenka

i spokojne, a wasze wybory – najlep-

rzy najbardziej wyróżnili się w ciągu

pozwolę sobie przytoczyć słowa pana

Małej Akademii, uczęszcza do klubów

S. Grzeszczak „Co z nami będzie?”.

sze”. W oczach pani dyrektor widać

roku. Konsul Jerzy Zimny serdecznie

Macieja Krukowskiego, który podczas

sportowych, udziela się społecznie w

Gdzieś w chmurach unoszą się kolo-

wzruszenie, przecież wypuszcza ona

pogratulował nagrodzonym, a nie na-

naszej rozmowy powiedział mi, że dużo

polskim Radiu Lwów. Nie zrodziło się

rowe kulki – symbol lat szkolnych, a

ze szkolnego gniazda kolejny rocznik

grodzonym życzył, by te wakacje były

łatwiej zobaczyć jest piękne zabytki, niż

to jednak z niczego, a jest owocem

zgromadzeni udają się na Mszę św. do

młodzieży na wolne loty.

okresem przemyślenia tego, co się im

dostrzec codzienne życie. My na Ukra-

wspólnych starań nauczycieli, rodzi-

kościoła św. Antoniego, by tam prosić

Po serdecznym powitaniu wszyst-

inie właśnie mięliśmy okazję poczuć

nie udało i zastanowienia się nad tym,

klimat tego niezwykłego kraju. Jestem

ców, pasterzy duchownych. „Wszy-

Boga o błogosławieństwo dla szkoły

kich obecnych w imieniu Konsula Ge-

w czym mają się poprawić, by w przy-

pewna, że ta lekcja geografii na długi

scy razem tworzymy wielką rodzinę,

i złożyć dziękczynienie za pomyślnie

neralnego RP we Lwowie, Grzegorza

szłym roku tych nagród było równie tyle

czas pozostanie w naszych sercach.

ponieważ wszyscy pracujemy dla jak

spędzony rok edukacyjny.

Opalińskiego, również konsul Jerzy

lub nawet więcej. Piękne i pełne na-