43

www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski *14–27 sierpnia 2015 nr 14–15 (234–235)

Humor

kwestii (okazuje się, że zupełnie tak

- Co to znaczy ?

konsula siedziała piękna dama,

zawsze żywy i barwny, tkwi korzenia-

samo jak dziś).

- O, widzi pan tę zapadłą kost-

blondynka, niezwykle wytwornie

mi w historii, a rozwija się ku górze

kę kamienną? Gdyby ją zaraz pod-

ubrana. W pewnej chwili dama owa

w piękny, pachnący kwiat. Żaden z

żydowski

nieść i wyrównać z poziomem tych

poprosiła swego towarzysza, aby jej

współczesnych pisarzy polskich nie

Miliony podatków

otaczających ją kostek, które się

pozwolił prowadzić samochód. Kon-

potrafi tak świetnie i harmonijnie po-

pochłaniają szczerbate

dobrze trzymają, wszystko byłoby w

sul zgodził się i oddał kierownicę w

godzić historii z humorem, anegdoty

bruki lwowskie

Żebrak-profesjonalista

Odbyliśmy wczoraj dwie przy-

zupełnym porządku. Chodnik byłby

ręce damy.

z tragiczną prawdą dziejową.

Na cmentarzu żydowskim w

padkowe rozmowy z dwoma fachow-

w tem miejscu uratowany. Ale jeżeli

W kilka sekund później przebie-

Panorama Lwowa w książce Wa-

Stanisławowie spotyka się dwóch

cami od budowy ulic miejskich. W

się tę kostkę pozostawi w jej obec-

gło aleję dziecko. Dama, nie mająca

sylewskiego jest niezwykle barwna.

żebraków.

obu wypadkach wyłoniła się również

nem położeniu, to za kilka tygodni

pojęcia o prowadzeniu samochodu,

Widzimy miasto, koncentrujące w so-

- No, powinszuj mi! Zaręczyłem

przypadkowo kwestja bruków lwow-

spowoduje ona katastrofę.

przejechała dziecko, które dostało

bie tajne związki patriotów, służące

córkę...

skich i ich opłakanego stanu. Jeden

- Jaką znowu katastrofę ? – zdzi-

się pod koła wozu i odniosło ciężkie

za teren działalności porewolucyjnej

- Szczęść ci Boże! A z kim?

z tych ludzi był inżynierem, drugi

wiłem się.

obrażenia. Znajdujący się w pobliżu

Zaliwskim i innym wysłannikom emi-

- Z Fajwlem...

brukarzem. Zdania ich i wnioski po-

- Sąsiednie kostki naprzód po-

funkcjonarjusz policji nadbiegł na-

gracji, jęczące pod uciskiem i prze-

- A, Fajwel! Ten z bielmem na

krywały się na ogół ze sobą, a opinja

chylą się ku niej, nadając temu miej-

tychmiast na miejsce wypadku, aby

śladowaniem rządu austriackiego.

oku? Fajny zięć, jak Boga kocham...

ich o odnośnych władzach miejskich

scu kształt łagodnego leja, a potem

spisać protokół i ukarać winnych.

Osobny rozdział w tej historii Lwowa

A co mu dałeś w posagu?

brzmiała wcale niepochlebnie.

zapadną się tak samo i powstanie

Między chwilą wypadku a poja-

posiada pani Kossakowska, nazwana

- Oj, nie pytaj! Ten hycel zdarł ze

Nie będziemy tu przytaczali

w chodniku duża, rozszerzająca się

wieniem się funkcjonarjusza policji

przez Wasylewskiego wesoło „Boga-

mnie żywcem skórę... Musiałem mu

wywodów teoretycznych inżyniera.

szybko szczerba. Wtedy już i dla

upłynęło kilka sekund. W tych kilku

tą panią z góry św. Jura”. Opowieść

odstąpić całą ulicę Kazimierzowską

Dość, że zaczęło się od tego, iż

oka niefachowca oczywista będzie

sekundach zdołała piękna dama

o niej obfituje w doskonałe momenty

i jeszcze pół Lelewela!

przechodząc z moim rozmówcą uli-

ta klęska.

zniknąć bez śladu. Wszelkie poszu-

komiczne i dramatyczne, w pyszne

***

kiwania okazały się bezskuteczne.

Pewnego dnia zjawił się w Sta-

Sprowadzony na policję generalny

nisławowie przyjezdny żebrak. Wy-

konsul nie chciał wyjawić nazwiska

glądał solidnie: gładko uczesany,

nieznanej damy.

w sztuczkowych spodniach i lekko

Ruch samochodowy we Lwowie

spłowiałym surducie, z dużym ple-

jest obecnie nasilony, co wywołuje

cakiem w ręku. Wprost z dworca

liczne wypadki na drogach, których

udał się do hotelu Majera Hibnera.

ofiarami przeważnie padają piesi.

Spożył obfite śniadanie, obiad i takąż

Jednak w okresie rozwoju automobi-

wieczerzę, i wygrzebawszy się wcze-

lizmu w naszym mieście nie było le-

snym rankiem z miękkiego posłania,

piej. W kronikach wypadków jest peł-

ujął plecak i milcząco skierował się

no relacji z takich przykrych kolizji:

ku drzwiom.

Gospodarz zastąpił mu drogę:

Znowu auta

- Panie, a kto mi zapłaci za je-

Wczoraj auto Lw. 8653, należą-

dzenie i nocleg?

ce do inż. Kwiecińskiego, w ul. Cho-

Gość odparł uprzejmie:

rążczyzny obok nr. 7 najechało na

- Nic się pan nie martw. Jestem

Wychopienia Andrzeja, zam. przy

z zawodu żebrakiem. Przejdę się po

ul. Chorążczyzny 7, który wskutek

kilkudziesięciu mieszkaniach i skle-

tego doznał obrażenia i autem tem

pach, zbiorę pieniądze i zapłacę dług

odwieziony został do pogotowia ra-

co do jednego grosza...

tunkowego.

Gospodarz zsiniał z wściekło-

cą Janowską potknęliśmy się razem

- Używa pan określeń zbyt prze-

Żeby było ciekawiej – mowa tu

sytuacje i maluje jej postać z nie-

ści.

na dziurach w nowym chodniku. In-

sadnych, a wnioski pańskie...

o moim dziadku. Na informację tę

zwykłą wyrazistością. Takie same,

- Nie wypuszczę na krok! Do

żynier zaklął szpetnie i zawołał:

- Nie panie, gdyż te wszystkie

natrafiłem zupełnie przypadkowo.

pełne i mocno skupione są portrety

takich wydrwigroszów już dawno

- Ma pan tu klasyczny przykład

dziury w brukach kosztują obywa-

W domu o tym wypadku w ogóle nie

Leszka Borkowskiego, Tadeusza

straciłem zaufanie!

lekkomyślnej gospodarki, która wy-

teli dosłownie miljony. Gdyby ist-

wspominano.

Wasilewskiego i J. N. Kamińskiego.

- Jak pan stracił zaufanie, to trud-

rzuca miljony.

niała racjonalna konserwacja bru-

Ale skończmy z tymi tragediami

Przewijają się równocześnie

no – odparł z całym spokojem żebrak.

- Aż miljony? – zapytałem z nie-

ków, oszczędzałoby miasto wielkie

i na zakończenie coś miłego – o naj-

epizody i fakty historyczne z dzie-

– W takim razie proszę mi towarzy-

dowierzaniem.

pieniądze. Mógłbym panu cyfrowo

nowszej publikacji Stanisława Wasy-

jów sztuki i literatury we Lwowie.

szyć i zainkasować osobiście swoją

- A pan myśli, że budowa ulicy

wykazać jak ogromna jest różnica

lewskiego „Bardzo przyjemne miasto”

Ciekawie opowiada, Wasylewski,

należność...

Gródeckiej w ubiegłym roku nie

pomiędzy wydatkiem na podniesienie

(miedzy innymi, kto nie czytał, niech

jak to Niemcy i Czesi polszczyli się

***

kosztowała miasto 1.200.000 zło-

zapadłych kostek a odbudową całego

koniecznie znajdzie i przeczyta!).

w Galicji i jak z nich wyrośli potem

Żebraka poczęstowano w kuch-

tych. A przed kilku dniami nie czytał

odcinka.

Karol Widman, Henryk Szmitt, malarz

ni kawałkiem świątecznej babki. Żyd

pan, że budowa ulicy Kaźmierzow-

- Ależ, panie inżynierze, nikt u

Szlegt, poeta Pol, historyk Szajnocha,

Wśród nowych książek

wraca do domu i opowiada żonie o

skiej pochłonie pół miljona złotych?

nas znowu nie śpieszy się tak gwał-

Stanisław Wasylewski: „Bardzo

belwederczyk Ludwik Nabielak, hu-

smakołykach, jakie spożywają bo-

- No dobrze, ale są to przecież

townie z odbudową. Sam znam uli-

przyjemne miasto”, Poznań 1930.

morysta Jan Lam i Franciszek Smol-

gacze.

pieniądze racjonalnie zużyte.

ce, na których od lat wyboje wołają

Nakładem Wydawnictwa Polskiego

ka. Wskazuje zresztą Wasylewski i

- Idź, poproś kucharkę o przepis,

- Właśnie, że nieprawda. I dziwię

o pomstę do nieba. Obywatele piszą

R. Wegnera. Tem „Bardzo przyjem-

na inne wielkie postacie, ludzi, którzy

a upiekę ci taką – namawia go żona.

się pańskiej ślepocie: łamie pan nogi

podania do władz miejskich, skarżą

żyli i działali we Lwowie: na Mochnac-

Żebrak wraca i cytuje z pamięci:

i nie widzi pan rzeczywistości. Czyż

się w gazetach, a to tyle pomaga, co

kiego, Korzeniowskiego, Jachowicza,

- Bierze się dziesięć jaj...

ta jezdnia i ten chodnik nie wyglą-

umarłemu kadzidło. Władze miejskie

Karpińskiego, Modrzejewską, Skarb-

- Na to nas nie stać. Wystarczą

dają, jak emerytowany fortepian. Te

odpowiadają: nie mamy pieniędzy.

ka, Romanowskiego i Ujejskiego.

dwa.

pozapadane kostki są dla fachowca

- Otóż to, bo te pieniądze z gru-

Prawdziwą perełką książki jest

- Funt masła...

czemś, co doprowadza go do wcie-

bych podatków, które wszyscy płaci-

opowiadanie o „dziewczątku z orłem

- Masło jest drogie!

kłości na ludzi, którzy za to odpowia-

my w ten czy inny sposób, zapadają

białym”. Nawiązaniem zaś do współ-

- Niech będzie bez masła. Da-

dają. Dla pana jest to nieestetyczny

się w ziemię wraz z temi zapadłemi

czesnego Lwowa jest ładny obraz z

lej... ćwierć kilo rodzynek…

błąd rodzinnego miasta, dla tysięcy

kostkami kamiennemi.

walk o obronę Lwowa w roku 1918.

- Aj, ty masz rozum? A bez ro-

lwowian, zwłaszcza w nocy, niewy-

Rozmawiając tego samego dnia

Jest to jakby przypieczętowanie hi-

dzynek, to ty myślisz, ciasta nie bę-

goda, dla właścicieli koni zdradliwa

z robotnikiem miejskim, zawodowym

storycznego rozwoju bohaterskiego

dzie?!

pułapka na ich czworonożnych ży-

brukarzem, skorzystaliśmy z okazji

ducha Lwowa.

- Niech będzie bez rodzynek.

wicieli – a jednak patrzę na to, jak

i przytoczyliśmy mu ponurą opinję

Książka ozdobiona bogato ilu-

Funt białej mąki pszennej...

na karygodne niedbalstwo.

inżyniera.

stracjami i wydana wykwintnie jest

- My mamy tylko czarną.

- O co właściwie panu chodzi?

- Zgadza się, proszę pana. My,

nie tylko dokumentem historycznym

- Niech będzie czarna... To

Inżynier spojrzał na mnie niemal

to znaczy niby robotnicy, sami o tem

w ramach pełnej wdzięku beletry-

wszystko wkłada się do formy i pie-

z politowaniem.

między sobą mówimy, że te dziury

styki, ale dowodem serdecznego

cze w piekarniku.

- Jak wam, laikom, trzeba wszyst-

to dużo pieniędzy Lwów kosztują.

nem miastem” jest Lwów. Odsłania je

ukochania miasta przez Stanisława

- Nie mamy ani formy, ani pie-

ko łopatą wkładać do głowy. Widzi

Niejeden burknie z kąta: co nas to

Stanisław Wasylewski z perspektywy

Wasylewskiego. Stwierdza ona, że

karnika. Ale... upiekę babkę na go-

pan przecież, że bruk jest nowy, a

obchodzi. Ale inni zaraz go zakrzy-

stu lat, w szkicach sławnych lub cie-

przy rozważaniu kandydatur na naj-

rącym popiele...

już ma złośliwe szczerby. Czy nie za-

czą: sam robisz. Ile to roboty jest

kawych postaci, które w murach jego

bliższą nagrodę literacką m. Lwo-

Po pewnym czasie żona kosztu-

uważył pan tego samego zjawiska na

dla ludzi, którzy te wszystkie dziury

wyrosły, od rozbiorów Polski aż po

wa nie wolno zapominać o autorze

je świeżo upieczoną babkę, spluwa

ulicy Gródeckiej, Łyczakowskiej, Zy-

łatają, a potem pilnują, aby ich więcej

czasy dzisiejsze. Stanisław Wasylew-

„Bardzo przyjemnego miasta”.

i powiada:

blikiewicza i wielu innych, świadczy

nie było.

ski ma wybitny dar syntetyzowania

Gdyby ktoś miał dostęp do niej,

- Nu, że też bogacze jedzą takie

to, że ulice zostały źle zbudowane.

No i co? Dziury mamy nadal,

przeszłości. Umie przedstawiać wy-

to życzę przyjemnej lektury.

paskudztwo!

Ale nie to jest najgorsze, lecz fakt, że

co roku się je naprawia, ludzie mają

darzenia i ludzi w jędrnych, plastycz-

I kolejna rzecz, która nie zmieni-

odpowiedzialne władze miejskie nie

robotę… a dziury jak były tak są.

nych, skondensowanych treściowo

ła się od lat 30 – to lwowskie bruki.

Horacy Safrin,

konserwują bruków lwowskich.

Uwaga pod nogi!

i uczuciowo skrótach. Opis jego,

Oto jak wtedy podchodzono do tej

Przy sabasowych świecach