kurier kulturalny

44

17 grudnia 2010 – 13 stycznia 2011 * Kurier Galicyjski

słowo o słowie, czyli felieton o teatrze

razie czego stwierdzić: „żartowałem”.

Pamiętajmy jednak, że czas ucieka,

a życie biegnie swoim torem i często

wiele się w nim zmienia w ciągu jed-

nej chwili...

Po spektaklu udało mi się zamie-

nić kilka słów z aktorami i pogratulo-

wać udanego występu. Gdy zapyta-

łam, czym dla nich jest teatr, po krót-

kim namyśle stwierdzili, że życiem.

Nie była to jednak patetyczna odpo-

ELŻBiETA LEWAK tekst

wiedź amatorów, ale przemyślana od-

LiDiA SOKAL zdjęcia

powiedź zawodowców. „Próby trwają

całymi dniami, często nie mamy cza-

Na spektakl dyplomowy IV roku

su na nic więcej, – przyznał Kamil

Wydziału Aktorskiego Akademii Te-

Przystał. – W listopadzie, równolegle

atralnej im. A. Zelwerowicza w War-

do grania Straconych, pracowaliśmy

szawie trafiłam zupełnie przypadko-

nad kolejnym, wystawianym teraz,

wo. A z przypadkami jest tak, że zwy-

spektaklem dyplomowym – Braćmi

kle okazują się miłym zaskoczeniem

Karamazow Dostojewskiego”.

i często uczą nas czegoś nowego.

Okazało się, że wielu studentów

Tamtego wieczoru nie było inaczej.

ostatniego roku ma już pewne do-

Jakże nie miałby bawić i uczyć rene-

świadczenia zawodowe, czy to na

sansowy obserwator życia Szekspir?

deskach teatrów, czy na planie filmów

Był przecież reformatorem teatru,

i seriali – jak na przykład Igor Obłoza:

często krytykowanym za otwartość

„Nie potrafię rozdzielić mojej pasji na

na zmiany i niedotrzymującym się

dwie części. Uwielbiam teatr, ale...

klasycznych reguł. Mówiono o nim

jeszcze bardziej film”.

na przestrzeni wieków, że jak nikt znał

Chciałam dłużej z nimi porozma-

ludzką duszę, potrafił stworzyć głęboki

wiać, ale, niestety – jak po każdym

obraz psychologiczny postaci, przed-

spektaklu – mieli omówienie. Już

stawić na scenie codzienność i nas

odzwyczaiłam się od tego zjawiska,

samych, a J. Lechoń w wierszu „Do

choć przecież było to dla mnie kiedyś

Szekspira” napisał: „I każdy z nas,

normalne. Rodzice zawsze zostawali

niepomny czym jego istnienie, / Nagle

dłużej po spektaklach w Budynku Na-

teraz znów widzi swoje przeznacze-

uczyciela przy ul. Kopernika we Lwo-

nie”. Tak, to cały Szekspir.

wie. Właśnie na omówienia.

W „Straconych zachodach Miło-

Gdy opuszczałam budynek Col-

ści” (Love s Labour s Lost) dramaturg

legium Nobilium, zdałam sobie nagle

buduje fabułę pełną humoru i niedo-

sprawę z tego, czym tak naprawdę

mówień, odsłania prawdziwą naturę

jest aktorstwo. Chociaż wyrastałam

zakochanych, którzy często, ucie-

za kulisami Polskiego Teatru Ludo-

kając przed możliwym wyśmianiem,

wego we Lwowie, moi Rodzice czę-

ukrywają swe uczucia.

sto mieli próby i często wyjeżdżali ze

Król Nawarry (Mateusz Rusin)

spektaklami – nigdy nie odbierałam

wraz z trzema przyjaciółmi (Michał

aktorstwa jako zawodu. Zawodu trud-

Mikołajczyk, Kamil Przystał, Igor Ob-

nego. Miałam wrażenie, że mojej Ma-

łoza) postanawia przekształcić dwór

mie, Lubie Lewak, aktorstwo przycho-

w rodzaj akademii. Bohaterowie skła-

dzi łatwo, a dopiero z biegiem czasu

Chociaż spektakl się nieco dłużył,

stakiem Banią (Mateusz Banasiuk) o

dają przysięgę, że będą się uczyć,

równie dobrzy. A na pewno lepsi od ak-

dostrzegłam, jak pracuje nad rolą.

warto było go obejrzeć dla świetnej re-

serce Żakinety (Marta Sroka). Warto

spać tylko trzy godziny na dobę, po-

torów z musicalu Kennetha Branagha,

Dopiero dzisiaj odbieram aktorstwo

żyserii profesor Suchockiej, która wy-

było poobserwować samą Żakinetę!

ścić i... że wyrzekną się towarzystwa

których gra aktorska wydała mi się tak

jako zawód, w którym wycieńczenie

ciągnęła szekspirowski żart z każdego

Warto było, ponadto, przyjrzeć się, jak

kobiet. Zapewne wszystko by się

przerysowana i zmanierowana, że nie

fizyczne i psychiczne staje się ceną

słowa i sprawnie pokierowała aktora-

kobiece serce ukrywa swe uczucia pod

udało, gdyby do Nawarry nie przybyła

dotrwałam do końca filmu.

za możliwość tworzenia, przedsta-

mi. Warto było zobaczyć niesamowite

cudzą maską...

piękna Księżniczka francuska (Joan-

Zaś „Stracone zachody Miłości” w

wiania i krzewienia sztuki.

stroje, wykonane na wzór tamtej epoki

Postać Żakinety chyba najbardziej

na Halinowska) wraz z damami dworu

wykonaniu studentów AT, rozwesela-

Wierzę, że temu rocznikowi wiele

przez studentów Akademii Sztuk Pięk-

zapadła w pamięć widzom. Była to

(Agata Góral, Martyna Kowalik, Diana

ją i pouczają. Wyciągnęłam wniosek,

się uda. Przynajmniej tego im życzę

nych. Warto było być świadkiem wyczy-

również, moim zdaniem, najtrudniejsza

Zamojska) oraz doradcą Boyetem

który potwierdzają słowa piosenki w

– w podziękowaniu za umiejętność

nów aktorskich głównych bohaterów,

i najlepiej zagrana rola żeńska. Porów-

(Kamil Dominiak). Wiadomo, serce

wykonaniu Zosi Nowakowskiej i Mi-

wcielania się w nowe postacie oraz

m.in. sceny z listami, które miały trafić

nać ją jeszcze można z postacią Ćmy,

nie sługa – mężczyźni nie potrafią

chała Gasza: „nie bój się mówić, że

za ten błysk w oku, z którym grali –

do rąk ich ukochanych oraz później-

pachołka Armado, którego świetnie

oprzeć się urokowi płci przeciwnej,

kochasz...”. Czasami wstydzimy się

jego mi, niestety, bardzo brakowało

szych prób podboju panieńskich serc.

zagrała dziewczyna – Marta Kurzak.

pamiętając jednak o przyrzeczeniu,

wyznać swe – jakże piękne – uczucia,

podczas ubiegłorocznych prac dyplo-

Warto było poznać Hiszpana Armado

Wśród ról męskich raczej trudno o fa-

nie chcą się przyznać do kiełkującego

obawiając się ośmieszenia. Zakła-

mowych Akademii Teatralnej.

(Jan Staszczyk), konkurującego z pro-

woryta – według mnie wszyscy byli

w ich sercach uczucia.

damy maski, przebieramy się, by w

dorobek arTysTyczny poLak W z mościsk

liny Frąckowiak. Andrzej Bałuch i Piotr

prezes TKPZL w Mościskach powitał

Tej jesieni mogliśmy podziwiać

Mełych z kabaretu „Wstrząs” swymi

wszystkich obecnych i przejął prowa-

dorobek artystyczny Ziemi Mościskiej.

skeczami rozbawiali publiczność do

dzenie imprezy. Przemawiając do ze-

Po prezentacji dorobku artystycznego

łez, oczywiście były to łzy radości.

branych przypomniał, że po założeniu

wsi Krysowice, sztafetę prezentacji

Na zakończenie gospodarze tego

Towarzystwa polskiego w Samborze,

dorobku artystycznego polskich śro-

święta, częstowali wszystkich smacz-

kolejnym Towarzystwem na Ziemi

dowisk na Ukrainie „Swój do Swoje-

nymi domowymi wypiekami, wyśmieni-

Lwowskiej, które zaczęło swoją działal-

go” przejęły Mościska.

tymi kanapkami oraz czymś więcej do

ność, było właśnie Towarzystwo w Mo-

25 września koncert odbył się na

kanapek... Po zakończeniu występów,

ściskach. Powiedział, że dawniej pol-

placu przed Domem Polskim w Sam-

już tradycyjnie odbyła się dyskoteka

ska społeczność z Sambora i Mościsk

borze. Gości z Mościsk, Łanowic, Są-

dla młodzieży.

spotykała się w kościele, na Mszy św.

siadowic, Strzałkowic, Trzcieńca, łącz-

triotyczne, religijne i ludowe. Tancerze

Prowadzący koncert Oksana Ma-

Dziękujemy Stowarzyszeniu Wspól-

w Samborze lub Mościskach, bo miała

nie z prezesami,+ powitał p. Czesław

Ilona Ostrikowa i Artur Rudnicki zapre-

tusz i Paweł Tarczanin zaprosili na

nota Polska za dofinansowanie im-

jednego proboszcza – ks. Kazimierza

Prendkiewicz – prezes TKPZL, oddział

zentowali tańce: walce latynoamery-

scenę męski chór kameralny, działają-

prezy.

Mączyńskiego. Tylko na weselach

w Samborze. Następnie ogłosił, że w

kańskie. W wykonaniu Joanny Kordek

cy przy TKPZL w Mościskach. W wy-

Polacy w Mościskach mogli śpiewać

tym dniu gospodarzami Domu Pol-

Zarząd TKPZL

usłyszeliśmy piosenki z repertuaru Ha-

konaniu chóru usłyszeliśmy pieśni pa-

swoje regionalne piosenki.

skiego są Mościska. Andrzej Miciak,

oddział w Samborze