'Unknown' by Unknown - Page 48 of 48

o tym i owym

17 grudnia 2010 – 13 stycznia 2011 * Kurier Galicyjski

opoWieść WiGiLijna. kurier galicyjski

Ta LWoWska

można zaprenumerować

na poczcie!!!

JOANNA DEMCiO tekst

pocztówka archiwum pry-

kod prenumeraTy

watne JANiNy ZAMOJSKiEJ

Opowiadał mi mój den-

УКРПОШТА 98780

tysta o tym, jak przed wojną

zakradł się do jego domu pe-

wien batiar. Zbliżają się świę-

ta, żona napiekła, nagotowała.

cena prenumeraty pocztowej

Spiżarka była na półpiętrze,

tam trzymała swoje wypieki.

na rok 2011

Nagle słyszy szmer. Przy spi-

żarce stoi człowiek, przywitał

3 miesiące  17,88 hrywien

się z nią, ukłonił się, bierze je-

6 miesięcy – 35,76 hrywien

den tort, dziękuje elegancko,

składa życzenia świąteczne

12 miesięcy – 71,52 hrywien

i wyskakuje razem z tym tor-

tem przez lufcik. To byli nasi

lwowscy batiarzy, krzywdy ni-

organizacje i instytucje mogą też zamawiać

komu nie zrobili, ale ich też nie

prenumeratę bezpośrednio w naszej redakcji:

trzeba było krzywdzić.

osobiście, telefonicznie, listownie lub drogą mailową

(kuriergalicyjski@wp.pl)

Smak i zapach tych przed-

wojennych Świąt Bożego Na-

rodzenia we Lwowie przybli-

prenumeraTa W poLsce

żyły mi w pewien grudniowy

wieczór irena i Jadwiga Zap-

możliwa jest prenumerata redakcyjna do

pe. Posłuchajcie teraz Wy.

polski i innych krajów.W sprawie prenumeraty

gazety do polski, prosimy o kontakt pod

Lwów wyglądał przepięknie. Cały

oświetlony, w mieście roiło się od

naszym adresem email:

choinek i kolędników. Każdy z nich

kuriergalicyjski@wp.pl

miał zrobioną szopkę z ruchomymi

figurkami, chodzili po naszym Lwowie

lub listownie, telefonicznie, faxem na numery

i kolędowali:

i adresy podane w stopce redakcyjnej.

„Żydzi, Żydzi, Mesjasz się nam rodzi,

Więc przywitać się Go godzi…”

Całe miasto było rozśpiewane,

ponadto

z kościoła po Pasterce nie wychodzi-

„kurier Galicyjski” można kupić:

liśmy jeszcze długo, kolędując aż do

zachrypnięcia. U nas w domu mama

za-siadała do pianina, tatko grał na oka-

Nie dostawało się wtedy prezen-

Jakaż to bieda była, jak wszyscy

w Warszawie w domu spotkań z historią:

rynie (instrumencie jeszcze z czasów

tów pod choinkę, wszystko, co można

strasznie głodni byli. Ludzie pytają

tel. +48 (022) 851 39 66 (kod pocztowy 00753)

studenckich), Janek na skrzypcach, a

sobie było wymarzyć było na stole.

kiedy cytryny będą, to oni, że kiedy fa-

ul. karowa 20

ja po prostu się wydzierałam tak, żeby

Nam, dzieciom kazano czekać na

bryki ruszą. Kiedy cukier będzie – kie-

tel. +48 (022) 826 51 95 (kod pocztowy 00324)

wszyscy sąsiedzi usłyszeli.

pierwszą gwiazdkę, a gdy tylko pojawi-

dy fabryki ruszą. Tatę z pracy wyrzu-

Przygotowania do Świąt zaczy-

ła się na niebie, zasiadaliśmy całą ro-

cili (pamiętam, że cieszyłam się tego

oraz w krakowie w księgarni „nestor”

naliśmy już w listopadzie. Wieczorami

dziną i zaproszonym gościem (rodzice

powodu niezmiernie, bo tatko mógł

przy ulicy kanoniczej 15

zasiadaliśmy razem z rodzicami do

zawsze zapraszali kogoś biednego na

ze mną na sanki codziennie chodzić),

tel. +48 (012) 421 92 94 (kod pocztowy 31002)

stołu i robiliśmy ozdoby choinkowe.

Wigilię) do stołu. Jedzenia wystarcza-

pieniądze polskie zdewaluowały się,

Z łupki orzechowej robiliśmy pająki,

ło dla każdego. Był barszcz pachnący

a rosyjskie można było zarobić jedy-

z wydmuszek łabędzie, a Marysia

grzybkami, uszka, gołąbki postne, pie-

nie wynosząc z domu wszystko na

kurier GALiCYJSki można kupić

zrobiła kiedyś nawet pajacyka. Nie

rogi, ryba, kutia, kompot z suszonych

bazar. Kiedyś sprzedałyśmy wszyst-

mieliśmy szklanych bombek, bo się

owoców, mandarynki i orzechy.

kie swoje zabawki, mogłyśmy wtedy

Na terenie całej Ukrainy można kupić nasze pismo w kioskach

biły, tylko nasze zabawki zawieszali-

Pamiętam, jak strasznie płakałam,

kupić trochę masła, mleka i kartofli.

„Ukrpoczty” (w wypadku jego braku, żądajcie od sprzedawców i

śmy. Dokładniej to nie my, zawieszali-

kiedy podczas wojny było tak mało

Ale i tak trzeba było pomagać tym,

śmy, tylko Aniołek… Choinkę zawsze

tych pierogów… Tak, wojna zabrała

którzy mieli jeszcze gorzej. Dlatego

powiadamiajcie redakcję!). Ponadto: w kioskach „Wysoki Zamek”

mieliśmy ogromną, taką do samego

nam wszystko.

przed świętami chodziłyśmy do cho-

we Lwowie, Drohobyczu, Truskawcu, Borysławiu, Samborze, Starym

sufitu. Była ona ustawiana w ostatnim

Zabrała nam przede wszystkim

rych z gałązką i zawieszonym na niej

Samborze, Turce i Stebnyku; w kioskach „Interpres” we Lwowie; w

pokoju, do którego nie można było

Marysię. Zbliżała się wigilia, kiedy przy-

cukierkiem. Mówiłyśmy, że idziemy

polskiej restauracji „Premiera Lwowska” przy ul. Ruskiej 16 we Lwo-

wejść. Dopiero po kolacji, tatko pod

szli do naszego domu Rosjanie i aresz-

rozdawać witaminę R, czyli Radość.

wie; w hotelu „Leopolis” – najlepszym hotelu na Ukrainie; w Katedrze

stołem dzwonił dzwoneczkiem i mó-

towali naszą starszą siostrę, studentkę

Tak, żeby każdy poczuł chociaż na

Lwowskiej, w kościele św. Antoniego, przy kościele Marii Magdaleny

wił: „Dzieci, toż to Aniołek nas woła!”.

Uniwersytetu. 15 żołnierzy ciężarowym

chwilę ten świąteczny nastrój. Tak też

we Lwowie, a także przy kościele w Krzemieńcu; w Iwano-Frankiwsku

I biegliśmy wszyscy do pokoju, żeby

autem przyjechało po jedną dziewczy-

było z kolędnikami, którzy zjawiali się

(d. Stanisławowie) w „Sklepie Zaliznym” – Rynek 7; pismo jest też

zobaczyć nasze drzewko, które tata

nę. Weszli do mieszkania i mówią, żeby

u nas w progu. Wiadomo, że głodni

dostępne w hotelu „Dniestr” we Lwowie oraz w Instytucie Polskim

ubierał wcześniej. Były na nim praw-

się ubrała, a jeden z żołnierzy patrzy na

byli, więc pomimo tego, że sami mie-

w Kijowie.

dziwe płonące świece, jabłuszka,

nią i mówi „Oj, zmarnieje ona”. A Ma-

liśmy bardzo mało, to i tak nakarmiło

orzechy, cukierki, pierniki. Przeważ-

rysia taka ładna była, taka dobra. Nie

się ich tym, czym się dało. Kiedyś

nie po paru dniach słodyczy już nie

wiedzieliśmy, że tyle lat nie będziemy

wróciłam późno do domu, a mama

24 grudnia 2010 o godzinie 11.30

było na choince, tata się pyta kto po-

ją widzieć. Była w łagrze, w więzieniu,

mi mówi: „Leć do Niedzielskich. Dzi-

na falach iwanofrankowskiego Radia „Weża”

zjadał, a chłopacy tylko chowają się

w Uzbekistanie, co ona biedna prze-

siaj pierogi tam mają”. Przychodzę, a

jeden za drugim. Tata mówi: „Daj sło-

szła… Przez cały czas nie mogliśmy

oni mi mówią, że specjalnie dla mnie

107 FM

wo honoru, żeś nie brał”, na co chło-

się dowiedzieć gdzie ona jest. Wiedzie-

jeszcze trzy pierogi zostawili.

wyemitowana zostanie audycja

pacy: „Daję słowo humoru…”. Tatko

liśmy jedynie, że nie była we Lwowie,

Ludzie we Lwowie zawsze dzie-

grozi batem, a Jasiek w tym czasie

co było szczęściem w nieszczęściu, bo

lili się tym, co mieli. Nie tylko na

„POLSKi KWADRANS”

już poduszkę do spodni wkłada, żeby

jak przyszli Niemcy, to wszystkich więź-

Święta.

Będzie o Wigilii.

mniej bolało.

niów wymordowali.

To wspólna inicjatywa Europejskiego Klubu Stanisławowa

ciekaWe sTrony inTerneToWe o kresach

i redakcji „Kuriera Galicyjskiego”,

zrealizowana przy pomocy

www.kresy-krakow.com.pl

www.poznajukraine.com

www.kresy.pl

Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”

www.kresy-wschodnie

www.kresy24.pl

Pełne wydanie Kuriera Galicyjskiego w PDF na:

Audycja zostanie powtórzona:

webpark.pl

www.lwow.com.pl

www.wspolnota-polska.org.pl

24.12.2010 r. o godz. 23.30

www.kresy.co.uk stanislawow.pl

www.duszki.pl

www.kresy.najlepsze.net

25.12.2010 r. o godz. 18.30

www.kresy2000.pl

www.pogranicze.eu

www.stanislawow.net

ZAPRASZAMy!