img
16
Podróż na krym (cz. IV)
28 sierpnia–14 września 2015 nr 16 (236) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com
W rosyjskim” Symferopolu
W pierwszych miesiącach po „referendum” euforia była prawdziwa, sponta-
niczna i nie sterowana. Teraz też można spotkać na ulicy ludzi z flagami rosyj-
skimi i ze wstążkami św. Jerzego ale tym razem są to najczęściej ludzie opłacani.
Euforia nie jest stanem wiecznym, potrzebuje pożywki aby się utrzymać.
– prawdopodobnie z północnego
WOJCIECH JANKOWSKI
Kaukazu bądź z Azji Centralnej. W
tekst i zdjęcia
moim hotelu w recepcji przyjmowała
mnie kobieta o imieniu Dżemila, nie
Symferopol
Okolice dworca kolejowego za-
była Tatarką Krymską. Powoli zmie-
skakują pustką. Tętniący kiedyś ży-
nia się skład narodowościowy Kry-
ciem dworzec kolejowy, który łączył
mu. Eldar zgadza się ze mną – ten
z niemal wszystkimi dworcami daw-
proces już się rozpoczął, a jest za-
nego ZSRR, zieje pustką. Perony,
ledwie 15 miesięcy po aneksji. Gdy
podobnie jak budynek dworcowy, są
wspominam o scenie z autobusu i
puste przez większość dnia. A więk-
mówię o moich przewidywaniach
szość taboru jest uwięziona na pół-
dotyczących zbliżającej się „ukra-
wyspie. Wyjątkiem jest połączenie z
inonostalgii” i niechęci do „Rosjan z
Moskwą przez Kercz, kiedy wagony
Rosji”, odpowiada: „i co z tego, je-
płyną promem.
żeli będzie już tu mieszkał ktoś inny.
Na Krymie pod administracją
Im ludzie nie są potrzebni, mają ich
rosyjską uderza nadreprezentacja
dużo, im jest potrzebny Krym!”.
barw narodowych. Rosyjskie trzy
kolory znajdują się na wielu gma-
Zmiany trzeba zacząć
chach. Spojrzenie na Symferopol z
od siebie
wysokiego piętra ukazuje, jak ude-
Ekaterina Iraczyńska jest mło-
korowane są nimi kopuły dominują-
dą prawniczką. Nie zaakceptowała
cej tu cerkwi Patriarchatu Moskiew-
aneksji. Nie ma możliwości stawia-
skiego. Podobno nawet przyjezdni z
nia realnego oporu, ale pewnymi
Moskwy są zdziwieni widokiem flag
gestami manifestuje stosunek do
Symferopol, dworzec kolejowy
Rosji na każdym kroku. Euforia po-
administracji rosyjskiej. Na przykład,
dżać na kontynent – jeżeli z jakiegoś
ińskimi słowami „zachodte szcze!”
portów. Z czasem nawet bardzo
referendalna zdążyła już opaść, ale
zakłada czasami kolczyki z tryzubem.
powodu Rosjanie jej nie wpuszczą,
(zapraszamy znowu – red.). Niekie-
oporni zaczęli przyjmować rosyj-
władze są w stanie pobudzić akty
Detal nie rzuca się wszystkim w oczy,
straci dobrą pracę. Namawia syna,
dy na parkiecie można zobaczyć
skie dokumenty. Nie przyjęli ro-
poparcia dla nowej administracji.
ale w momencie gdy ktoś zauważy,
żeby przyjechał, ale on nie może
rzadki widok – tańczą sami męż-
syjskich paszportów głównie ci,
Eldar, Tatar z Symferopola, powie-
rozpiętość reakcji jest ogromna od
tu mieszkać, bo ma swoje życie na
czyźni tradycyjne tańce, prawdopo-
którzy mieszkają na Ukrainie kon-
dział, że pierwsze pół roku euforia
obrzydzenia po podziw i sympatię w
Ukrainie. Switłana od jakiegoś czasu
dobnie tatarskie. Po chwili zmienia
tynentalnej. Innym dokumentem,
była prawdziwa, spontaniczna i nie
spojrzeniu, które mówi „jeszcze ktoś
bierze leki uspokajające.
się repertuar i wracają dziewczyny
którego  wymaga  administracja
sterowana. Teraz można spotkać na
porządny został na półwyspie”. Katia
na wysokich obcasach w kusych
rosyjska, jest prawo jazdy. „Ale
ulicy ludzi z flagami, ale oni już są
musiała wziąć rosyjski paszport, ale
spódniczkach. Ja słucham dalej El-
w Europie rosyjskie prawo jazdy
opłacani. Euforia jednak nie jest sta-
nosi go w okładce z tryzubem a kartę
Łapówki są tam.
dara, który opowiada, jak zmieniło
nie jest uznawane, dlatego ludzie
nem wiecznym, potrzebuje pożywki
kredytową ma w barwach błękitno-
Tu się daje pieniądze
W repertuarze piosenek śpiewa-
się życie na Krymie.
zgłaszają utratę ukraińskiego pra-
aby się utrzymać.
żółtych. Spacer z nią po Symferopolu
nych przez gości lokalu są również
Administracja rosyjska po okre-
wa jazdy i wyrabiają sobie nowe,
Eldar prowadzi nocny lokal z
przypomina chodzenie z Polakiem po
ukraińskie: „Czerwona ruta” i utwory
sie przejściowym zaczęła wprowa-
rosyjskie” – opowiada Eldar. To nie
karaoke. Wśród kelnerów są Tata-
Lwowie, który wypatruje na każdym
Skriabina. W tej chwili goście śpie-
dzać szereg rosyjskich uregulowań.
koniec z kłopotami motoryzacyjny-
rzy ale pracować tu może każdy,
kroku śladów polskości tego miasta.
wają ukraińskie piosenki bez obaw.
Jedną z pierwszych zmian było
mi – wymaga się od mieszkańców
nie ma ograniczeń etnicznych. El-
Katia działa jak skaner, wyszukuje z
Switłana czasami żegna ich ukra-
wprowadzenie rosyjskich pasz-
półwyspu aby zmienili tablice reje-
dar opowiada o nowych realiach. W
otoczenia wszystkie tryzuby i barwy
stracyjne. Tutaj już ciężko zgłosić
Rosji wszyscy boją się policji podat-
błękitno-żółte. Przechodzimy koło
zagubienie tablic rejestracyjnych.
kowej. Przybyli do naszego lokalu
sklepu z torebkami i nagle woła:
Na takich tablicach można jechać
sprawdzać nasze papiery i pytają
„stój! Spójrz w lewo! Tam” – wska-
na Ukrainę. Po minięciu rosyjskie-
dlaczego kelnerzy chodzą? W tym
zuje ręką. Z naszej perspektywy
go punktu kontroli ludzie wymie-
czasie kelnerzy pracowali, chodzili
dwie torebki na wystawie sklepowej,
niają numery na ukraińskie. Jak się
między stolikami: „Pracują”. „A za
błękitna i żółta, układają się we flagę
rozwiązuje ten kłopot? Najstarszą
Ukrainy tak było?”. Eldar opowie-
Ukrainy… Po kilkudziesięciu minu-
metodą pod słońcem: „Daje się
dział o ich zdumieniu. „Oni są przy-
tach spędzonych z nią, mój mózg za-
pieniądze”. Eldar tłumaczy eufe-
zwyczajeni, że wszyscy przed nimi
czyna pracować w ten sam sposób
mizm „dać pieniądze”: w mediach
stoją na baczność a nasi kelnerzy
– niczym skaner wyszukuje śladów
cały czas mówi się źle o Ukrainie, o
są młodzi, wyrośli w normalnych
Ukrainy na ulicach Symferopola:
ukraińskiej korupcji, o tym, że tam
warunkach, nie znają tego”. Eldar
budek  telefonicznych,  skrzynek
daje się łapówki. Słowo „łapówka”
ma dwóch dorosłych synów. Ro-
pocztowych, napisów, a nawet przy-
jest zarezerwowane dla Ukrainy.
zumie decyzję starszego o wyjeź-
padkowych spotkań błękitu i żółci w
„Łapówki są tam, tu daje się pienią-
dzie na kontynent. Jest Tatarem i
przestrzeni miasta.
dze” – śmieje się, choć chyba nie
nie chce, by Krym się „zdetatary-
Katia powinna kontynuować stu-
do końca jest mu do śmiechu.
zował”, ale chce dobrze dla syna.
dia ale nie chce uczyć się w Rosji, boi
Ktoś kto wyrósł w miarę normalnym
się, że potem wyślą ją do pracy do,
kraju – tłumaczy – źle się czuje pod
na przykład, Moskwy. Pragnie studio-
Zmiany ludnościowe
Trudno ocenić, w jakim stopniu
administracją Federacji Rosyjskiej.
wać w Stanach Zjednoczonych. Ma
zmienia się skład ludnościowy Kry-
Drugi syn też często wyjeżdża na
nadzieję, że z jej papierami będzie
mu. Wielu Ukraińców wyjechało.
kontynentalną Ukrainę.
tam chciana. Jest księdzem jednego
Tatarzy rzadziej wyjeżdżają, ale
Administratorem lokalu jest Swi-
z kościołów reformowanych. Ma na-
młodzież, zwłaszcza wykształco-
tłana, atrakcyjna kobieta z Dniepro-
rzeczonego na kontynencie. Jej przy-
na, ucieka do Kijowa, Charkowa,
pietrowska. Kanon ukraińskiej urody:
szły mąż zmienił dla niej wyznanie.
Lwowa i innych miast. Wyjeżdżają
czarnooka, czarnobrewa – mogłaby
Zwracam uwagę na zachowanie…
również wyznawcy radykalnych
pozować do zdjęć w wyszywance
nietypowe dla tej części świata. Nie
nurtów islamu, którzy nie definiują
z błękitno-żółtą wstążką. Okupacja
wyrzuca niedopałków na ulicę. Gasi
się specjalnie ze sprawą tatarską.
Krymu to prawdziwy dramat jej życia
i trzyma póki nie znajdzie kosza na
Tymczasem na ulicach Symferopola
osobistego. Jej syn mieszka po stro-
śmieci. „Po Majdanie uznałam, że
można usłyszeć języki, które wcze-
nie ukraińskiej. Nie widziała go już od
zmiany należy zacząć od siebie. Od
Dziwne sąsiedztwo – flaga rosyjska i tatarska
śniej występowały tu sporadycznie
kilkunastu miesięcy. Boi się wyjeż-
Majdanu nie wyrzucam niedopałków