24

Sami swoi

15–28 listopada 2013 nr 21 (193) * kurier Galicyjski * www.kuriergalicyjski.com

Pewnego razu w Chicago

Od kilku tygodni mieszkam w USA. Jestem tu w ramach projektu „Profesjonalne dziennikarstwo dla mło-

dych” zorganizowanego przez „Fundację na Rzecz Mediów Polskojęzycznych za Granicą” i „Polish Tele-

vision Chicago”. Rozglądam się z zainteresowaniem i spisuję swoje spostrzeżenia. Oto moje Stany, które

oglądam na co dzień.

Ma tu rodzinę: żonę, dzieci i wnuki.

czek przy brzegu i nieliczne osoby

EUGENIUSZ SAłO

– Języka polskiego nauczyłem się

biegające wybrzeżem.

w Chicago, gdy przyjechałem tu po-

W Chicago cały czas wieje wiatr.

Ameryka nie dla

nad trzydzieści lat temu. To właśnie

Dlatego określono go mianem „wietrz-

wszystkich

Polacy pomogli mi znaleźć pracę

Co tu dużo mówić, gdy otrzyma-

nego miasta” (ang. Windy City). Dla

i poczułem się jak wśród swoich –

łem propozycję wyjazdu na szkolenia

Polaków stało ono wiecznym miastem.

wspomina pan Andrij, kontynuując

dziennikarskie do USA to ucieszyłem

– Wśród innych narodowości Sło-

się ogromnie. Nigdy przedtem nie by-

Mówimy po polsku

wianie starają się trzymać razem,

łem w Ameryce i chciałem na własne

Słyszałem, że w Chicago miesz-

bo nasze kultury są podobne i poro-

oczy zobaczyć „kraj wolności, coca-

ka dużo Polaków, ale nie wiedzia-

zumiewamy się szybciej.

coli i jeansów”. Chciałem zobaczyć

łem, że wszędzie można usłyszeć

inny świat, gdzie wszystko musi być

język polski i to nie tylko od Pola-

„naj”, gdzie wszystko co zapiera dech

ków. Byłem mile zaskoczony.

Cząstka Lwowa w Chicago

Lwowiacy są wszędzie. Chicago

jest na wyciągnięcie ręki.

W salonie sieci komórkowych

W Chicago

nie jest wyjątkiem. Dużo osób jest

Zgodziłem się i od razu pojawiły

starałem się zapytać o coś po angiel-

wizę. Z niedowierzaniem dopyty-

dziewczyna wybiegła z płaczem, a

już w podeszłym wieku, a jeszcze

się problemy papierkowe: pisanie

sku. Na co usłyszałem: „Mówi pan

wałem się czy aby na pewno. „Tak.

kolejny mężczyzna długo stał przy

więcej osób pamiętających przed-

maili, listów, wysyłanie ankiet i za-

po polsku?” Jeszcze lepiej było w

Oczywiście. Miłego pobytu w USA” –

okienku i wypytywał dlaczego po

wojenny Lwów już odeszło. Jedną z

proszeń. No i oczywiście problem

banku. Spotkałem tam panią Halinę,

odpowiedział.

raz trzeci dostał odmowę wizy. Kon-

takich osób był Mieczysław Haiman

najważniejszy: zdobycie wizy ame-

Ukrainkę, która urodziła się w Czer-

Nie zapomnę mojego powrotu

sul odpowiadał mu w sposób typo-

(1888-1949), bardzo zasłużony dla

rykańskiej.

wonogradzie niedaleko Lwowa, a w

przez długą salę ambasady USA

wo amerykański: może następnym

Polonii amerykańskiej i kraju.

Ambasada USA w Kijowie, za-

Chicago mieszka już od dwudziestu

w Kijowie, wszyscy oczekujący pa-

razem się uda.

Urodzony w Złoczowie pod

skoczyła mnie swoją sprawną or-

lat. Tu nauczyła się języka polskiego.

trzyli na mnie jak na zwycięzcę po-

Mój numer – 61 – wyświetlił się

Lwowem, po matce Polak, po ojcu

ganizacją . Mechanizm działa jak w

– W naszym banku pracują Polacy

jedynku.

nad oknem tego właśnie konsula i jak

Austriak o niemieckich korzeniach,

szwajcarskim zegarku: wstęp tylko

i Ukraińcy, oprócz tego mamy wielu

Cóż, otrzymałem wizę i pozostało

błyskawica przeszyła mnie myśl, że

z wyboru Amerykanin. Był maryna-

z niezbędnymi dokumentami, trzy-

klientów Polaków, dlatego nauczyłam

mi tylko wsiąść do samolotu „Boeing

chyba jest jeszcze dla mnie za wcze-

rzem i podróżnikiem, poetą, dzien-

krotne pobierane odcisków palców,

się polskiego – mówi pani Halina.

787 Dreamliner” i szczęśliwie wylą-

śnie na oglądanie kraju Lincolna, Ro-

odbiór numerka i oczekiwanie na

dować po drugiej stronie oceanu.

osevelta, Nixona i Obamy.

rozmowę z konsulem.

Przywitałem się, grzecznie się

W sali oczekiwało ponad sto

przedstawiłem, opowiedziałem o celu

osób. Na telewizorach plazmowych

Wietrzne (wieczne) miasto

podróży, o tym że to mój pierwszy po-

leciały filmy o USA. Emocje ocze-

Chicago

Chicago to trzecie pod wzglę-

byt w Stanach. Nie pamiętam o czym

kujących były większe niż podczas

dem wielkości i zaludnienia miasto

jeszcze rozmawialiśmy, ale pod ko-

igrzysk olimpijskich: tu jest radość

w Stanach Zjednoczonych, jest

niec rozmowy konsul uśmiechnął się

zwycięstw i smutek porażek, w za-

i powiedział, że za tydzień otrzymam

położone nad jeziorem Michigan w

leżności od decyzji konsula. Jakaś

stanie Illinois. Przywitało mnie zimną,

jesienną pogodą. Chociaż jeszcze

dwa dni przed moim przylotem pano-

wała tu letnia aura. Moje skojarzenia

z USA wyglądały jak kadry z filmów:

ogromne autostrady z wielką ilością

samochodów, knajpki z fast-foodem

w typie McDonalds a, typowe amery-

kańskie domki z wykoszonymi traw-

nikami i wjazdami do garaży.

Po przybyciu na miejsce usną-

łem jak małe dziecko.

Następnego dnia pojechaliśmy

do Downtown czyli centralnej czę-

ści miasta. W drodze do tzw. „pętli”

(ang. loop) – zamkniętej linii kolei

nadziemnej, usytuowanej nad brze-

giem jeziora wzdłuż „Magnificent

Mile” (ang. wspaniałej mili) – przy-

glądałem się rozwiązaniom rozbu-

dowanego systemu szybkiej kolei

miejskiej (CTA), ogromne wrażenie

robią kolejowe linie na- nad- oraz

podziemne, oznakowane różnymi

W Las Vegas

kolorami. Nie mogłem powstrzymać

się od zachwytu. Duże oświetlone

W ramach warsztatów odwie-

nikarzem, pisarzem i tłumaczem,

wieżowce, współczesne budowle

dziliśmy białoruską cerkiew prawo-

działaczem emigracyjnym w USA,

wkomponowane w stare dzielnice,

sławną, trafiliśmy na poświęcenie

kolekcjonerem, archiwistą, biblio-

pomiędzy siedziby muzeów, biblio-

obrazu, który namalował i oddał w

tekarzem i pierwszym historykiem

tek i uniwersytetów. Różnorodne

darze dla cerkwi, ukraiński artysta

Polonii amerykańskiej. Mieczysław

mniejsze i większe, proste i skom-

od dziesięciu lat mieszkający w

Haiman był organizatorem i pierw-

plikowane budowle; dziwne i jesz-

Chicago. Okazało się, że na uro-

szym kustoszem otwartego w 1935

cze dziwniejsze instalacje, pomniki

czystość przybyli Polacy, Ukraińcy,

r. Muzeum Polskiego w Ameryce

i fontanny.

Białorusini, Litwini, Serbowie i inne

(obecnie The Polish Museum of

Na północ od Downtown leży je-

mniejszości narodowe. Wszyscy

America in Chicago), gdzie znajdują

zioro Michigan, największe słodko-

rozumieli język polski, a większość

się m.in. pamiątki po Ignacym Janie

wodne jezioro w USA. Jesienią nad

nawet potrafiła rozmawiać.

Paderewskim i Tadeuszu Żukotyń-

jeziorem jest spokojnie. Wieczorem

Pan Andrij, urodzony w Kamion-

skim. Są tu także zbiory przedwo-

można zobaczyć tylko samotnie za-

ce Buskiej niedaleko Lwowa, od

jennych książek ze Lwowa.

cumowane statki, stada dzikich ka-

trzydziestu lat mieszka w Chicago.

kg