14

Rozmowy kuriera

30 listopada–13 grudnia 2012 nr 22 (170) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com

Andrzej kępiński: Chodzi nam

o pokazanie wspólnych wartości

Myślę, że to przypadek... A może

Z ANDRZEJEM KĘPIŃSKIM,

ktoś mnie prowadzi? Nie wiem...

polskim reżyserem i organi-

(śmiech). Po raz pierwszy byłem na

zatorem Polsko-Ukraińskie-

Ukrainie w 1974 roku. Jako student

go Wędrującego Festiwalu

wybrałem się na obóz naukowy do

Filmowego „BO!” rozma-

Charkowa. Za towarzysza Edwarda

wiał EUGENIUSZ SAŁO.

Gierka z PRL-u na Zachód mogli-

JOLANTA STOPKA zdj

śmy już wyjeżdżać, trudną tylko była

kwestia pieniędzy, pokrycia kosztów

Idea Polsko-Ukraińskiego

wyprawy. Natomiast do „przyjaciół”

Wędrującego Festiwalu Fil-

ze Wschodu nie można było ot tak

mowego „BO!” zrodziła się

sobie pojechać. Musiał być spe-

dwa lata temu. Jak do tego

cjalny pretekst. No i kiedy pojawiła

doszło?

się taka możliwość bez namysłu

Sam pomysł festiwalu zrodził

pojechałem. Nagle okazało się, że

się więcej niż dwa lata temu. By-

to nie była praktyka naukowa. W

łem gościem ukraińskiego festiwalu

Charkowie przepakowali nas do po-

filmowego „KinoLew”. Spotkałem

ciągu i trafiliśmy nad rzekę Toboł w

tam innego gościa Michaiła Illienkę,

Kazachstanie, na budowę – budowa-

ukraińskiego reżysera. We lwowskim

liśmy szkołę. Dostaliśmy tam nieźle

„Muzeum Idei” rozmawialiśmy o tym

w tyłek, ale dzięki temu poznaliśmy

dlaczego my w Polsce, w ogóle nie

sowieckie realia. Nie zapomnę nigdy

znamy współczesnej ukraińskiej kul-

jak wysłałem życzenia telegraficznie

tury, no i odwrotnie. Podróżując po

do mojego ojca z okazji imienin. Do

Ukrainie od stycznia 2001 roku zwró-

dzisiaj nie dotarły chociaż opłaciłem

ciłem uwagę, że w rozmowach ludzie

telegram. Ale na pewno ten telegram

nie znają polskich piosenkarzy, re-

Andrzej Kępiński (od lewej) i Mychajło Illienko

ktoś przeczytał (śmiech).

żyserów, pisarzy. Wiedza o nich jest

Natomiast po raz drugi, w stycz-

również inni twórcy, ale nie udało się

jawiamy, poznajemy ludzi o istnieniu

kontakty rozmawiamy i o tym, bo

prawie zerowa. W telewizjach nie ma

niu 2001 roku zaprosił mnie do Kijowa

nam, jak dotąd, otrzymać wsparcia

których wcześniej nie mieliśmy żad-

to jest ważny problem. Ten problem

polskich filmów, w kinach zresztą też.

Michał Karaczewski Wołk - obywatel

np. od Instytutu Polskiego w Kijowie.

nego pojęcia, a którzy myślą podob-

dokumentujemy wystawą fotogra-

Zaproponowałem Michaiłowi żeby

Francji, zawodowy dyplomata i zara-

Ale my sobie i tak podróżujemy po

nie o konieczności wymiany wartości

ficzną „Lekcja patriotyzmu” Jolanty

zrobić taki wędrujący festiwal z ukra-

zem Wieki Książę Kijowa, Czernicho-

swojemu... W tym roku udało nam się

kulturowych. Mało tego, nieznani do

Stopki, którą także prezentujemy w

ińskimi filmami po Polsce i polskimi

wa i Karaczewa. W ten sposób zaczął

poszerzyć trasę i repertuar. Oprócz

niedawna ludzie sami nam pomagają

ramach tegorocznego festiwalu.

po Ukrainie. Michaił się uśmiechnął

się mój bliższy kontakt z życiem na

filmów fabularnych i dokumental-

i podpowiadają. Zapraszają nas na

i powiedział, że z ukraińskimi po Pol-

Czy były jakieś filmy,

Ukrainie, któremu towarzyszył szok

nych, które pokazujemy na wyższych

następny rok. Dla przykładu podam

sce to będzie ciężko, bo nie ma tych

które nie pojawiły się na te-

– z każdym dniem coraz większy.

uczelniach, mamy też bajki, które cie-

Łuck. W ubiegłym roku byłem tam z

ukraińskich filmów. No a polskie są.

gorocznym festiwalu z przy-

Odkryłem że w historii, w sposobie

szą dzieci w szkołach.

partnerami z Kijowa, poruszałem się

Więc zgodził się pomagać. Niestety

czyn od was, jako organiza-

interpretacji minionych dziejów domi-

jak w ciemności. W tym roku dołączyły

zachorował jego brat i niedługo po-

Czy planujecie rozsze-

torów niezależnych?

nują kłamstwa. W buncie przeciwko

do nas poważne osobistości i instytucje

Chciałem pokazać jeden, moim

tem zmarł, dlatego Michaił miał co

rzyć „terytorium” festiwalu

tej zakłamanej praktyce zacząłem

jak uniwersytet, filharmonia, biblioteka.

zdaniem, bardzo interesujący film

innego na głowie. Straciliśmy pra-

jeszcze bardziej?

sprawdzać fakty. Zacząłem kopać

Mamy zaproszenia do Stanisła-

wyprodukowany przez katolickich

wie rok. Ale w ubiegłym roku rozpo-

Czemu wybraliście na-

w dokumentach i archiwach. I nagle

wowa, Winnicy, Kamieńca Podolskie-

twórców w Polsce. Do dzisiaj jednak

częliśmy pierwszy Polsko Ukraiński

zwę festiwalu „BO!”?

odkryłem, że ja sam do niedawna

go, Doniecka, Charkowa... Ale jak nie

Szukałem najkrótszej nazwy.

nie rozumiem czemu nie uzyskałem

Wędrujący Festiwal Filmowy „BO!”.

używałem terminów i pojęć, które

wiadomo o co chodzi, to chodzi o pie-

„BO” jest fajne, bo... Bo nic nie wie-

zgody na pokazy tego filmu w ramach

Założyliśmy specjalnie dla tego celu

mi narzucano z zewnątrz i które nie

niądze. Myślałem, że w tym roku do-

my o sobie wzajemnie. Bo chcemy

festiwalu. Chciałem też pokazać kilka

firmę, która się nazywa „Studio BO!”.

staniemy większą pomoc od Instytu-

Czym się różni wasz fe-

tu Sztuki Filmowej, bo oceniono nas

stiwal od innych festiwali

pozytywnie. Ale w „nagrodę” zamiast

filmowych?

więcej dostaliśmy mniej środków –

Przede wszystkim tym, że nikogo

o 25%. I była to kwota podobna do

nie nagradzamy żadnymi premiami.

takiej jaką otrzymują organizatorzy

Nie mamy czerwonych dywanów,

jednego kilkudniowego pokazu. Tym-

unikamy bankietów. Nam chodzi o

czasem my w tym roku organizuje-

pokazanie tych wartości, które są

my jednocześnie 6-7 festiwali, gdyż

zawarte w prezentowanych filmach.

każdy etap naszej wędrówki jest w

Nasz festiwal różni się też od innych

istocie wielodniowym samodzielnym

tym, że sobie wędrujemy. Zależy

festiwalem odbywającym się w ra-

nam na bezpośrednim kontakcie z

mach Festiwalu BO!

ludźmi, dlatego w każdym mieście i w

Najbardziej nas cieszy, że w

każdym środowisku jesteśmy obecni.

każdym mieście, tam gdzie się po-

Chciałoby się, żeby oprócz nas byli

Organizatorzy Festiwalu „BO!” gośćmi lwowskiej telewizji

poznać kulturę sąsiada. Bo tak się

mają nic wspólnego z prawdą. Grze-

innych filmów fabularnych, które albo

nazywamy, a nie inaczej. Bo tak

biąc coraz głębiej nagle wychodzi ci

były za drogie dla nas, bo prawo po-

myślimy. Bo chcielibyśmy, żeby

coraz więcej tych kłamstw.

kazu trzeba potwierdzić opłatą licen-

zniknęły te granice, które dzielą na-

cyjną, albo też są takie sytuacje, że

Czy Pana film „Tron na

sze kultury i państwa. Również świa-

niektórzy właściciele praw autorskich

Ukrainie” opowiada o kra-

domie są dobrane barwy w naszym

mówią, iż Ukraina w ogóle ich nie in-

chu rewolucji pomarańczo-

logo (czerwone litery na czarnym tle

teresuje. Dlaczego? Nie tłumaczą.

wej czy o wierze ludzi, że na-

– E. S.), które mogą się kojarzyć Po-

reszcie coś się zmieni?

Robi Pan filmy o różnej

lakom bardzo negatywnie. Natomiast

„Tron na Ukrainie” jest opowie-

tematyce. Ale gołym okiem

my uważamy, że tylko z ukraińskimi

ścią, w której próbowałem zanotować

widać, że najbardziej fascy-

patriotami może się dogadać polski

to co zaobserwowałem na Ukrainie w

nuje Pana temat Ukrainy.

Andrzej Kępiński na Uniwersytecie Iwana Franki we Lwo-

patriota. Patriotami, a nie nacjona-

latach 2000-2007 w stosunkach pol-

Dlaczego właśnie Ukraina, a

wie

listami. Między innymi poprzez te

sko-ukraińskich na tle naszej tysiąc-

nie jakieś inne państwo?