13

nr 2 (438) 30.01.­15.02. 2024

Wydarzenia

www.kuriergalicyjski.com

są rozprowadzane dalej

Armii Krajowej, to na pewne też

których może starczy im na kil-

w różnych środowiskach,

na Litwie i zaczęliśmy z nimi

ka dni, na tydzień, to jedynie

wśród tych, którzy

wspólpracować.

pretekst do wyjazdu. Ważniej-

A jak trafiliście na Ukrainę?

potrzebują. Czy to

szym jest, moim zdaniem, ladu-

­ Potem pojechaliśmy na

nek emocjonalny w tej paczce.

dzieci, czy osoby starsze,

Ukrainę i szukaliśmy jakie-

Bo to robią nasi wolontariusze

samotne. Najczęściej

goś kontaktu. Tak trafiliśmy

na Podkarpaciu. Dzieciaki ze

pomoc trafia do Polaków

na Wladka Malawskiego we

szkól, żolnierze Wojska Polskie-

mieszkających na

Lwowie. To bylo doslownie po

go to pakują. I oprócz tych ar-

Ukrainie, choć oczywiście

śmierci pani Stanislawy, Sy-

tykulów materialnych pakują

nasz oddzial wspiera

biraczki, prezes Organizacji

swój ladunek emocjonalny. My-

Polskich Kombatantów i Osób

ślę, że to też jest mocno zauwa-

również i Ukraińców,

Represjonowanych

miasta

żalne przez te osoby, które je

którzy potrzebują tej

Lwowa. Wladek im pomagal.

otwierają, bo oni nie tylko wi-

pomocy także.

Emilia Chmielowa, ówczesna

dzą, że tam jest kawa, kakao czy

prezes Federacji Organizacji

Kolejnym punktem dostaw

jakaś herbata, ale wiedzą, że ktoś

Polskich na Ukrainie skiero-

pomocy humanitarnej stal się

tam to dotykal z Polski, że to ktoś

wala nas do Wladka Malaw-

klasztor sióstr dominikanek

z uczuciem wkladal i myślal, że

skiego. On nam zorganizowal

w Czortkowie polożonym w ob-

to do polskiej rodziny trafi. Że to

spotkanie z tymi ludźmi. Ja

wodzie tarnopolskim.

też będzie się wiązalo z nostalgią

bardzo szybko zaczęlam orga-

­ Na Podolu byliśmy pierw-

narodową ­ podkreślil Krystian

nizować przyjazdy kombatan-

szy raz jakiś rok temu przez

Fila.

tów i Sybiraków do Polski. Ro-

przypadek ­ wyjaśnil Krystian

Obecna na spotkaniu nowo-

biliśmy duże zloty nad morzem

Fila, prezes Podkarpackiego

rocznym dominikanka, siostra

z naszymi kombatantami z kra-

Oddzialu Stowarzyszenia Odra-

Tarsycja dodala:

ju, kresowe.

-Niemen. ­ Jechaliśmy z Rumu-

­ Pomoc, którą otrzymujemy

Dużo bylo wolontariuszy

nii i spotkaliśmy polską siostrę

od Stowarzyszenia Odra-Nie-

mlodych. Wytworzyly się cie-

zakonną. Okazalo się, że ona jest

men najpierw sortujemy. Część

kawe relacje przyjaźni. To jest

spod Rzeszowa, z Przeworska.

przekazujemy osobom star-

nasz pierwszy projekt, który

Powiedziala, że ma poslugę na

szym, mieszkającym w Czort-

się kończy, niestety. Komba-

Podolu, w Czortkowie, że do tej

kowie, które potrzebują tej

pory mieszka tam wielu Pola-

tantów i sybiraków jest coraz

pomocy, a część idzie na front

ków, że jest blisko trzysta ro-

mniej. Ale dzięki tym komba-

dla żolnierzy. Jest to pomoc

dzin polskiego pochodzenia.

tantom poznaliśmy środowisko

przekazywana przez wolon-

Siostry zakonne prowadzą So-

polskie, bo oni nas wszędzie

tariuszy, którzy do nas docie-

botnią Szkolę Języka Polskie-

przedstawiali, pokazywali nam

rają i bezpośrednio zawożą na

go. Zaproponowala, żebyśmy ją

miejsca pamięci. Zlapaliśmy też

pierwszą linię frontu. Więc ta

KRYSTIAN FILA

odwiedzili. Wiele się nie zasta-

kontakty szersze z mlodszy-

pomoc idzie i dla żolnierzy, i dla

nawiając zrobiliśmy Wyprawę

mi Polakami na Ukrainie. Tak

osób pochodzenia polskiego, ale

Czortkowską. Tak myśmy to

Polek, to trzydzieści lat nie wi-

poznaliśmy Krystynę Frolową,

nasze wyprawy na Ukrainę do

także dla Ukraińców, uchodź-

roboczo, technicznie nazwali.

która prowadzila wtedy zajęcia

dzieli nikogo z Polski. Żarto-

naszych rodaków tu mieszkają-

ców, którzy przyjeżdżają i pu-

Od tej wyprawy pierwszej już

waliśmy, że następnym razem

z języka polskiego. Miala faj-

cych, muszę przyznać szczerze,

kają też do naszych drzwi. A te

jesteśmy po trzech wyprawach.

będziemy musieli wyciągać

ne dzieciaki. Przyjechali kilka

wyjazdy do Czortkowa wiązaly

potrzeby coraz bardziej rosną.

Nasi wolontariusze zakochali

razy do Polski na takie poby-

paszporty i pokazywać ludziom,

się z największymi emocjami.

Teraz więcej ludzi przyjeż-

się w tych terenach. Wspaniali

że naprawdę jesteśmy z Pol-

ty, na obóz. Raz z taką starszą

Szczególnie odwiedziny u tych

dża i prosi o pomoc. Wczoraj

ludzie tam mieszkają, wspania-

ski. Przepiękne tereny, wspa-

mlodzieżą przyjechala na uro-

seniorów. Niektórzy są samot-

też mialam taką sytuację, że

li Polacy. Ostatnio byliśmy już

niali ludzie. Naszym zdaniem,

czystości Pierwszego Sierpnia

ni. Niektórzy mają dobrą opiekę,

pani mnie spotkala na drodze

późnią jesienią. Jeździliśmy po

oni potrzebują przede wszyst-

do Warszawy i myśmy chcie-

ale brakuje im kontaktu z Ma-

i zapytala czy mamy możliwość

seniorach w pobliżu Czortkowa,

kim spotkań. Kogoś z Macierzy,

li, żeby oni uczestniczyli we

cierzą. Oni codziennie mówią

pomocy spożywczej. Czasami

na przyklad w takich miejsco-

z Polski, żeby ktoś przyjechal,

wszystkich  wydarzeniach.

po polsku, modlą się po polsku,

jest odzież potrzebna, kurtki,

wościach jak Wygnanka Górna.

spędzil z nimi czas. Nawet po-

A Warszawa w tym czasie jest

ale niektórzy już kilkadziesiąt

buty. Dostajemy jakąś taką po-

Niektórzy Polacy byli zaskocze-

bardzo wzruszająca. I dzieci

trzymal za rękę, porozmawial.

lat nie mają kontaktu z Polską.

moc od Stowarzyszenia Odra-

ni, że jesteśmy z Polski. Mówili,

Byly to naprawdę chwile pelne

to bardzo przeżyly. Krystyna

Więc te paczki, które zawozimy

-Niemen i później trafia ona do

że nie licząc sióstr zakonnych

wzruszeń. Patrząc na wszystkie

taka splakana wyjechala, że

tam do Polaków mieszkających,

tych ludzi.

to najważniejszy moment w jej

życiu. I tak zrodzila się myśl,

ażeby ściślej ze sobą wspól-

pracować. Więc mlodzież ze

Lwowa wlączala się w różne

projekty i od ponad pięciu lat

mamy świetny oddzial, który

się rozwija na Ukrainie. Z jed-

nej strony wojna jest straszna,

a z drugiej strony pozostali tam

Polacy. Mieliśmy informacje,

że na początku wojny wszyscy

coś wieźli na Ukrainę. Mamy

struktury  w  calej  Polsce,

transport i pomagamy celowo.

Nadal wozimy. Dowiedzieli-

śmy się, że pomoc z Polski nie

zawsze dociera do Polaków na

wioskach.

Do rozmowy dolączyl Euge-

niusz Gosiewski, sekretarz Za-

rządu Glównego Stowarzysze-

nia Odra-Niemen.

­ Ruszyliśmy z pomocą

zaraz po rozpoczęciu

wojny na Ukrainie ­

powiedzial. ­ W tej chwili

szacuję, że na pewno

już powyżej 200 ton

różnych darów trafilo.

Najczęściej trafiają do

Lwowa. Przyjeżdżają do

naszego oddzialu Odra-

Niemen-Dniestr i stąd

JADWIGA KULCZYCKA-DIACZYSZYN I KRYSTIAN FILA