21

www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski * 19 grudnia 2014–15 stycznia 2015 nr 23–24 (219–220)

SPRZEDAM W POLSCE

przyjeżdżamy, odjeżdżamy…

ПРОДАМ В ПОЛЬЩІ

Andrzejkowy wosk wylany. W tym roku w kształcie domku – trochę proroczo,

bo przeprowadzka niewątpliwie tuż-tuż. I to jakimś dziwnym zrządzeniem losu,

Kompletna linia do produkcji drzwi harmonijkowych z pla-

jak zawsze, niedługo po świętach. A przecież tak niedawno – osiem lat temu – stiku. Składają się na nią trzy wytłaczarki ślimakowe, sześć

z początkiem nowego roku znaleźliśmy się we Lwowie.

ustników do kalibrowania profili, siedem form wtryskowych,

pompy próżniowe, sita do sitodruku młynek do tworzywa i

MARIA CIARCIŃSKA

inne oprzyrządowanie. Kupujący może liczyć na przeszko-

tekst i zdjęcia

lenie i dalszą pomoc w uruchomieniu produkcji u siebie.

Jechaliśmy trochę jak do siebie,

Obecnie, gdy produkcja w moim warsztacie jeszcze trwa,

jak do jakiejś dobrze znanej z opo-

istnieje możliwość przyjrzenia się jej różnym etapom. Ku-

wieści zasłyszanych w dzieciństwie

pujący dostanie także resztki tworzyw, barwników, kontakty

czarodziejskiej krainy. Równocze-

śnie przebrzmiewały nam w głowach

do kooperantów i listę odbiorców. Zaniechanie przeze mnie

ostrzeżenia, że „Polaków we Lwowie

działalności wiąże się z przejściem na emeryturę.

nie lubią” i że należy się bać z kilku

Pragnę dodać, że obecnie na rynku krajowym jestem je-

jeszcze innych – raczej mitycznych

powodów, które choć okazały się nie

dynym producentem plastikowych drzwi harmonijkowych.

całkiem mityczne, to z perspektywy

Zachęcam do zainteresowania się moją ofertą.

zdają się nie warte większej uwagi.

tel. kom.: +48 603 242 892

Lwów wydawał się przyjazny. W ra-

diu brzmiały kolędy. Na oświetlonym

e-mail: biuro@pomotowski.pl

świątecznie prospekcie Swobody

Po drugiej stronie ulicy widać ko-

magika lub znachora, bo majster

gromadzili się kolędnicy, śpiewając

ściół i klasztor braci kapucynów. W

niewiele poradził – przykleił tylko na

głośno i radośnie – inaczej niż u nas,

samym centrum miasta, naprze-

piecyku karteczkę z napisem „Ruka-

do pozazdroszczenia. W Katedrze

ciw baszty i otaczającego ją dość

mi nie trogać!!!” i wrócił do święto-

oczy cieszyła olbrzymia szopka.

uroczego Placu Europejskiego (ta

wania.

Największy zachwyt budziła u małej

nazwa funkcjonuje od roku – wcze-

Następnego dnia z rana, w Świę-

córeczki. Szczególnie stojący po-

śniej była to część ulicy Kozickiego)

to Trzech Króli, agencja nieruchomo-

śród dziesiątek innych figurek anio-

straszy sporych rozmiarów siedziba

ści poinformowała nas, że musimy

łek, który dziękował za monety ski-

Rady Miejskiej. Na pierwszy rzut oka

się ekspresowo przenieść gdzieś

nieniem głowy ( tak, tak, za sprawą

wygląda jakby za chwilę miała ru-

indziej, bo to czarodziejskie lokum

małej córeczki i aniołka można się

nąć, a w dodatku na jej szaro-burym

zostało zarezerwowane dla jakichś

było pozbyć niemałej ilości kopie-

grzbiecie wyrastają upiorne szkielety

Francuzów (Bonne Chance!). Wie-

jeczek podczas godzinnej liturgii…

anten. Trochę mniej straszną uczy-

czorem pierwszy raz „gościliśmy” w

Ale my nie o tym). We wspaniałym

nił ją wyszykowany trzy lata temu

kościele kapucynów. Nasz kościół

Lwowie wspaniali lwowscy Polacy

skwerek, zwany Placem Wolności

– poszukiwany fragment przestrze-

nie dali nam zginąć. Wprowadzili w

ni bliskiej, swojej – w miejscu, które

jest oddalone od domu o tysiąc kilo-

metrów, które jest nowe i obce. Ci-

che i miękkie brzmienie znajomych,

kolędowych melodii przywołuje ob-

raz Polski… Mimo wszystko, wręcz

instynktownie właśnie tu szukamy

ocalałego kawałka ojczyzny. Jej hi-

storia jest przecież uwieczniona w

Робоча лінія по виробництву розсувних плас-

tych murach, doskonale przez nie

zapamiętana. Wewnątrz kościoła

тикових дверей-гармошки – двері розсуваються

nad ołtarzem stała wielka szopka

на роликах; сім форм до виливання; термопласт;

z gwieździstym niebem w tle. W

млин; сита та інше.

szopce pokłon Dzieciątku oddawali

wspólnie polski szlachcic i kozak –

По бажанню покупця, можна провести навчання

(Nezależnosti), ozdobiony klombami

wymowny symbol, który ucieleśniał

tajniki miejscowego życia, sprawili,

і надати допомогу по переустановці лінії. Додатково

i fontannami.

się w następnych latach podczas

że obca przestrzeń została „oswojo-

Pierwszy dzień w stolicy Po-

pasterki odprawianej w języku pol-

na”. Po trzech latach z początkiem

при покупці лінії, покупець отримає залишки барвни-

dola prawie za nami. Wieczorem,

skim. Z życzeniami świątecznymi

nowego roku żegnaliśmy miły nasz

ків та інших матеріалів, а також базу постійних по-

świąteczne iluminacje czyniły klimat

zjawiali się na niej rokrocznie przed-

Lwów z sercami ciężkimi i mokrymi

купців.

bardziej przyjaznym. W Parku Kul-

stawiciele miejscowych władz.

oczami.

tury olbrzymia, dwudziestometrowa,

Wkrótce nadeszły zwyczajne

Winnica, zwana powszechnie

тел.: +48 603 242 892

świecąca choinka kręciła się w rytm

dni. Winnica odsłoniła swoje ciepłe

„Perłą Podola” powitała nas chłod-

e-mail: biuro@pomotowski.pl

świątecznych melodii. Wokół niej

i przyjazne oblicze. Odkrywanie po-

no. Styczniowy śnieg sięgał kolan.

gromadziło się mnóstwo ludzi, któ-

dolskich zakątków, które przecho-

Otoczenie wydawało się jakieś sza-

rzy następnie przemieszczali się w

wują tajemnice dawnych, odległych

re, monotonne, trochę ponure. Od

stronę wesołego miasteczka. Owo

lat okazało się fascynujące. To już

samego wjazdu do miasta „chrusz-

miasteczko zaś huczało nachalnie w

nasza piąta zima na Podolu. Chyba

czowka” za „chruszczowką”, blok

rytmie disco, zagłuszając dobiegają-

ostatnia. Kolejny adwent. Kolejne po-

za blokiem. Oczy przyzwyczajone

ce od strony choinki miękkie i ciepłe

ranne msze roratnie, na które tłumy

przez ostatnie lata do widoku lwow-

tony. Nasze tymczasowe mieszkanko

dzieci pospieszają z entuzjazmem

skich uliczek z wyczekiwaniem wy-

w znajdowało się w pobliżu. Na po-

mimo wczesnej pory. Przy blasku

patrywały jakichś zabytkowych ak-

zór w porządku, do przeżycia przez

świec wybrzmiewa radosne „Ma-

centów – wieżyczek, kamieniczek,

okres świąteczny po którym nadejdą

rana tha!”. Adwentowa układanka

zdobnych balkoników. Cała nadzie-

zwykłe, pracujące dni i będzie można

każdego dnia powiększa się o jeden

ja w centrum. Podobno na Sobornej

szukać czegoś na stałe.

element. Wkrótce ułoży się w pełny,

jest ładnie.

Proza (a może raczej magia) ży-

zrozumiały bożonarodzeniowy obraz.

Jedziemy. Rzeczywiście centrum

cia sprawiła, że już następnego dnia

Szykujemy się do świąt. Czekamy na

wygląda lepiej. Są kamieniczki – jest

od rana zmuszeni byliśmy gościć

Przyjście. Wkrótce, jak co roku, bra-

pociecha. Soborna to ulica szeroka,

pana majstra od wszystkiego. Bo

cia kapucyni postawią wielką szopkę

przestrzenna, prosta, na swój spo-

woda ciepła owszem była, ale jak

w kościele przy Sobornej. W parku

sób dostojna. W końcu to repre-

się odkręciło kran to piecyk gazowy

na gigantycznej choince zapłoną ty-

zentacyjna ulica stolicy tej części

zmieniał się w smoka i zaczynał ziać

siące światełek. Podziękujemy Bogu

Podola, więc ma się czym pysznić.

ogniem na prawo i lewo, zaś rura w

za kolejny przeżyty w jego łasce rok,

Od strony mostu swoimi złotymi ko-

łazience przeobrażała się w fon-

a z początkiem nowego pożegnamy

pułami powitała nas majestatyczna

tannę. Może lepiej byłoby wezwać

malownicze Podole.

cerkiew Przemienienia Pańskiego.