4

Przegląd wydarzeń

27 lutego–16 marca 2015 nr 4 (224) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com

Obchody rocznicy

Ulica Instytucka:

masakry w kijowie

rok po wydarzeniach

Prezydent Petro Poroszenko w prze-

mówieniu wygłoszonym podczas

Kilka przystanków przed stacją „Majdan Niezależno-

rocznicy masakry na Majdanie mówił

ści” wieczorem w piątek 20 lutego w wagonach metra

o bohaterach z Samoobrony i o wal-

można było zauważyć ludzi z żółto-błękitnymi wstąż-

czących na froncie. Pod scenę nie za-

kami i kwiatami. Im bliżej do stacji – tym więcej ich

proszono jednak sotników Samoobro-

było. Ilość kwiatów w bukietach była parzysta – zgod-

ny Majdanu.

nie z ukraińską tradycją świadczyło to o tym, że są

przeznaczone na wspomnienie zmarłych. Na Majdan

ciągnęli absolutnie wszyscy: ludzie starsi, studenci,

„białe kołnierzyki” z pobliskich biur i ludzie w moro

o srogich twarzach.

z ust prezydenta państwa, które po-

winno dbać o swych obrońców). Na

zakończenie prezydent zaprosił na

scenę syna bohatera Ukrainy Andrija

Cepuna, jednego z poległych, by ten

zaświecił „promienie godności”. Pod-

czas przygotowań do uroczystości w

miejscach, gdzie ginęli ludzie usta-

wiono potężne reflektory z zabarwio-

Micheil Saakaszwili

nym na niebiesko światłem. Chłopiec,

nacisnąwszy przycisk, włączył nad

też był kilka razy. W Kijowie, ponad

WOJCIECH JANKOWSKI

Majdanem snopy światła, zbiegające

rok temu, mówił o rosyjskim zagro-

tekst i zdjęcie

się w górze w jednym punkcie. Był

żeniu. Niektórzy dziennikarze, w tym

to bardzo wymowny element tego

Wieczorem, w rocznicę Czarne-

żurnaliści z Polski, kpili z „antyrosyj-

wspominkowego wieczoru.

go Czwartku Majdan gęstniał, ale nie

skiego” przemówienia „Miszy”, a on

„Głos Majdanu” czyli eksminister

w miejscu, gdzie przez kilka miesięcy

doskonale wiedział, o czym mówił.

kultury Jewhen Niszczuk odczytał

protestów stała scena. Tym razem

Po zwycięstwie Majdanu jako jeden

wiersz „Nie płacz, mamo, ja wrócę na

ustawiono ją na ulicy Instytuckiej, co

z pierwszych mówił: „uważajcie na

wiosnę”. Chór i orkiestra wykonały

było w pełni uzasadnione, bo tam pa-

Krym!”. Patrzyłem za wzrok krew-

„Requiem” Mozarta. Część oficjalną

dło najwięcej ofiar. Przedostanie się

nych bohaterów Majdanu i widziałem

zakończyła „Pikardyjska Tercja”, któ-

pod tam graniczyło z cudem zwłasz-

w nich zaufanie i szacunek na pewno

ra wykonała przejmującą pieśń „Pły-

Znicze i kwiaty w miejscach, gdzie zginęli ludzie

cza, że nie zadbaliśmy o akredytację.

większy niż do Petra Poroszenki.

nie kaczę po Tysynie”. Przy tej pieśni

W czasie protestów na Majdanie do-

Tłum gęstniał. Ludzie oczeki-

ludowej Majdan przed rokiem żegnał

Niezależności ogrodzono i ludzie

DMYTRO ANTONIUK

stawało się jednodniowe akredytacje

wali na rozpoczęcie uroczystości.

swych bohaterów, a dziś, niestety,

wpuszczani są tu przez bramki. Usta-

tekst i zdjęcia

od ręki. To już jednak nie rewolucja.

Wreszcie pojawił się prezydent Pe-

żegna poległych na Wschodzie.

wiły się długie kolejki, ale nie usły-

Obsługa mówi: był czas do 12.00.

tro Poroszenko. Z miejsca dla zwy-

Następnie zebrani przeszli ul.

Oficjalny początek uroczystości

szałem żadnych narzekań, chociaż

Próbujemy przekonać ochronę ale

kłych zjadaczy chleba rozgrzmiało:

Instytucką i złożyli kwiaty u stóp ka-

ku czci bohaterów Niebiańskiej Sotni

poruszaliśmy się wolno. Wszyscy

nie chcą wpuścić. Nieopodal poja-

hańba! hańba! hańba! Tuż przed

plicy Bohaterów, modlili się i zapalali

wyznaczono na godz. 18:30. Dzwony

rozumieli, że mamy czas wojenny i

wiła się Agnieszka Lichnerowicz z

uroczystością spotkałem koleżankę

znicze. Obok pustej sceny przepły-

bijące w kijowskich świątyniach ogło-

jest to absolutnie konieczny środek

Tok Fm. Przysłuchujemy się jej roz-

Anię z Kobiecej Sotni z Samoobrony.

nęło nieskończone ludzkie morze.

siły początek uroczystości. Na scenie

bezpieczeństwa. Można było nie

mowom… Udało się, ochraniarze

Jest teraz doradcą ministra obrony

Wiele osób płakało, inni stali po pro-

ustawionej pod pałacem Żowtnewym

przeciskać się przez tłum i pozostać

zapisują jej imię, nazwisko i nazwę

narodowej i pewnie tylko dlatego jest

stu obejmując się, przy którymś z

miał przemawiać prezydent Poro-

na otwartej przestrzeni – tam, gdzie

medium. Zgłaszamy się natychmiast:

pod sceną, w przeciwnym razie stała

licznych zdjęć. Ludzie wspominali…

szenko. Po nim miał wystąpić chór

przed rokiem stała scena.

Sało, Jankowski. Wpuścili!

by tam, gdzie reszta jej kolegów. Nie

Podczas przemówienia prezy-

„Dumka”, który przy akompaniamen-

Przed rozpoczęciem uroczystości

Przechodzimy Instytucką. Po

przypuszczałem jeszcze, ile było racji

denta pod scenę nie wpuszczono

cie Narodowej Orkiestry Symfonicznej

ludzie szczelnie wypełnili cały Majdan.

prawej stronie miejsce dla dyploma-

w moich słowach gdy powiedziałem:

setników Majdanu i zwykłych ludzi,

miał wykonać „Requiem” Mozarta.

Wydawało mi się nawet, że było ich

tów. Zastanawiam się ilu z nich było

„Ludzie stali tu kilka miesięcy na Maj-

tu w trakcie protestów. Nieopodal

danie, a teraz trzymają ich daleko za

miejsce dla rodzin ofiar. Na szczęście

barierkami. Tymczasem wystarczyło,

o nich pamiętano. Żony, matki, dzieci

by jakikolwiek dziennikarz zgłosił się

zamordowanych stoją i oczekują roz-

po akredytację i jest pod sceną”. Roz-

poczęcia uroczystości. Z pewnością

poczęła się uroczystość Przemówił

oni też nie wierzą, że upłynął już rok,

prezydent. W przerwach słychać: hań-

odkąd ich świat zmienił się raz na za-

ba, hańba, hańba. Rodziny poległych

wsze i nigdy już nie będzie taki sam. Z

płaczą, tym dziennikarzom, którzy byli

pewnością zastanawiają się również,

na Majdanie łzy również cisną się do

dlaczego do tej pory nie schwytano i

oczu.

nie ukarano winnych tej zbrodni. Do

Po zakończeniu uroczystości

głowy przychodzą mi polskie analo-

pobiegliśmy do jednej z okolicznych

gie: kopalnia Wujek, zbrodnia stanu

kawiarni, tak jak było na Majdanie,

wojennego…

szukaliśmy miejsc z szybkim Inter-

Tuż obok spostrzegłem Micheila

netem. Jedno spojrzenie na face-

Saakaszwilego. Masa fotoreporterów

book – pojawiły się już komentarze

którzy przed rokiem byli tu z pałka-

Z dala wrażenie sprawiał spalo-

więcej niż przed rokiem. Nareszcie,

otoczyła prezydenta Gruzji. Na niego

dzisiejszej  uroczystości.  Wśród

mi i drewnianymi tarczami w plasti-

ny przed rokiem przez milicję Janu-

z niewielkim opóźnieniem na scenie

zawsze można liczyć – pomyślałem

nich widzę wpis „Szturma”, jedne-

kowych hełmach budowlanych. W

kowycza gmach Związków Zawodo-

pojawił się prezydent w towarzystwie

przypominając sobie, jak honorowy

go z sotników Samoobrony. Nie

loży dla VIP-ów znalazło się miej-

wych. Trwają tu prace remontowe,

małżonki i spikera Rady – Grojsma-

Gruzin przyleciał na pogrzeb swo-

wpuszczono ich pod scenę. Na ich

sce dla licznych gości, dyplomatów,

niektóre okna budynku święcą sła-

na. Szef państwa wygłosił krótkie

jego przyjaciela, prezydenta Lecha

plecach i ich krwi doszli do władzy

polityków, intelektualistów – ale nie

bym blaskiem przenośnych lamp. Na

przemówienie, w którym podzięko-

Kaczyńskiego. Głowy państw kolej-

a potem o nich zapomniano. Zbie-

dla zwykłych bohaterów. Z tłumu

zewnątrz bardzo przypominało to tę

wał bohaterom Niebiańskiej Sotni,

no rezygnowały z udziału w uroczy-

giem okoliczności tak stało się, że ci

podczas przemówienia prezydenta

noc, gdy okopcone „Związki” dopa-

wspomniał o wolontariuszach, któ-

stości z powodu islandzkiego pyłu

sotnicy byli obok, w pomieszczeniu

brzmiały okrzyki „Hańba” i gwizdy.

lały się.

rzy do dziś niosą na swych barkach

wulkanicznego, który zawisł wtedy

dla palących. Zapomniani i niedoce-

Uczczono zmarłych, a o żywych

Na Majdanie okazało się, że

ciężar zaopatrzenia armii ukraińskiej

nad Europą. Saakaszwili jednak

nieni wspominali swoich poległych

zapomniano.

niewielką przestrzeń przed kolumną

(trochę dziwnie było słyszeć te słowa

przyleciał do Polski. Na Majdanie

przyjaciół.