24

Niezwykłe historie

30 października–16 listopada 2015 nr 20 (240) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com

BABA – opowieść prawdziwa

Było to tuż po zakończeniu wojny z bolszewikami. Milionowa

prawie armia polska zebrana na czas kampanii, niezbędna

w czasie działań wojennych, teraz stała się balastem, goto-

wym zrujnować polską gospodarkę. Rząd musiał tę armię

zredukować i to natychmiast. Rozwiązywano całe pułki i dy-

wizje. Polskie i nie polskie. Bo przecież były oddziały: biało-

ruskie, ukraińskie, tatarskie, kaukaskie.

Dopiero teraz stary złapał za

SZYMON KAZIMIERSKI

spluwę. Po cholerę? Proszę nie

Jeszcze wcześniej na terenie

pytać, bo on nawet wtedy, po la-

Polski trzy światowe mocarstwa

tach, gdy mi to opowiadał, sam nie

urządziły sobie trwającą pięć lat

wiedział, po co. Latającymi rękami

pierwszą wojnę światową, a więc

zapalił świecę. W pokoju nikogo

cokolwiek w Polsce było do rozwa-

nie było. Poleciał jeszcze do sieni.

lenia – było rozwalone, co nadawa-

Solidna zasuwa stała w pozycji „za-

ło się do wysadzenia w powietrze

mknięte”. Czując, że włosy stają mu

– było wysadzone, co było do spa-

sztorcem na głowie, z jedną ręką

lenia – było spalone. Na to wszyst-

zajętą świecą, w drugiej trzymając

ko, przewalające się przez Polskę

odbezpieczoną spluwę, otwierając

miliony żołnierzy obżerały ją do

sobie drzwi kopniakiem, stary wtar-

cna. Do ostatniego prosiaka, do

gnął do drugiej części domu. Nie

ostatniego worka mąki, do ostat-

było tam niczego i nikogo. Nawet

niego kartofla. Wojna z sowiecką

śladu pobytu kogokolwiek. To nie

Rosją tragicznie pogorszyła i tak,

mogła być zwyczajna baba!

wydawałoby się, beznadziejną sy-

Resztę nocy ojciec przesiedział

tuację kraju.

na ławeczce przed domem, ze

Demobilizowano dziesiątkami

spluwą w dłoni modląc się o zro-

tysięcy i nie chcąc pozostawiać

zumienie tego, co przed chwilą zo-

swoich żołnierzy bez pomocy w

baczył. Niby się o takich przypad-

sytuacji powszechnego bezrobo-

kach słyszało, czytało. Trochę się

cia, wojsko próbowało poutykać

z takich opowieści drwiło. No, ale

zwalnianych w Policji Państwowej,

zawsze dotąd były to tylko mniej

służbach celnych i granicznych, na

lub bardziej sensowne opowieści.

kolei i gdzie tam jeszcze się tylko

Przed chwilą stało się jednak coś,

dało.

co nie było głupim gadaniem. To

Mojemu ojcu pomógł dyplom

było realne!

felczerski. Polskie Koleje Państwo-

Gdy się trochę rozwidniło, zoba-

we bardzo chętnie przejęły go od

czył dym unoszący się za rosnącą

wojska, szczególnie chętnie, jako że

opodal kępą drzew, wskazujący, że

jakikolwiek medyk przypadał wtedy

niedaleko stoi jakiś dom, w którym

jeden na kilkanaście tysięcy miesz-

najpewniej gospodyni rozpala wła-

kańców. Sprawa została załatwiona

śnie ogień pod kuchnią. Żeby niepo-

od ręki i ojciec, zdemobilizowany, z

trzebnie nie straszyć ludzi, schował

prywatną szablą pod pachą i równie

browninga i jak to mówią – udał się

głową narożnik pokoju w pobliżu

prywatnym belgijskim browningiem

bo noc się już robiła. Ojciec zamknął

furmankę, na którą załadowano łóż-

z wizytą.

drzwi. Nagle baba poderwała się.

w kieszeni pojechał do Warszawy,

dom na wielką żelazną zasuwę na

ko polowe, pościel i coś do zjedze-

Było tak, jak przypuszczał. W

Podniosła głowę i jakby węsząc

by zaraz potem udać się na swoje

drzwiach wejściowych od strony

nia. Wręczono ojcu klucz od kłódki,

pewnym oddaleniu, ze drzewami,

obecność kogoś obcego, szybko

nowe miejsce pracy, już jako cywil i

sieni, rozłożył sobie łóżko, oczywi-

by mógł sobie ów dom otworzyć i

stał następny dom, a zaskoczona

podbiegła w stronę łóżka. Na mo-

w dodatku kolejarz.

ście w pokoju paradnym, pościelił,

uroczyście go zapewniono, że jutro,

trochę tak wczesnymi odwiedzina-

ment zatrzymała się. Stanęła aku-

Nowa praca czekała na niego

zdmuchnął świecę i nie zapomina-

pojutrze, na pewno przywiozą mu

mi, ale życzliwa jejmość, przygo-

rat przed oknem. Pod silne światło

dość daleko od Warszawy. Było to

jąc o włożeniu pod poduszkę wier-

wyposażenie gabinetu i różne tam

towywała dla swych domowników,

księżyca. Dobrze ją było widać w tej

aż w województwie poznańskim,

nego browninga, (który, jak się za-

takie potrzebne do życia drobiazgi.

śniadanie. Dowiedziawszy się, że

pozycji. Chustka otaczająca twarz i

nad rzeką Wartą, a najbliższym mia-

raz okaże, w tym akurat przypadku,

Furman zaciął konie i pojechali.

rozmawia właśnie z nowym sąsia-

głowę nie otaczała tak naprawdę ni-

stem rejonu był Konin. Zdaję sobie

nie bardzo mógł mu pomóc) zasnął

Przed wieczorem byli już na

dem, zaraz zadała ojcu zaskakujące

czego. W miejscu, w którym można

sprawę z tego, że moje określenie

sobie zdrowym snem starego wete-

miejscu. Dom okazał się być cał-

pytanie:

się było spodziewać widoku twarzy,

miejsca jego pracy jest mało precy-

rana niejednej już wojny. Zbudził go

kiem przyzwoitym chłopskim do-

– No niech pan powie jak się

była pustka! Pusta, czarna dziura!

zyjne, ale tak mi to ojciec opowiadał.

strach. Przeświadczenie śmiertelne-

mem. Nieduży może, ale murowany,

tam panu spało?

Jeszcze kilka energicznych kroków

To nie była jakaś konkretna miejsco-

go zagrożenia: coś się stało! To coś

podpiwniczony. Porządnie pokryty

Po tym pytaniu ojciec od razu

i baba pochyliła się nad leżącym oj-

wość, czy stacja kolejowa. Ojca za-

wciąż się działo! Alarm!

dachówką. Bardzo ładnie położony,

zrozumiał, że trafił na kogoś, kto

cem. Pusta dziura patrzyła się teraz

trudniono na budowie linii kolejowej,

Pokój zalany był światłem księ-

bo niedaleko Warty, jakieś pagórki,

wiele wie i niejedno może mu wy-

na niego z dystansu nie przekra-

a budowa ciągle zmieniała miejsce,

życowej pełni wpadającym przez

sadek i kompletne bezludzie. Takie

jaśnić. Trochę kręcąc, trochę się

czającego długości wyciągniętego

przesuwając się wraz z powstają-

okna. Pokój nie był pusty!

dalekie „wybudowanie” od macie-

wstydząc, ojciec w końcu opowie-

ramienia. Tego nie dało się znieść

cymi kolejnymi odcinkami torów.

Przy drzwiach wejściowych

rzystej wioski.

dział sąsiadce szczerze i dokładnie

sekundy dłużej. Tego nikt nie był

Często gdzieś na kompletnych bez-

kręciła się jakaś stara baba! Ojciec

Wewnątrz domu była sień

co się stało minionej nocy. W trakcie

w stanie wytrzymać. Ojciec, chcąc

drożach i odludziach, czasami koło

dobrze zapamiętał jej ciemnobrą-

przechodząca przez całą jego sze-

opisu wyglądu baby, sąsiadka aż

odrzucić od siebie owo monstrum,

jakichś wiosek o nazwach wylatują-

zową spódnicę i zawiązaną pod

rokość. Z sieni na lewo drzwi do

klasnęła w ręce.

walnął śmiercionośnym wykopem

cych z głowy na drugi dzień...

brodą chustkę okrywającą głowę i

„świetlicy”, czyli pokoju paradnego,

– To ona! To ona! W takim wła-

z obu nóg prosto w pierś przeraża-

Dokąd się dało, ojciec dojechał

boki twarzy. Baba?! Co za baba?!

wyróżniającego się przyzwoitą pod-

śnie stroju położyliśmy ją do trumny!

jącej baby. Uderzenie musiało być

koleją. Na ostatniej aktualnie stacji

Przecież sam zamykał dom i nie

łogą z sosnowych desek, zaś na

Choć bardzo wzburzona i przejęta,

prawdziwie rujnujące, bo ojciec aż

wytłumaczono mu i pokazano na

było tu żadnej starej baby! Zmar-

prawo wejście do „zwyczajnej” czę-

kobitka zakrzątnęła się koło jajeczni-

zawył, gdy nogi nie napotykając

mapie, gdzie jest przygotowany dom

twiały z przerażenia, leżąc na łóżku

ści domu. Tam już się nie wysilano

cy i w trakcie tych czynności opowie-

oporu walnęły z całą siłą o podłogę.

przeznaczony na otwarcie punktu

jak sparaliżowany, ojciec przyglądał

i podłogę stanowiła gliniana polepa.

działa ojcu historię w zasadzie tłu-

Baba zniknęła! Nie było baby!

medycznego. Skombinowano jakąś

się babie adorującej z pochyloną

Nie było czasu na dalsze penetracje,

maczącą całe to nocne wydarzenie.