29

Kurier Galicyjski * 15 – 28 października 2010

eWa W kraiNie czar W – mumusa

JuLiA łOKieTKO

tekst i zdjęcia

Nocny Budapeszt wita go-

ści. Oświetlenie ulic nie psu-

je tajemniczej atmosfery sta-

rego miasta, a lekkie dźwięki

muzyki tu i ówdzie kuszą prze-

chodniów do swego źródła w

małych knajpkach lub wokół

fontann. My jednak niewzru-

szenie dążymy do celu, któ-

rym są romkocsmy – puby w

ruinach. Z wąskiej ulicy niosą

nas nogi, pod zębami wielkie-

go klauna, w świat dziwny –

świat artystycznych polotów

fantazji, pamiątek z lat nie-

dawno minionych, chimernej

atmosfery półcieni i alegorii,

niespodzianych i figlarnych

rozwiązań. ciekawi nas nie

Skorpioniku, czemu masz takie duże oko? – Żebym nie po-

tylko historia miejsca, w któ-

gubił butów

rym obecnie znajduje się pub

Pokój Sen Wariata. Na zdjęciu od lewej: Maria felföldi (PO-

Mumus (czytaj – Mumusz).

LONiA NOVA), Michał Lewicki (Niemcy) i ewa (kelnerka Mu-

Zastanawiamy się, jacy ludzie

musa)

tu pracują i dlaczego, jakich

gości możemy spotkać.

Rozglądamy się ciekawie, a od

strony baru wita już nas mała brunetka

z dziecięco miłym uśmiechem. Jest to

Ewa – kelnerka i prawdziwa fanka Mu-

musa. To ona wtajemniczy nas za chwi-

lę w historię i specyfikę tego miejsca.

Opuszczamy urbanistyczne podwórko

pubu, wznosząc się na pierwsze piętro

kamiennicy po ciemnej i ozdobionej

graffiti klatce schodowej.

„Budynek ten nie należy do nas,

tylko jest własnością pewnego Irland-

czyka. Właściciel niczego nie może z

nim zrobić, więc opłaca mu się wynaj-

mować go nam. Mumus mieści się tu

od 2008 r.” – zaczyna swą opowieść

Ewa, stając kolo pary łyżew, służących

za mini-stolik przy barku. Dowiaduje-

my się, że cała siódma dzielnica Buda-

pesztu, w której położony jest obecnie

Katarzyna Kwiatkowska znalazła dla siebie kącik i zabrała

się do pracy

Mumus, była mocno uszkodzona w

nam by sprzedać któryś ze skarbów,

drugiej połowie XX w. Podczas II woj-

lecz jesteśmy nieugięci” – wpół serio,

ny światowej znajdowało się tu getto

wpół żartem mówi dziewczyna. Z jej

żydowskie. Po wojnie, zrujnowanych

miny i sposobu opowiadania widać,

budynków nie wolno było wyburzyć ze

że kocha swoją pracę i czuje się tu, jak

kto tu rządzi...

względu na ich wartość historyczną.

ryba w wodzie. Ewa trafiła do Mumusa

lią” – wyjaśnia. No i nie sposób się z nią

to miejsce do strychu lub piwnicy

Postanowiono je więc odpowiednio

przez przypadek. Dziewczyna robi się

nie zgodzić. Nazwa knajpy pochodzi z

starego artysty, gdzie skarbom i nie-

zagospodarować. Gmach, w którym

bardziej poważna, kiedy o tym opowia-

mitologii węgierskiej, gdzie jest imie-

spodziankom nie ma końca. Wszystkie

się znajdujemy, sprzedano jako ostatni

da – znika z jej ust figlarny uśmiech

niem straszydła, chowającego się w

pomieszczenia sprawiają wrażenie kra-

podczas skandalu z biurem nierucho-

i oczy wilgotnieją. Rok temu, pracowa-

ciemnych zakamarkach pomieszczeń i

iny po drugiej stronie lustra, z tą różnicą,

mości Ina House. Cena domów była

ła w bardziej „normalnym” lokalu. Gdy

przy spotkaniu z człowiekiem materiali-

że czujesz się tu niezwykle bezpiecznie.

wtedy śmiesznie niska, przykrym było

okazało się jednak, że jest poważnie

zującego się w jego największy strach.

No, czasami nie za bardzo...

też to, że Węgrzy nie mogli ich naby-

chora i musi poddać się operacji, nikt

Każde pomieszczenie pubu jest urzą-

„Pewnego razu zostałam tu sama

wać. Ten akurat dom dostał się do rąk

nie chciał jej zrozumieć i straciła pra-

dzone w niepowtarzalnym chimerycz-

na noc. Raptem, w głuchej ciszy usły-

Irlandczyka. „Nie narzekamy. Właści-

cę. O romkocsmach do tej pory wie-

nym stylu. Wystarczy wymienić Sen

szałam koło baru jakiś szum. Gdy

ciel pozwala nam na wszystkie inicja-

działa niewiele, ale słyszała o Mumusie

Wariata z ogromnym obutym skorpio-

poszłam sprawdzić, nie zastałam

tywy, uregulowane prawnie oczywiście

od kolegi i znalazła w gazecie ofertę

nem na ścianie, na którego gapi się

nikogo. Nie wiedziałam, co o tym

” – mówi z radością Ewa. Jedyne, cze-

pracy. Postanowiła zaryzykować. Praca

z głupkowatym uśmiechem kolorowy

myśleć i zwierzyłam się przyjaciołom.

go pub nie może zmieniać, to zabytko-

nie była z tych najłatwiejszych, gdyż w

klaun. W Pieczarze romantycznej

Okazało się, że oni też mieli podobne

wy front budynku. „Wewnątrz mamy

tym czasie prowadzono prace nad re-

natomiast, zakochani mogą przemile

doświadczenia. Kto wie? Może to mu-

szerokie pole do popisu. Często rożni

montem dachu budynku. Nie zraziło to

spędzać czas w otoczeniu stalakty-

mus nas straszy...” – mówi z uśmie-

artyści, zostawiają nam w prezencie

jednak naszej bohaterki, a poza tym,

tów i stalagmitów… pod gwiaździ-

chem nasza przewodniczka.

swe chimerne instalacje i prace pla-

atmosfera w lokalu panowała rzeczywi-

Romantyczna pieczara

stym niebem. Ktoś mógłby porównać

styczne. Nieraz ktoś z gości proponuje

ście niezwykła. „Musmus jest „anoma-

kG