29

www.kuriergalicyjski.com * kurier Galicyjski *15–28 listopada 2013 nr 21 (193)

dniu otwarcia festiwalu drohobycki

Drohobyckiego, prof. Nadija Skotna;

niektórych miast inspirują nas wielkie

placu jakiś niemiecki żołnierz tylko

łyszyn, Andrij Liubka i Aleksander

teatr „Alter” zaprezentował przed-

dyrektor Instytutu Polskiego z Kijowa

postacie światowej kultury. Jedną z

dlatego, że był Żydem…

Bojczenko.

stawienie „Kamień z drohobyckiego

Jarosław Godun; dyrektor Instytutu

takich postaci jest Czech Bohumil

- Gdzie chciałby pan mieszkać

Warto wymienić kolejny akcent

bruku od Brunona Schulza”. Spek-

Książki z Krakowa Grzegorz Gauden,

Hrabal. W 1982 roku opublikowano

dziś?

teatralny – teatr „Alter” przywiózł jesz-

takl wystawiono przy pomniku Fran-

dyrektorzy Festiwalu Schulza w Dro-

Hrabala „Rozmowę z samym sobą”:

- Jak już powiedziałem, w Droho-

cze „Historię mego bólu zęba”, sztukę

ciszka Józefa. Po przedstawieniu

hobyczu Wiera Meniok, Grzegorz Jó-

- Jakie są pańskie miasta, gdzie

byczu. Od czasu, gdy przeczytałem

dobrze znaną w Drohobyczu i „Józe-

w postument pomnika wmurowano

zefczuk oraz Aleksander Bojczenko.

pan czuje się w domu?

„Sklepy cynamonowe” przeprowa-

f&Co” – premiera spektaklu odbyła się

starą drohobycka kostkę brukową.

Przedstawiając gości Aleksandr

- Wiedeń, Budapeszt, Lwów, Pri-

dziłem się tam i mieszkam do dzisiaj,

w Drohobyczu w przededniu wyjazdu

Wiera Meniok i Grzegorz Józef-

Bojczenko wspomniał o celach im-

bor, Budziejowice, Mikulov, ale naj-

chociaż nigdy tam nie byłem, lecz

na Bukowinę. Nowy spektakl prezen-

czuk reklamowali w Czerniowcach

prezy. Jego zdaniem czerniowiec-

bardziej czuję się w domu tam, gdzie

cóż z tego? Fikcja jest niekiedy do-

tuje nowy etap w dziejach teatru, który

Festiwal Schulza i Fundację „Mu-

kie Dni Schulza przyczynią się do

nigdy nie byłem, a gdzie mnie zapro-

skonalsza i bardziej realna niż sama

już trudno nazwać amatorskim. Cie-

zeum i Festiwal Brunona Schulza”.

współpracy Drohobycza i Czernio-

wadził w swych „Sklepach cynamo-

rzeczywistość.

kawe sceniczne koncepcje, wspania-

Odbyły się prezentacje przekładu

wiec, historia i kultura obu miast

nowych” Bruno Schulz. Jest to dla

ła gra aktorska, w pełni przekazująca

„Księgi Listów” Andrija Pawłyszyna

jest podobna. „Współistniały w nich

mnie najpiękniejsze na świecie mia-

kwintesencję prozy Schulza. „Jestem

Kamień z drohobyckiego

i „Zarysów krytyczno-literackich”

sto; już go nie ma, więc pewnie dla-

różne narodowości, nie walczyły ze

pod wrażeniem – podkreśliła prof. dr

bruku

Wiery Meniok. Andrij Jurkiewicz,

tego. Bruno Schulz, którego podczas

sobą, tolerowały się wzajemnie aż

Kolejne festiwalowe dni wypeł-

Olga Czerwińska. – gry i mistrzostwa

kierownik „Alteru”, przedstawił swój

drugiej wojny światowej zastrzelił na

do wybuchu II wojny światowej. Two-

nione były imprezami. Wieczorem w

scenicznego i prawdziwego Schulza.

teatr i jego projekt z roku ubiegłego

rzyły spuściznę kulturową, która jest

Wielkie rzeczy robi ten młodzieżowy

„Akademia ruchu” przygotowany

wspólna dla całej Europy”.

zespół”.

wspólnie z teatrem warszawskim, a

Grzegorz Gauden podkreślił, że

Dni Schulza w Czerniowcach za-

Olga Czygryk – projekt artystyczny

Ukraina posiada dwa miasta, które w

kończyła wspólna biesiada w „Karcz-

„Echa ulicy Krokodyli”, który po raz

Europie kojarzą się z wielką literatu-

mie” hotelu „Bukowina”. Wyrazy

pierwszy oglądała publiczność spoza

rą ubiegłego stulecia – Czerniowce

uznania należą się Aleksandrowi Boj-

Drohobycza. W ramach Dni odbyła

mają Celana, a Drohobycz Schulza.

czence za jego niezmordowaną ener-

się również autorska prezentacja

Takich miast jest niewiele, dlatego

gię, łatwość komunikacji i organizację

przekładu prozy Schulza Jurija Andru-

małe ojczyzny dwóch geniuszy po-

wspaniałego duchowego święta.

chowicza. Dialog tłumacza i modera-

winny się tym szczycić i rozwijać dal-

25 października ruszyliśmy z po-

tora (Aleksandra Bojczenki) toczył się

szą współpracę.

wrotem. Oto i Drohobycz. Szkoda –

wartko, z charakterystycznym dla obu

Grzegorz Józefczuk mówił o ma-

całkiem nie Czerniowce: zaniedbany,

pisarzy humorem. Była też interesują-

gicznej sile Czerniowiec związanej z

szary i smutny. Ale cóż robić? Jak po-

ca dyskusja w Centrum Celana „Czy

imionami twórców, którzy tu miesz-

wiedział w starym dowcipie do syna

potrzebny jest nam Schulz” – udział

kali. Dyrektor artystyczny Festiwalu

tata-robak siedząc na kupie gnoju:

wzięli Taras Prohaśko, Andrij Paw-

Schulza zaznaczył, że do odwiedzin

„ojczyzny, synku, się nie wybiera”.

Andrij Liubka (od lewej) i Taras Prohaśko

Wesele krzemienickie” w Brzuchowicach i we Lwowie

Pod katedrą łacińską we Lwowie widać barwny orszak i gości weselnych – zaskoczeni przechodnie dopy-

tują się co to za wydarzenie? W dniach 26-27 października w ramach projektu „Rodacy Rodakom” gościli

we Lwowie amatorzy sceny z Krzemienicy koło Łańcuta.

We Lwowie „Wesele Krzemie-

zespół wraz z bratem Walerianem

ćwiczą, śpiewają i tańczą – dosłow-

KONSTANTY CZAWAGA

nickie” zaprezentowane zostało

Bukiem. W zespole jesteśmy bar-

nie żyją każdym koncertem, żyją

tekst i zdjęcia

na terenie Lwowskiego Wyższego

dzo długo, od ponad 40 lat. Zespół

każdym występem. To cieszy, bo za-

Przywieźli do Lwowa insceni-

Seminarium Duchownego w Brzu-

ten wywodzi się z Krzemienicy.

razem promują swoją miejscowość,

zację przedstawienia wesela wiej-

chowicach. Widzowie zobaczyli

Miejscowość liczy sobie ponad 650

promują gminę. A przede wszystkim

skiego z okolic Łańcuta z XIX wieku.

tam barwną inscenizację wiejskie-

lat, a sam zespół ma 66 lat. Autor

wracają do tych czasów minionych,

Autorem widowiska jest mieszkaniec

go wesela XIX wieku. Twórczość

scenariusza wesela, Józef Kluz, na-

które przez wielu są zapomniane.

Krzemienicy Józef Kluz – zebrał zani-

mieszkańców Krzemienicy zapre-

pisał go tuż po wojnie. Jest to wido-

Razem z zespołem „Wesele

kające zwyczaje, pieśni weselne, tań-

zentował chór św. Jakuba, który

wiskowe wesele wiejskie z przełomu

Krzemienickie” i chórem św. Jakuba

ce, obrzędy i opracował je scenicznie

uświetnił swoim śpiewem niedziel-

XIX-XX wieku. Kluz, mieszkaniec

przyjechał poseł na Sejm RP Ka-

Przywiązany do zwyczajów i tradycji

ną mszę św. w katedrze lwowskiej

Krzemienicy, autentycznie w takich

zimierz Gołojucha. „Pomysł był na

swego regionu chciał zachować je w

oraz wystąpił z koncertem. Projekt

weselach brał udział. Zespół zjeź-

początku taki, żeby chór zaśpiewał

pamięci współczesnych. Zainspiro-

„Rodacy Rodakom” został zrealizo-

dził już cały świat. Jest zdobywcą

w katedrze lwowskiej – wyjaśnił. –

wany dawnymi zwyczajami wystawił

wany przy wsparciu konsula gene-

wszystkich najbardziej prestiżowych

Również chcieliśmy przy tej okazji

na scenie dawne wesele z zacho-

ralnego RP we Lwowa Jarosława

nagród w Polsce, a na festiwalach

pokazać te obrzędy, które były na

waniem najdrobniejszych szczegó-

Drozda i posła na Sejm RP Kazi-

zagranicznych zawsze jest odbie-

naszym terenie – w Krzemienicy i nie

łów jego przebiegu. Dawne wesele

mierza Gołojucha.

rany przez publiczność z niesamo-

tylko, bo te obrzędy były obecne rów-

Poseł na Sejm RP Kazimierz

trwało tydzień, tak też przygotowany

„To tylko fragment wesela, któ-

witym entuzjazmem. Zespół liczy

nież na terenie powiatu łańcuckiego,

Gołojucha

jest program imprezy. Do obrzędów

re w XIX wieku trwało przez cały

prawie 50 osób”.

w okolicach Łańcuta. Chcieliśmy to

weselnych dobrano odpowiednie pie-

tydzień – powiedział Zenon Buk,

Późnym wieczorem na poprawi-

razem połączyć, bo artyści występują

wraz z zespołem udał się do Tar-

śni i tańce, które konsultowane były

sołtys wsi Krzemienica, który jest

nach weselnych przy ognisku Zenon

w „Weselu Krzemienieckim” i również

nopola i Krzemieńca. „Bardzo miło

i uzupełniane relacjami innych miesz-

również kierownikiem zespołu „We-

Buk wspominał szczegóły pierwsze-

śpiewają w chórze”.

wspominamy tamten czas – mówił. –

kańców wioski.

sele Krzemienickie”. – Prowadzimy

go wyjazdu na Ukrainę. 22 lata temu

„W dobie globalizacji wszystkich

Pięknie nas tam przyjęto. Dobrze, że

dziedzin życia istnieje niebezpie-

udało się nam powtórzyć przyjazd”.

czeństwo zachłyśnięcia się świato-

W imieniu gości zespołowi „We-

wą kulturą masową, a w konsekwen-

sela Krzemienickiego” dziękowali

cji odcięcia się od swoich narodo-

dyrektor lwowskiego WSD ks. Jan

wych korzeni – ostrzegał we wstępie

Kuc i probosz katedry ks. prałat Jan

do albumu „Wesele Krzemienickie”

Nikiel.

Poseł Kazimierz Gołojucha. – Do-

„Cieszę jako wójt gminy Czarna,

skonale rozumiał to Jan Paweł II,

że zespół „Wesele Krzemienickie”,

który podczas jednej z pielgrzymek

chór św. Jakuba z Krzemienicy miał

do Polski wzywał: Proszę Was, pozo-

możliwość zorganizowania takiego

stańcie wierni dziedzictwu! Uczyńcie

wyjazdu – powiedział we Lwowie

je podstawą swojego wychowania!

Edward Dobrzański. – Mamy tutaj

Uczyńcie je przedmiotem szlachetnej

świetne przyjęcie, wielką gościnność.

dumy! Przechowajcie to dziedzictwo!

Cieszę się też z tego, że rodacy ro-

Pomnóżcie to dziedzictwo! Prze-

dakom mają możliwość przekazania

każcie to następnym pokoleniom...

tego co jest dziedzictwem kultury,

Cieszę się, że właśnie w Krzemie-

tego co jest bogactwem kultury. Oba

nicy znalazła się grupa ludzi, która

te zespoły, które działają w Krzemie-

postanowiła odpowiedzieć na apel

nicy w gminie Czarna, grupują mło-

papieża”.

dzież i to najmłodszą, bo ze szkół

średnich i studentów. Spotykają się,

kg

CMYK