img
18
wywiad
14–27 sierpnia 2015 nr 14–15 (234–235) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com
Stanisław Sławomir nicieja:
Poruszam się jak czołg i co pół roku wydaję książkę
27 czerwca br. w Iwano-Frankiwsku (d. Stanisławowie) odbyło się kolejne spotkanie
autorskie z prof. Stanisławem Sławomirem nicieją. Rektor Opolskiego Uniwersytetu
prezentował swój nowy VI tom „Kresowej Atlantydy”, książkę o miejscach, ludzkich
losach i utraconym dziedzictwie. Tym razem o Stryju i Kutach.
kańcy Stanisławowa przedwojenne-
Dwie godziny spotkania minęły
go zamieszkali głównie w Opolu, w
jak kilka minut. Profesor Nicieja bar-
Gliwicach, mieszkańcy Chodorowa
dzo dużo opowiadał i miałem wraże-
osiedli w Raciborzu, mieszkańcy
nie, że informacja, którą posiada jest
Kałusza osiedli gdzieś w Złotoryi.
niewyczerpalna. Wiedza i doświad-
Ja śledzę te losy, jak to się działo
czenie Stanisława Niciei są godne
i gdzie oni są, i co się dzieje z ich
podziwu, profesor zamierza opisać
wnukami. Czy pamiętają o tym, czy
historię 200 miast i miasteczek, miej-
wracają na te ziemie i szukają śla-
scowości, terenów, ludzi wielkich i
dów dziadków i pradziadków. To jest
nieznanych, ich radości i przeżycia,
opowieść pasjonująca, to co robię,
historię „Atlantydy Kresowej”.
to jest praca detektywa, ponieważ
Na zakończenie spotkania autor
jest obecnie dobry klimat ku temu.
zebrał ogromne brawa, rozdał mnó-
stwo autografów oraz otrzymał wiele
Czyli nie są to suche hi-
informacji, zdjęć i opowieści do kolej-
storyczne fakty, trudne do
nych tomów o miastach kresowych.
zapamiętania daty i doku-
menty do przeczytania?
Są też suche fakty historyczne,
Z prof. STAnISłAWEM
pokazuję je, nie wymyślam nazwisk
S. nICIEJą w Centrum Kul-
i podaję daty życia, nie wymyślam
tury Polskiej i Dialogu Eu-
zawodów tym ludziom, piszę o tym
ropejskiego rozmawiał WO-
kim byli, ale staram się pokazać ich
łODYMYR HARMATIUK.
ciepłe wizerunki, z anegdotami, z
dowcipami, które im towarzyszyły,
Atlantyda – mityczny kraj,
z różnymi radościami, piszę historię
wyspa, którą kiedyś pochło-
ciepłą. Unikam historii politycznej, bo
nęły wody morskie. Są tylko
jest trucizną. Ludzie w walce o wła-
ludzkich, nie da się zamknąć.
suje to, co znalazł w jakiejś teczce,
na Litwie, na Białorusi. Oby-
domniemania i hipotezy, ale
dzę wykańczają, obrażają się nawza-
która się zachowała, nie ilustruje
Skoro w Atlantydzie mi-
watele i historycy tych kra-
nie ma żadnego faktu o jej
jem, niszczą. Natomiast historia kul-
swoich książek. Moje książki mają
tycznej mieszkali olbrzymi,
jów uważają, że tereny te w
istnieniu. Królestwo Gali-
tury, historia nauki, historia obyczaju,
siłę ilustracji, na każdej stronie jest
jako prarodzice cywilizacji,
wyniku sytuacji politycznej
cja – to przez analogię rów-
historia pieśni, muzyki jest cieplejsza.
zdjęcie. Piszę o człowieku, a czytel-
jak dużo olbrzymów Pan
były tylko na krótko związa-
nież mit? Wyspa, której być
„Gdzie słyszysz śpiew, tam idź – tam
nik kątem oka widzi, jak on wyglądał,
profesor napotkał w Atlan-
ne z Polską, czyli nie można
może, nigdy nie było?
dobre serce mają, bo ludzie źli – ci
w co był ubrany, co robił. Żyjemy w
Przerażający i okrutny XX w. był
tydzie Kresowej?
powiedzieć, że były polskie.
nigdy nie śpiewają” – jest taki piękny
Wie pan, ziemie etnicznie są
cywilizacji obrazkowej. Dzisiaj ludzie
tym oceanem, który pochłonął tereny,
Teraz od czasu do czasu
wiersz. To prawda. Ludzie śpiewają,
bardzo zróżnicowane, było tu dużo
oglądają filmy, siedzą częściej przy
o których piszę. Dwie straszne woj-
mamy wzajemne pretensje o
ich to zbliża. Ja piszę o kompozyto-
narodowości. Przeważali oczywiście,
telewizorze. Dzisiaj się nie da pisać
ny światowe. Miasta, ludzie, zamki,
odebrane tereny. I to też są
rach, o muzykach, o twórcach.
Ukraińcy, Polacy, Żydzi. Te trzy naro-
książek suchym językiem, bo ludzi to
pałace, zbiory, biblioteki zostały roz-
fakty historyczne. Co Pan na
dy, ale byli również Ormianie, Niem-
nudzi. Stąd piszę w taki sposób by
bite i już nie istnieją. Zachowały się
Polskie  książki  histo-
to powie? Dlaczego właśnie
cy, którzy się polszczyli, ruszczyli,
można było czytać książkę od środ-
jakimś cudem na starych rodzinnych
ryczne bardzo często doty-
te tereny? Czym Pana fascy-
różnie było. Taka mieszanka naro-
ka, od tyłu, od przodu, od zdjęcia, od
fotografiach, w albumach, we wspo-
czą tematów walk, wojny,
nują te miejsca i te miasta?
dowa powoduje, że często na styku
podpisu pod zdjęciem...
Piszę o tych miejscach, które
mnieniach, pamiętnikach. Realizując
działań wojennych, polityki.
tej mieszanki pojawiali się geniusze,
były w jakiś sposób powiązane z
ten wielki cykl, w którym mam zamiar
Przynajmniej dużo widzia-
W sumie ile ma być tych
ludzie utalentowani, wielcy pisarze,
kulturą polską. Polacy tutaj żyli, bu-
opisać historię tych miast, z których
łem w bibliotekach właśnie
tomów?
kompozytorzy. Takim geniuszem tej
Nie wiem. To jest niewyobrażal-
dowali tu swoje domy, mieli swoje
ludzi wysiedlono, a w miejsce ich
takich. Dlaczego tak jest,
ziemi jest na przykład Bruno Schulz.
ne. To zależy od tego, ile będę miał
biblioteki, tworzyli różne organizacje
przyszli inni, chcę odtworzyć to, jak
zdaniem Pana jako history-
W każdym razie, ja w tej książce wy-
siły i jaki będzie napływ materiałów.
i przyszedł czas, kiedy ich stąd wy-
to się stało, że ich wysiedlono, gdzie
ka? Czy dużo jest walk, woj-
mieniam wielu pisarzy, malarzy, ludzi
Wiem, że chcę opisać 200 miast
siedlono. Ja piszę o historii Polski,
ich wysiedlono i co się z nimi dzieje
ny i przemocy w historiach
wielu talentów. Aż czasem się dziwię,
i miasteczek, które zmieniły swo-
a tak się zdarzyło, że Polska miała
obecnie.
o których Pan pisze?
To jest nieszczęście tej części
że tak małe miasteczka wydawały
ją państwowość. 200 miast tu na
pulsujące granice, nie leżała na
Ale nie wszystko zaginę-
kontynentu, gdzie dochodziło tak czę-
takie indywidualności, które później
wschodzie stało się miastami litew-
miejscu. Miasta, które były przez
ło...
sto do najazdów, zajazdów i wojen.
robiły światowe kariery.
skimi, białoruskimi, ukraińskimi. Do-
wieki polskie, dzisiaj nie są polskie.
Nie wszystko zaginęło. Niektó-
Są w Europie państwa szczęśliwe,
minował tam język polski, teraz tak
Miasta, które były niemieckie, nie
re miasta miały wielkie szczęście i
Jak Pan układa książki?
takie jak Szwajcaria, która nie zna
nie jest. I ja pokazuję to, co było i co
są niemieckie, tylko polskie. Były
wojna je oszczędziła. Na przykład
Czy w każdym z miast Pan
czegoś takiego, by ktoś im przesuwał
się stało.
miasta litewskie. To się wszystko
Lwów, który wojna oszczędziła. Lu-
bywa osobiście?
granice, zabierał im ziemie, czy Hisz-
Dla mnie jest to tak zwany warsz-
wymieszało. I trudno pisać historię
dzi wymieniono, ale budynki zostały,
Jak odbierana jest książ-
pania. Przez splot okoliczności, jak
tat historyczny. Przede wszystkim
Polski w granicach dzisiejszego
kościoły zostały, ulice są takie same.
ka przez czytelników i na-
na Bałkanach, toczyły się wojny i dla-
mam ogromny zbiór książek. Rów-
państwa polskiego. Tak pisząc, to w
Ale były miasta mniej szczęśliwe, jak
ukowców?
tego ta historia jest nasączona prze-
nocześnie jeżdżę. Jestem podró-
Pozytywnie. Jest poszukiwana,
ogóle musiałbym sobie wyciąć trzy
na przykład Tarnopol. Spalono je i
mocą, ale nie tylko. Ciągle wracamy
żującym historykiem. Jeżeli piszę o
nie spotykam się z agresją, z potę-
czwarte mózgu. Bo gdzie się urodził
zbombardowano. Tarnopol jest innym
do tej przemocy, do tego, co się stało
Samborze, to byłem w Samborze,
pieniem. Czasem mają zastrzeżenia
Piłsudski, Kościuszko, Moniuszko,
miastem, ma inny wymiar, inną wiel-
złego. Obok tego, żyli ludzie szczęśli-
jeżeli piszę o Kołomyi czy Kutach,
do fragmentów książki, że interpre-
Zapolska, Słowacki, Czesław Mi-
kość. Podobnie jest z Borszczowem,
wi, którzy budowali swoje dwory, mie-
to byłem tam, prawie w każdym
tacja moja jest dla nich nie do przy-
łosz, Herbert, Kazimierz Górski, czy
z kurortami, na przykład ze Skolem.
li swoje pałace, mieli swoje stadiony
mieście byłem, ale równocześnie
jęcia, albo dyskusyjna, ale spotykam
też twórca polskiego hymnu? Poza
W Zaleszczykach były plaże, a to
sportowe, swoje drużyny piłkarskie,
byłem w archiwum, byłem w biblio-
się z wielką życzliwością i uznaniem
granicami polskiego państwa dzisiej-
wszystko jest dzisiaj unicestwione.
zespoły muzyczne, budowali kurorty,
tece jednej, drugiej, uniwersyteckiej,
i nawet czasem, kiedy jest jakaś kon-
szego. Tak jak historia Żydów. Są oni
Nie ma tam dzisiaj winnic.
na tych kurortach odpoczywali, gra-
byłem w domach, gdzie mieszkają
trowersja, dochodzimy do kompromi-
tak rozproszeni, że nikt nie wymaga
Ale chyba ta Atlantyda
li w karty, romansowali. To też było,
dzisiejsi potomkowie tych ludzi, da-
su, a czasem zostajemy przy swoich
od historyków Izraela, by pisali tylko
trwa w innych wymiarach, w
obok tego, że był czas, kiedy się wy-
wali mi zdjęcia, fotografie, notatki,
zdaniach. Wolność nam pozwala
o tym, co się działo w Tel Awiwie i
innych miastach, ludziach…
niszczali wzajemnie. Ja się koncen-
kserokopie dokumentów rodzinnych,
na to. Nie atakujmy się nawzajem.
w Hajfie. Bo oni byli w różnych mia-
Tak, jest to kwestia ludzi, którzy
truję na życiu pogodnym, na życiu,
jakichś metryk, jakichś zapisów o
I to jest najważniejsze. Mam wielu
stach. Tu też, w Stanisławowie, i w
byli wysiedlani, opuszczali swoje wsie
kiedy był spokój. Bo tu oprócz wojen
majątkach itd. Nie jestem history-
przyjaciół wśród intelektualistów,
Tarnopolu, i we Lwowie. Historia
i miasta czasem w zwartych grupach,
były też długie czasy pokoju.
kiem siedzącym tylko w archiwum.
ludzi kultury, dziennikarzy. Wiedzą,
jest integralna. Historię nie można
tym samym transportem kolejowym i
Jestem reporterem historycznym,
że robię dobre rzeczy, a ja wiem,
zamknąć w granicach państwa. Hi-
się przenosili stąd. Mieszkańcy daw-
Mówi Pan, że Polska
łączę różne funkcje. Taki klasyczny
że oni również robią dobrze rzeczy,
storię polityczną można zamknąć,
nego Borysławia znaleźli się w Wał-
straciła 200 miast. Część na
historyk siedzi w archiwum i przepi-
i wymieniamy się tymi doświadcze-
ale historię normalnych ludzi, losów
brzychu na Dolnym Śląsku, miesz-
Ukrainie dzisiejszej. Część