img
21
www.kuriergalicyjski.com * Kurier galicyjski * 29 czerwca–16 lipca 2012 nr 12 (160)
na ogół liczne rodziny. Pierwsze dni
wyjazdem Polaków. Solidne baraki
własne zbiory. W następnym roku na-
o zwolnieniu ze zsyłki większość
Wasi i Tajgi. Żaden niedźwiedź nie
przyniosły upragniony odpoczynek
oraz dobrze zagospodarowane pola
uczeni doświadczeniem i zdobytą od
mieszkańców specposiołka na wła-
zajdzie nas znienacka. Kilkanaście
i czas na zagospodarowanie się na
były wykorzystywane aż do połowy lat
miejscowych mieszkańców wiedzą,
sną rękę rozpoczęła podróż do
minut penetracji walących się baraków
nowym miejscu. Nie trwało to jednak
70. W posiołku, już bez przedrostka
zastosowaliśmy specjalną ochronę
wolności. Pierwszym punktem do
i są upragnione „torfieje”. Na pierwszy
długo. Wkrótce mężczyźni zostali
„spec” żyli zwyczajni ludzie, działała
ziemniaków przed mrozem. Pojawiał
którego dotarli były rejonowe Kar-
ogień idą potężne ręczne piły tar-
podzielenie na dziesięcioosobowe
szkoła, przedszkole oraz klub. Miej-
się on zwykle nad ranem. Podpalali-
pogory, dalej droga wiodła wzdłuż
taczne. Po chwili odnajdujemy wagę
brygady i skierowani do lasu. Każda
scowość zaczęła się wyludniać pod
śmy wtedy przygotowane wcześniej
Piniegi i Północnej Dźwiny. Bardzo
służąca do odmierzania przydziału
brygada otrzymała dwie piły i kilka
koniec „epoki zastoju”. Kto mógł, to
kępy mchu i wysuszonego torfu.
wielu nie udało się jednak załapać
chleba. W jednym z opuszczonych
siekier. Uczono nas pracy przy zrę-
wyjeżdżał w miejsca położone bliżej
Warstwa dymu ścielącego się nad
na statki i musieli pozostać w samych
pomieszczeń są resztki rybackiej
bie drzew. Należało najpierw wokół
cywilizacji. Co ciekawe ludzie zabie-
powierzchnią gleby w bezwietrzną noc
Karpogorach lub w okolicznych
sieci wraz z pławikami z drewna.
ścinanego drzewa odgarnąć sięga-
rali ze sobą nie tylko swój dobytek,
chroniła młode łęty ziemniaków przed
miejscowościach. Dopiero w 1944 r.,
Na zakończenie, robiona domowym
jący do pasa śnieg. Nie wolno było
ale także i domy. Przed sezonem roz-
mroźnym powietrzem” […] (Relacja
dzięki staraniom Związku Patriotów
sposobem brona. Wątpliwości co do
ściąć drzewa powyżej jednej trzeciej
topów były one rozbierane deska po
Wiktora Szalatego – opr. red. Jerzy
Polskich pozwolono im przejechać
wieku i pochodzenia znalezionych
średnicy pnia. Służyły do tego piły
desce, pal po palu. Wszystkie części
Osypiuk – www.historia.nekla.eu).
w okolice o lepszym klimacie – na
przedmiotów ostatecznie rozwiewa
poprzeczne i łuczkowe na kabłąku
skrupulatnie numerowano. Wiosną,
Późnym latem 1941 r. do Sien-
środkową Ukrainę.
waga – po wstępnym oczyszczeniu
z drewna napinanego skręcanym
wykorzystując pochodzący z rozto-
nego dotarła informacja o amnestii.
Historia specposiołka Siennoj
z rdzy ukazują się bicia producenta
sznurkiem. Trzeba je było umiejętnie
pów przybór wody, spławiano drewno
Po otrzymaniu upragnionej „sprawki”
nie skończyła się jednak wraz z
oraz data produkcji – 1915. Z całą
napinać w zależności od temperatury
na odległość nawet kilkudziesięciu
pewnością nie przywieźli tego ze
powietrza. Inaczej w zimie, inaczej w
kilometrów. Po wysuszeniu na nowo
sobą pracujący tu w ostatnich latach
lecie. Piły były dobre, szwedzkie, szły
stawiano te same domy, tyle że w
drwale.
w drewno jak w masło. Pracowaliśmy
zupełnie innym miejscu. Większość
Przez najbliższe dwie godziny
tak do końca kwietnia. Zbliżała się
budynków z Siennego w ten właśnie
przeczesujemy cały teren specpo-
wiosna. Jakże inna niż, ta którą znamy
sposób znalazła się w Kuszkopale.
siołka. Robimy zdjęcia, liczymy groby
z Wielkopolski czy nawet z Polesia.
Kilka pozostawionych baraków oraz
na cmentarzu. Jest ich prawie setka.
Przez cały kwiecień trzymał mróz. Gdy
komórek do lat 80. wykorzystywali
Część osunęła się wraz ze skarpą do
nadszedł maj od razu zrobiło się ciepło
jeszcze miejscowi drwale oraz robot-
rzeki. W drodze powrotnej do traktora
i w ciągu 2-3 tygodni znikał śnieg i
nicy sezonowi, którzy nocowali w nich
natrafiamy na świeże ślady niedź-
rozmarzała ziemia. Uprawa roli w
w trakcie prac na pobliskich miejscach
wiedzia. Szedł sobie znad rzeczki w
tajdze była dla nas nowością, niosącą
wyrębu tajgi. To właśnie dzięki nim,
stronę myśliwskiej chatki. Co ciekawe
liczne niespodzianki. Kołchoźnicy roz-
baraki wzniesione przez rosyjskich,
Wasia w młodości spotkał misia do-
kładnie w tym samym miejscu: Byłem
poczynali orkę, gdy gleba rozmarzała
białoruskich i polskich zesłańców
bez broni. Poczułem jak włosy stają
na głębokość 15-20 cm. Wtedy orano
zachowały się do dnia dzisiejszego.
mi dęba i unoszą czapkę. Niedźwiedź
pola przez 3-4 dni przez dzień i noc,
Niestety wraz z upadkiem Związku
wpatrywał się we mnie, a ja stałem bez
aby zdążyć przed rozmarznięciem
Radzieckiego upadł też cały przemysł
ruchu. Po kilku minutach odwrócił
ziemi na większą głębokość. W taki
drzewny i drwale przestali się pojawiać
się i poszedł w swoją stronę. Gdy
sposób przewracano, a raczej miesza-
w tych rejonach. Niewykorzystywane
wróciłem do chatki ojciec zapytał się
no błotnistą maź. […] Pamiętam nasze
i nieremontowane budynki popadły w
mnie – coś ty taki blady…
rolnicze doświadczenia. Ze szwagrem
ruinę. W tej chwili mają jeszcze dachy,
Tym razem misio poszedł sobie
Janem Głowackim posadziliśmy na
lecz te już zaczynają się zapadać… za
wcześniej i nie dane było nam się z
przydzielonym nam poletku ziemniaki.
kilka lat nic z nich nie pozostanie.
nim spotkać. Wsiadamy na traktor
W czerwcu przyszedł mróz i zniweczył
Tymczasem wykorzystujemy ład-
waga służąca do odmierzania przydziału chleba
i jedziemy dalej.
całą naszą pracę i nadzieję rodziny na
ną pogodę i ubezpieczenie ze strony
dNI KULTURy POLSKIEJ W NOWyM ROZdOLE
W Nowym Rozdole, niewielkim miasteczku na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, odbyły się Dni Kultury Polskiej, połączone z nadaniem sztandaru polskiej szkole im.
Karoliny Lanckorońskiej. Szkoła ta, a zwłaszcza jej uczniowie są znani mieszkańcom powiatu grodziskiego, a to za sprawą licznych występów na naszym terenie.
Wielu z nas pamięta zapewne tegoroczne jasełka lwowskie wystawione przez uczniów z Nowego Rozdołu, które spotkały się z gorącym przyjęciem mieszkańców.
Wkład, tej stosunkowo młodej szkoły, założonej przez Towarzystwo Pomocy Polakom „Wielkie Serce” w rozwój kultury polskiej i utrzymanie polskości na Ukrainie,
został dostrzeżony w Polsce i na Ukrainie. Zaowocowało to nadaniem szkole sztandaru. Jego fundatorem jest Pan Józef Adamski, prezes wielce zasłużonej Funda-
cji Pomocy Polskim Szkołom na Wschodzie.
widziano tu nigdy. Na ulice, balkony
mirosław szymańsKi
domów i do okien wylegli zacieka-
wieni mieszkańcy Nowego Rozdołu.
Na uroczystości do Nowego Roz-
Przy pomniku ukraińskiego poety po
dołu przybyły liczne delegacje władz
odegraniu hymnów narodowych, na-
samorządowych z wielu polskich
stąpiło uroczyste złożenie kwiatów
miast. Starostwo grodziskie repre-
i okolicznościowe przemówienia. Nie
zentowała delegacja w składzie Pani
zabrakło także krótkiego koncertu
Lidia Abramczyk, naczelnik Wydziału
najmłodszych uczniów w strojach lu-
Oświaty, Kultury i Sportu Starostwa
dowych. Uroczysty przemarsz zakoń-
Powiatowego w Grodzisku Mazowiec-
czył się przed Pałacem Kultury. Tu
kim oraz radny powiatowy Pan Jerzy
na placu przed gmachem orkiestra
Terlikowski. Najbardziej liczna i wie-
wojskowa dała pokaz musztry parad-
lobarwna była delegacja z Łowicza,
nej. Dni kultury Polskiej zwieńczyła
której przewodniczył sam burmistrz,
uroczysta akademia w domu kultury.
a towarzyszyły łowiczanki w tradycyj-
Wystąpiła orkiestra wojskowa oraz
nych strojach łowickich. Obecni byli
uczniowie polskiej szkoły im. Karoli-
przedstawiciele władz rejonu mikoła-
ny Lanckorońskiej oraz członkowie
jewskiego i miasta Nowego Rozdołu.
Towarzystwa „Wielkie Serce”. Na
Władze Rzeczypospolitej reprezento-
scenie przybyłych mieszkańców roz-
wał Konsul Generalny RP we Lwowie
grzewały barwne polskie krakowiaki,
Jarosław Drozd. Uroczysty i podnio-
kujawiaki i oberki, a także ukraińskie
sły charakter uroczystości nadawała
pieśni i tańce ludowe. Zachwycał wy-
orkiestra 21 Brygady Strzelców Pod-
soki poziom artystyczny zespołów,
szkole nastąpiło po powrocie na
czas, zanim została profesorem
zy Rembrandta i szkice Jacka Mal-
halańskich z Rzeszowa pod dowódz-
piękne i kolorowe stroje ludowe oraz
plac szkolny. Tam też uczniowie zło-
Uniwersytetu Lwowskiego, zamiesz-
czewskiego.
twem kpt. Andrzeja Kufla.
starannie opracowana choreografia.
żyli uroczyste ślubowanie.
kiwała w pobliskim Starym Rozdole,
Głównym punktem obchodów
Oficjalne uroczystości rozpoczął
Dzień zakończył się spotkaniem
Delegaci powiatu grodziskiego,
gdzie do dziś stoi opustoszały jej
Dni Kultury Polskiej była defilada uli-
uroczysty przemarsz gości z placu
integracyjnym w polskiej szkole,
składając gratulacje dyrekcji polskiej
rodowy pałac. W części artystycz-
cami miasta do centralnie usytuowa-
przed szkołą do pięknie odrestau-
gdzie w miłej atmosferze, wspólnie
szkoły za dotychczasowe osiągnię-
nej uczniowie szkoły przedstawili
nego pomnika Tarasa Szewczenki.
rowanego, barokowego kościoła
śpiewano pieśni polskie i ukraińskie.
cia, przekazali upominki i osobisty
najważniejsze wydarzenia z życia
Defiladę z udziałem zaproszonych
Podwyższenia Krzyża Świętego w
To był ważny dzień w budowaniu
list od starosty i władz powiatu, a
tej wielkiej Polki, humanistki i pa-
gości, przedstawicielami miejsco-
pobliskich Brzozdowcach. Tam pod-
współpracy pomiędzy obydwoma
także podarunek od dzieci grodzi-
triotki, która całe swoje długie, liczą-
wych władz, uczniami polskiej szkoły,
czas uroczystej mszy św. w obecno-
słowiańskim narodami. Udział w tym
skiej szkoły specjalnej, własnoręcz-
ce 102 lata życie, poświęciła służąc
licznymi mieszkańcami miasta pro-
ści konsula RP, miejscowych władz,
dziele ma także starostwo powiatu
nie pięknie wyhaftowaną makatkę.
ojczyźnie. Przed śmiercią przeka-
wadziła orkiestra wojskowa Strzelców
dyrekcji szkoły, zaproszonych gości,
grodziskiego, które opiekuje się pol-
Następnie nastąpiło odsłonięcie
zała największym polskim muzeom
Podhalańskich. Takiego pochodu, w
uczniów i okolicznej ludności, nastą-
ską szkołą w Nowym Rozdole.
popiersia patronki szkoły Karoliny
ponad 500 dzieł sztuki z wiedeńskiej
asyście wojska polskiego, uroczy-
piło poświęcenie sztandaru. Uroczy-
Dziękujemy!
Lanckorońskiej, która przez długi
kolekcji rodzinnej, w tym m.in., obra-
ście grającego polskie marsze nie
ste przekazanie sztandaru polskiej