23
www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski * 1629 lutego 2016 nr 3 (247)
Pamięci prof.
Nasz ukochany ksiądz Koziel
zawsze otaczali swego księdza glę-
zmarl w Gliwicach 17 października
boką czcią i milością. Gdy nadarzyla
1999 roku. Spocząl pod murami
się okazja, wystarali się o odznacze-
kościola św. Ducha, w którym przez
nie zaslug księdza Medalem Pryma-
Romany Cielątkowskej
wiele lat pelnil poslugę kaplańską.
sowskim. Niestety schorowany ks.
W pogrzebie księdza uczestniczy-
Aleksander nie mógl odebrać odzna-
czenie osobiście. Dokonal tego ks.
li żyjący jeszcze dawni parafianie
Wladyslaw Szeremet. Przekazanie
oraz ich potomkowie. Po śmier-
(29.08.1959 22.01.2016)
odznaczenia odbylo się podczas
ci księdza ufundowali oni tablicę
uroczystego nabożeństwa w grud-
upamiętniająca dzialalność swego
Życie z perspektywy życia widzimy inaczej niż z perspektywy
niu 1998 roku w katedrze św. Jana
proboszcza. Zostala ona wmonto-
w Warszawie. Ks. Prymas Józef
wana w ścianę kościola w Mostach
śmierci. Wszystko jest jeszcze otwarte, możliwe, jeszcze się
Glemp, wręczając odznaczenie ks.
Wielkich w święto Wniebowzięcia
Szeremetowi, wspomnial zaslugi ks.
MB w 2008 roku. Niestety podczas
dzieje i tyle planów przed nami. Gdy przeminie, gdy nagle zo-
Aleksandra Koziela dla dobra Ojczy-
remontu kościola zostala usunięta.
zny i Kościola Katolickiego, a szcze-
Niestety nie powrócila już na swoje
stanie przerwane, stajemy bezradni. W zagubieniu niezdolni do
gólnie dla parafii w Mostach Wielkich i
miejsce.
przekazal podziękowania za jego po-
O naszym kochanym księdzu
podjęcia wędrówki na niespodziewanie opustoszalej drodze.
stawę i życzenia powrotu do zdrowia.
można powiedzieć slowami św. Au-
Ks. Szeremet w towarzystwie bylych
gustyna: ,,Szedl on za Jezusem tą
KATARZYNA KRENZ
mieszkańców Mostów Wielkich prze-
jasną drogą krzyża, która wiedzie
kazali odznaczenie i slowa Prymasa
do świętości".
W biegu
ks. Aleksandrowi, przebywającemu
kg
Ze Lwowa przyszedl list od glów-
wówczas w Gliwicach.
nego konserwatora. W imieniu ukra-
ińskich przyjaciól Lilia Onyszczenko
Ukazal się drukiem album
pisala: Roma zawsze pogodna,
uśmiechnięta, towarzyska, ciekawa
poznania nowych ludzi, osoba, z
Cmentarz Janowski
którą nigdy nie bylo nudno, pelna
mądrych myśli i ciekawych pomy-
we Lwowie"
slów. Profesor, co nie gardzil żadną
pracą, potrafila zrozumieć każdego.
Dwa zdania, którymi się najczęściej
poslugiwala w naszej wspólnej pra-
cy: Zrób to pilnie! Potrzebuję szybko!
Spieszyla się żyć, jakby czula, że dro-
ga nie będzie dluga.
Taką Ją zapamiętamy: w biegu.
Wiecznie gdzieś się spieszyla. Szyb-
ko jadla, jeszcze szybciej mówila,
nawet tak się śmiala: spontanicznie i
serdecznie, ale krótko. Jej wspólpra-
cownicy opowiadają, że nieraz nie
mogli się zorientować, o którym z pro-
jektów akurat mówi, bo mówila jedno-
cześnie o wszystkich, które aktualnie
realizowala. Warsztaty studenckie,
rowywala. A jeśli sama nie mogla,
sakralnej architektury drewnianej,
inwentaryzacja cerkwi i nowy dach
zostawiala instrukcje, adresy, nume-
mówi o celach, ale nie oddaje żarli-
na kościele w Mariance, narada z
ry telefonów. Wyślij! Oddaj, przekaż,
wej pasji i szaleńczej wręcz odwagi,
cieślami przed wyprawą w Bieszcza-
zawieź. To dobrzy ludzie, spodobają
z jaką o nie walczyla. Szla od zada-
dy czy na Ukrainę. A w międzyczasie
ci się.
nia do zadania, a lista jest dluga. Ni-
wyjazd studialny na Syberię albo do
I zawsze córka na pierwszym
gdy nie pracowala sama. Nie tylko
Mongolii i organizacja międzynarodo-
planie.
dlatego, że rekonstrukcja wymaga
wej konferencji. Kto, co, kiedy i z kim?
wspólpracy konserwatorów, cieśli,
Dla kogo? Najlepiej wszyscy razem,
stolarzy, kowali i szklarzy, kolegów
Powrót do źródel
natychmiast. Delegowala zadania,
Ekspert Międzynarodowego Ko-
z uczelni i studentów. Także dlate-
a jej wlasne życie przypominalo ma-
mitetu Naukowego Wspólnego Dzie-
go, że wierzyla w naukę, jaka z tej
raton, bieg z przeszkodami i sprint
dzictwa ICOMOS i profesor nad-
pracy plynie. Dla niej świątynia to
jednocześnie. Pracowala nieprzerwa-
zwyczajna, na miejsce rekonstrukcji
nie byl obiekt architektoniczny, lecz
nie, byla architektem, nauczycielem
kolejnego obiektu jechala z wlasną
ponadczasowe miejsce jedności
akademickim na kilku uczelniach,
siekierą. Mieszkala bez udogodnień,
z Bogiem. Takim miejscom, gdzie
promotorką prac dyplomowych, dok-
czasem ze studentami i cieślami w
czas się zatrzymal, ofiarowywala
toratów, najmlodszym profesorem na
baraku lub namiocie; nie wygoda
nowe życie, by mogly trwać dalej.
Wydziale Architektury Gdańskiej Po-
byla jej potrzebna do szczęścia. W
litechniki. Autorką 6 książek i ponad
trasę wyruszala zwykle nocą, sa-
Pożegnanie
Album jest pierwszą częścią
Ukaże się w nim oprócz części
60 artykulów. Doradcą w komisjach
motnie, zapakowaną po dach, wyslu-
30 stycznia 2016 w Starogar-
dwutomowego wydania będącego
archiwalnej, tyle informacji ile do-
naukowych, ministerialnych oraz
żoną terenową Ladą. Bo wtedy drogi
dzie Gdańskim na ceremonii poże-
podsumowaniem prac badawczych
starczą Państwo. Każdy kto podzieli
UNESCO.
puste, można spokojnie przemyśleć,
gnalnej odprawionej w rytach rzym-
naukowców Uniwersytetu Szcze-
się wspomnieniami i zdjęciami o
co jest do zrobienia.
sko i greckokatolickim zebraliśmy
cińskiego nad dziejami Cmentarza
krewnych i bliskich pochowanych
Habilitowala się z modernizmu
się z poczuciem, że jesteśmy tam
Sztuka dawania
Janowskiego we Lwowie. Jest to
na cmentarzu Janowskim, uwieczni
Zawsze w biegu, często dary
lwowskiego, ale tak naprawdę ko-
dla Niej, ale i dzięki Niej. Doklad-
pierwsza tak obszerna praca na
pamięć o tych osobach. Kim byli ci
dla ludzi w potrzebie, przyjaciól i ich
chala dotyk surowego drewna, że-
nie o tej samej porze we Lwowie,
którą zlożą się album z graficzną
Lwowianie sklepikarze, kominia-
dzieci wysylala pocztą. Gdy kogoś
lazo wykute u kowala, dzielo rąk
po mszy św. odprawionej w drew-
dokumentacją oraz część opisowa,
rze, praczki, panie domu, pracowni-
z nas nie zastala w domu, wieszala
przodków: stare cerkwie, stare domy,
nianej cerkwi, przyjaciele przeszli
życiorysy i dokumenty o osobach
cy tramwajów czy gazowni, robotni-
torbę na klamce lub plocie. Jablka z
stare ikony. Zachowanie wspólnego
do kościólka z Jazlowczyka Jej
spoczywających na cmentarzu.
cy fabryk czy poeci wiedzą tylko
jej ogrodu, jajka od gospodarzy ze
dziedzictwa materialnego uważala
kościólka by na pożegnanie za-
Zamówić album można na stronie
ich rodziny. Jest to wlaściwie jedyna
wsi, chleb bezglutenowy z piekarni w
za swój moralny obowiązek. W dzi-
śpiewać Jej Wiecznaja pamiat.
wydawnictwa Uniwersytetu Szcze-
już okazja by pamięć o ludziach po-
Starogardzie, cieply sweter z Irlandii
kim krajobrazie, którego czlowiek
W starogardzkim kościele św.
cińskiego: http://wydawnictwo.univ.
chowanych na Cmentarzu Janow-
,,specjalnie dla ciebie, z prawdziwej
nie zdolal jeszcze zniszczyć od-
Mateusza panowal przenikliwy
szczecin.pl/cmentarz-janowski-we-
skim zachować.
welny". Zielona herbata z Japonii.
najdywala siebie. Może dlatego tak
chlód, choć na zewnątrz padal nie-
lwowie-p-527.html.
Zgloszenia przyjmujemy w re-
Książka, którą ,,musisz przeczytać,
blisko jej bylo do ludzi glębokiej wia-
mal wiosenny deszcz. We Lwowie
Drugi tom natomiast jest jeszcze
dakcji Kuriera Galicyjskiego: wspo-
podkreślilam kilka ważnych zdań,
ry. To dla nich ratowala zapadnięte
bylo podobno ladnie i slonecznie.
w przygotowaniu, w związku z czym
mnienia, zdjęcia bądź inne doku-
pogadamy, jak wrócę".
w ziemię prawoslawne czasownie
Wieczorem odebralam mail od Li-
ponawiamy do Państwa apel o prze-
menty. Drogą mailową archiwalia
lii: Postanowiliśmy umieścić tablice
,,Tylko nie pisz o Romie za slod-
i maleńkie cerkiewki. Dla nich zglę-
sylaniu wspomnień, krótkich życio-
można przesylać do prof. Ryszarda
pamiątkowe na kościolach tu we
ko", radzi znajoma. ,,Ona nie dawala
bila tajniki pisania ikon.
rysów i innych informacji o osobach
Tomczyka: rtomczyk10@wp.pl i dr
Lwowie i w Rozluczu.
się glaskać i szanowala wyrazistość
Stwierdzenie, że zajmowala
pochowanych na tym cmentarzu.
Barbary Patlewicz: barpat@wp.pl
kg
innych". Ratowala, pomagala, obda-
się ocalaniem zabytków kresowych
