13

nr 16 (404) | 30.08.­15.09.2022

Wydarzenia

www.kuriergalicyjski.com

Zagubieni w górach

W niedzielny poranek

samochodem, oznakowanym

wyraźnym logo Poland helps!

ruszam z darami od Fundacji

Siępomaga do Boryslawskiego

zaglębia u podnóża

Bieszczadów ­ miejsca, gdzie

rodzil się nie tylko polski, lecz

i europejski przemysl naftowy.

Więc nie dziwi, że wlaśnie

św. Barbara z Nikomedii

­ patronka trudnej pracy

w przemyślę górniczym

i naftowym jest również

opiekunką Boryslawia.

Dwumetrowy posąg świętej

na wysokim cokole spogląda

dziś na jedną z centralnych

ulic miasta, którą dojeżdżamy

do neogotyckiego kościola.

trzeba będzie iść pieszo, prze-

roku, z Hubicza ­ dzisiejszej

Zamknięty za czasów komuny,

chodząc rzeczki kladkami lub

dzielnicy Boryslawia. Wszędzie

pelnil funkcje magazynu,

w bród. W tych trudnych wa-

pelno antyków, zebranych przez

sklepu meblowego, agencji

samego wlaściciela, który bada

runkach starsze pokolenie za-

pogrzebowej, muzeum

historię swego kraju, zbiera pa-

chowalo polskość ­ język nie

krajoznawczego, dopóki

ze szkoly, lecz z domu, z rodzi-

miątki, dba o zachowanie śla-

w 1989 roku nie oddano

ny, wiarę, tradycje. Modlą się

dów polskości. W skansenie też

go nowopowstalej parafii

po polsku, ktoś slucha polskie-

trzyma kury, krowę i częstuje

greckokatolickiej. Katolicy

gości świeżym mlekiem oraz

go radia, śledząc wydarzenia

rzymscy zaś dlugo jeszcze

uprawiane pola. Dużo już chat

­ Wiecie, że w Krakowie

wypieczonym w domowym pie-

w kraju, ktoś czasem dostanie

pozostawali pozbawieni

stoi opuszczonych, w innych ­

są planty dietlowskie ­ pyta

polską książkę lub gazetę, czym

cu chlebem. Szczęście, iż nieda-

świątyni ­ budowa nowego

mieszkają staruszkowie. Co po-

się bardzo cieszy. Ktoś mieszkal

raptem Sergiusz? Okazuje się,

leko znajdują się slynne uzdro-

kościola, też pod wezwaniem

zostanie, gdy odejdą?

wśród polskich sąsiadów roz-

że twórca Józef Dietl, uczony

wiska Truskawiec i Schodnica,

św. Barbary ruszyla dopiero

Jak za dawnych czasów

i prezydent Krakowa, urodzil

mawiając w języku ojczystym

więc gdyby nie covid i wojna ­

w 2006 roku.

w niedzielę starsi w wioskach

się w wiosce Podbuż, którą wla-

codziennie, a ktoś latami ukry-

turystów by nie brakowalo...

siadali na laweczkach, patrząc

śnie mijaliśmy. Dziś w jego ro-

wal swoje pochodzenie pamię-

Wracamy  do  samochodu

na drogę ­ tak jest i dziś. Wi-

dzimej wsi o slynnym Polaku

tając okrucieństwa wojenne lub

i ruszamy w góry ­ zaczyna

TEKST I ZDJĘCIA

dząc, że podjeżdżamy, podnoszą

obawiając się wywózki. Nie-

przypomina tablica. Niestety

się najważniejsza część podro-

WITO NADASZKIEWICZ

U

się i idą na spotkanie. Powoli,

z tą ziemią związana też tra-

stety, prawie nikt z nich nie

ży. Sergiusz ma okolo 50 pod-

lecz z ciekawością i radością.

giczna pamięć ­ mijamy stary

dostal i pewnie już nie dostanie

opiecznych ­ kogoś znal od

dalo się nam zdążyć na

Uwagi, możliwości porozma-

dom, w którym mieszkal dyrek-

Karty Polaka, polska zaś pomoc

dawna, kogoś udalo się z cza-

mszę świętą. Kościól, lą-

wiania ludziom brakuje może

tor boryslawskich wodociągów

dociera rzadko i jest nie syste-

sem wyszukać, bo któż mógl

czący w swojej architek-

bardziej niż dóbr materialnych.

matyczna ­ trzyma się na poje-

­ wraz z rodziną zostal zamor-

wiedzieć, że gdzieś w lesie

turę tradycję i nowoczesność,

­ Mają nadzieję, że o nich

dowany przez UPA. Dotąd stoi

dynczych entuzjastach.

może stać chata, do której pro-

jest wypelniony wiernymi, gra-

pamiętamy i to jest dla nich

porzucony na tle milczących,

Podjeżdżamy do wzgórza

wadzi tylko ścieżka, a w której

ją organy elektryczne, śpiewa

najważniejsze ­ odpowiada na

ciemnych gór. Będziemy mi-

i wychodzimy ­ pośród pięk-

mieszka starsza Polka czy Po-

chór dziewczynek. Spotykamy

moje pytanie Sergiusz.

jać jeszcze kilka miejsc zbrod-

nych kwiatów, godnych ogrodu

lak... Dziś trwa wojna i chociaż

się tu z prezesem regionalne-

A polówka prowadzi nas da-

botanicznego, stoi stara chata.

ni, też w wiosce o nazwie której

w zachodnich regionach Ukra-

go Towarzystwa Kultury Pol-

nie trzeba tlumaczyć­ Stupnica

lej, mamy jeszcze dużo paczek

Do nas wychodzi babcia ­ sla-

iny nie ma problemów z zaopa-

skiej ­ Sergiuszem Sylantie-

i dużo spotkań. Ktoś opowia-

Polska. Kiedyś ta ziemia byla

trzeniem, ceny poszybowa-

bo widzi, lecz poznaje Sergiusza

wym. Po mszy zaprasza nas na

da o swoim życiu, o rodzinie,

domem dla Polaków, Ukraińców,

po glosie. Zaczynamy rozmo-

ly. Zresztą i w czasach pokoju

kawę do niezwyklego miejsca,

o problemach, ktoś pyta co sly-

wę, o coś nas wypytuje, później

Żydów, Niemców, mogla nakar-

utrzymać się z emerytury rów-

w którym mieszka ­zbudo-

chać w wielkim świecie, w Pol-

podekscytowana mówi:

mić każdego... Dziś wyludnia

nej 300 zlotym ­ trudno, a poza

wanego wlasnoręcznie malego

się, PGR-owskie budynki stoją

sce, ktoś chce zaśpiewać dawną

­ Wspomnialam jeszcze jed-

skansenu. Starsza chata pocho-

tym w opustoszalych wioskach

rozwalone, niektóre z tablicz-

piosenkę ­ niesamowicie cie-

ną piosenkę z mlodości, mogę

często nie ma już ani sklepu, ani

dzi z 1804 roku i zostala prze-

kawy material etnograficzny,

kami ,,na sprzedaż" ­ ale i tak

zaśpiewać ­ zaczyna:

poczty, a bez samochodu wyjazd

wieziona z gór. Pozostala na niej

a ktoś dostaje ze schowku kil-

Na Podolu bialy kamień,

już latami, nikt nie kupuje, nie

do ,,cywilizacji" ­ to nie lada

przedwojenna tabliczka z adre-

kaset hrywien z prośbą, by je

Podolanka siedzi na nim,

ma gospodarki, nie ma pracy,

zadanie. Kończy się asfalt, za-

sem po polsku: Berezow Wyżny

przekazać na kościól ­ szczera,

nie ma pieniędzy. Lasy zbliżają

Siedzi na nim, wianki wije

52. Obok ­ nieco nowsza, da-

czyna się polówka. Przed nami

się do wiosek zajmując dawniej

najcenniejsza ofiara wdowy.

Z bialej róży i z lilii...

nas ciekawa podróż ­ czasem

lej drewniany śpichlerz z 1861

Lwowska malarka dziękuje Polsce za pomoc Ukrainie

kiedy ktoś przychodzi i mówi: nie posiadam

charytatywnych w Pradze dwa obrazy

sprzedano za prawie 100 tysięcy dolarów,

wiele, ale mam talent, potrafię tworzyć i na-

Portrety matki z Kijowa,

a uzyskane pieniądze zostaly przekazane

malowalam obraz, który ukazuje jak Polska

która swoim cialem oslonila

jako starsza siostra przytula do piersi Ukra-

Silom Zbrojnym Ukrainy.

dziecko przed odlamkami

inę i jej pomaga. Jest to bardzo wzruszające

Jedną ze swoich prac ,,Wsparcie" ­ Olena

rakiet, czy dziadka z Zaporoża,

przekazala też do Konsulatu Generalnego

i my to doceniamy.

który po raz pierwszy w życiu

RP we Lwowie. To podziękowanie za bez-

Od pierwszych dni rosyjskiej inwazji

przejechal tysiąc kilometrów,

interesowną pomoc, której naród ukraiński

schronienie w Polsce znalazlo ponad czte-

by ratować swoje wnuki

doświadcza od chwili wybuchu wojny.

ry miliony uchodźców wojennych, a na

­ to tylko niektóre z prac

Ukrainę codziennie są przekazywane dzie-

­ W pierwszych dniach rosyjskiej inwa-

lwowskiej malarki Oleny

zji bylam z dziećmi w Polsce. Pojechaliśmy

siątki ton pomocy z Polski.

Papki. Jak mówi lwowianka, to

­ Absolutna solidarność Polski z Ukrainą.

do Zamościa. Tam doznaliśmy wielkiego

wlaśnie historie ludzi o silnej

wsparcia tak ze strony państwa Polskiego,

Pomoc plynie z każdej strony. Nawet ludzie,

woli inspirują ją do twórczości

jak i od zwyklych ludzi. Jestem im bardzo

którzy do tej pory nie mieli osobistych związ-

i dodają sily, by nie poddawać

ków z Ukrainą, chcą pomagać. W pierwsze

wdzięczna. Ta pomoc bardzo mnie wzru-

się w tym trudnym wojennym

szyla ­ podzielila się wrażeniami Olena. ­

dni inwazji mieliśmy telefony z pytaniami, co

czasie.

możemy zrobić, jak pomóc. Widzieliśmy jak

Obraz ,,Wsparcie" symbolizuje poparcie dla

Ukrainy przez caly cywilizowany świat. Jest

wielka jest ta skala i jak ogromne serce Pola-

to historia o sile ducha, empatii, milości, po-

cy w Polsce mieli wobec Ukrainy i jej obywa-

KARINA WYSOCZAŃSKA

OLENA PAPKA (OD LEWEJ), KONSUL GENERALNY RP WE LWOWIE

teli ­ powiedziala Eliza Dzwonkiewicz.

mocy, o najlepszych cechach ludzkich ­ po-

ELIZA DZWONKIEWICZ

wiedziala lwowska malarka.

Już od ponad pól roku Rosja brutalnie

­ Zwlaszcza w pierwszych tygodniach

atakuje ukraińskie miasta, zabijając cy-

wojny byla to jedyna rzecz, która odwra-

Papka. ­ W swojej twórczości często inter-

przedstawiciele kultury powinni prowa-

­ Jest tak dużo zlych informacji, smut-

cala moją uwagę od wiadomości z fron-

ku, troski, że tego typu gesty bardzo nas

wilów, bombardując cale miejscowości

pretuję fotografie ofiar rosyjskiej agresji.

dzić dialog ze światem i informować o woj-

wewnętrznie rozświetlają ­ powiedziala

i rujnując dziedzictwo kulturowe. Jednak

tu. Ciągle rysowalam. Zanurzylam się

Glównie są to postacie kobiet, ale też są

nie jak najwięcej ludzi ­ dodala lwowianka.

dzięki wsparciu z Zachodu napadnięty kraj

w innym świecie i bardzo mi to pomoglo

portrety mężczyzn. Rysuję je we wla-

Mistrzyni pędzla swoją twórczo-

Eliza Dzwonkiewicz, konsul generalny RP

we Lwowie. ­ To naprawdę jest bardzo mile,

nadal dzielnie broni się przed najeźdźcą.

przeżyć trudne chwile ­ powiedziala Olena

snym stylu artystycznym. Uważam, że

ścią wspiera też wojsko. Na aukcjach