16

nr 2 (438) 30.01.­15.02. 2024

Rozmowy Kuriera

www.kuriergalicyjski.com

Ks. Wojciech Stasiewicz z Charkowa: Każdy sobie

życzy, żeby dożyć następnego dnia i dożyć do wiosny

Od prawie dwóch lat

wcześniej te cele byly związane z in-

i z pewnością planują pójść dalej, ale

frastrukturą krytyczną, to teraz od

jest dobra ukraińska obrona.

Charków ­ miasto na

ponad miesiąca są to budynki miesz-

W ubieglym roku byl entuzjazm

pólnocnym wschodzie

kalne, z ludnością cywilną. Kilka dni

w każdym mieszkańcu obwodu i sa-

Ukrainy żyje w cieniu

temu ucierpial glówny budynek Re-

mego Charkowa, wszyscy patrzy-

trwającej wojny, a jego

gionalnego Centrum Perinatalnego,

liśmy z nadzieją i pewną chlubą, że

mieszkańcy starają się

gdzie przebywają kobiety w ciąży.

będzie kontrofensywa, że wszystko

radzić sobie z jej

Ten trzypiętrowy budynek najbar-

idzie w dobrym kierunku i ukra-

dziej ucierpial, ale jeszcze innych 17

ińskie wojsko będzie odzyskiwać

konsekwencjami. Od kilku

budynków dookola doznalo znisz-

miejscowość po miejscowości. Byly

tygodni trwa intensywny

czeń. Ponad 520 okien jest tam do

to przypuszczenia i rokowania bar-

ostrzal Charkowa. Coraz

wymiany. Jest to bardzo odczuwal-

dzo optymistyczne i wszyscy na to

częściej celami rosyjskich

ne i zima to z pewnością najtrud-

liczyliśmy. Ale niestety fiasko kon-

rakiet są już nie tylko

niejszy czas, jeśli chodzi o rosyj-

trofensywy jest widoczne, więc to

obiekty wojskowe, ale

skie agresywne dzialania na ziemi

też wplynęlo na morale spoleczeń-

też budynki mieszkalne,

ukraińskiej.

stwa. To, co mialo wzmocnić to mo-

rale, na razie stanęlo w martwym

szkoly, przedszkola czy

Co dzieje się w przyfrontowych

punkcie.

szpitale. O wojennej

miejscowościach Charkowa?

Oczywiście, w tym wszystkim nie

codzienności miasta

Czy są ewakuowani stamtąd

ma też czegoś takiego, że przegrali-

i pomocy najbardziej

ludzie?

śmy, że to koniec, że to nie ma sensu.

potrzebującym

Trzeba sobie uzmyslowić, że malo kto

Każdy zdaje sobie sprawę, że to jest

opowiedzial ks.

chce wyjeżdżać ze swego komfor-

wojna, która będzie dlugofalowa jak

tu i bezpieczeństwa, czyli ze swego

widzimy, ale to zarazem dopingu-

WOJCIECH STASIEWICZ,

domu. Wiele osób, mimo trudności,

je każdego z nas do wytrwalości, że

dyrektor Caritas-Spes

chce być tutaj, bo wiadomo, że tu

powinniśmy się zmierzyć z czymś,

w Charkowie. Rozmawial

jest ich dom i ich życie. Wyjeżdżają

co ma jakiś początek i koniec. Nie-

EUGENIUSZ SALO.

przede wszystkim osoby z dziećmi.

stety nie wiemy, kiedy nastąpi na-

To jest zawsze sytuacja najtrudniej-

sze zwycięstwo, a ich koniec, więc

Jak obecnie wygląda Charków?

sza, bo dzieci są największymi ofia-

dalej trwamy i każdy sobie życzy,

Miasto i okolice są intensyw-

rami tej wojny.

żeby dożyć następnego dnia i dożyć

nie ostrzeliwane przez Rosjan.

Przed kilkoma dniami bylem w ta-

do wiosny, co jest z pewnością do-

kiej przygranicznej wiosce, która od

brym wyznacznikiem, jeśli chodzi

Od dobrych kilku miesięcy ta sytu-

dwóch lat żyje bez prądu i bez gazu.

o bieżące dzialania.

acja uderzeń rakietowych jest tak na

Tam na 500 rodzin sprzed wojny zo-

zmianę. Jeżeli są one intensywne na

Od stycznia w charkowskim

stalo okolo 150. Większość z nich do

Charków, to wokól miasta jest nieco

KS. WOJCIECH STASIEWICZ

metrze zostaly otwarte przed-

końca lata ociągala się z wyjazdem,

spokojniej. Jeżeli rosyjskich uderzeń

szkola. Od września ubiegle-

bo bylo cieplo i można bylo dać sobie

Intensywne dzialania Rosjan przy

przygotowani. Ta obrona wciąż jest,

rakietowych i artyleryjskich nie ma

go roku w podziemiach metra

radę. Ale wraz z nadejściem jesie-

granicy, intensywność uderzeń ar-

mimo dziesiątek, setek czy nawet

w Charkowie, to one się przenoszą

dzialają także szkoly.

ni temperatura zaczyna drastycznie

tyleryjsko-rakietowych w ostat-

tysięcy prób zdobycia chociażby

na obwód charkowski. Szczególnie

spadać i ludzie z tych najmniejszych

nim czasie bardzo się spotęgowa-

Kupiańska w obwodzie charkow-

Jest to z pewnością wyzwanie dla

strefa przygraniczna jest bardzo na-

miejscowości są zmuszeni opuścić

ly. Widząc to wszystko, trudno być

skim, który jest obecnie miejscem

calego miasta, bo przecież przez ten

rażona na ostrzaly. Kolejny raz wla-

dom. Jest to widoczne, że wielu opu-

obojętnym wobec tego co się dzieje.

newralgicznym i swego rodzaju

czas, nawet i dwóch lat, a szczególnie

dze miasta i obwodu apelują, żeby

ścilo Charków, ale na ich miejsce

Wladze już nieraz ostrzegaly i wciąż

fortecą. Ukraińscy żolnierze bro-

ostatni rok wladze bardzo się zasta-

opuszczać wioski i miejscowości

przyjeżdżają nowi mieszkańcy z tych

mówią, że po dwóch latach może

nią przedmieścia Charkowa. Inten-

nawialy, czy w ogóle jest sens, żeby

przygraniczne. Wiele osób wyjeżdża,

miejsc, gdzie jest niebezpiecznie,

dojść do ponownych prób zdobycia

sywnie jest też w przygranicznych

na przystankach metra tworzyć al-

ale wiele osób pyta: ale dokąd mamy

gdzie są intensywne ostrzaly. Więc

Charkowa. Oczywiście mieszkań-

z Rosją miejscowościach. Więc każ-

ternatywę spotkania, szkoly z ja-

wyjechać, tu jest nasz dom.

z jednej strony widać, że ileś osób

cy, jak i obrona terytorialna i wiele

dy, kto patrzy realnie, trudno żeby

kimś też emocjonalnym wsparciem

Okres jesienno-zimowy jest tutaj

wyjechalo, ale na ich miejsce poja-

batalionów są bardzo dobrze do tego

się nie domyślal, że Rosjanie chcą

dla dzieci. Wielu bylo przeciwników,

dla ludzi najtrudniejszy. Brak pracy

wiają się nowi.

wielu bylo za. Sytuacja na dzień dzi-

bardzo daje się we znaki. Aktualnie

Największym wyzwaniem i drama-

siejszy wygląda tak, że trzeba sobie

w Charkowie mieszka milion dwie-

tem jest brak pracy. Malo kto chce

zdać sprawę, że to jednak dwa lata

ście tysięcy osób, przed początkiem

korzystać ze świadczeń socjalnych

bez szkoly, a może nawet cztery lata,

pelnoskalowej wojny bylo dwa mi-

czy pomocy humanitarnej, szczegól-

bo jeszcze plus dwa lata COVID-u. To

liony. Ponad 500 tysięcy to uchodź-

nie osoby w średnim wieku. Oni chcą

wszystko się naklada i najmlodsze

cy wewnętrznie przesiedleni z Do-

pracować. Zglaszają się i pytają też

spoleczeństwo jest bardzo dotknię-

niecka, Lugańska, największa część

nas, czy mamy dla nich jakąś pracę

te patologią i dramatem wojny, i na

przybyla z obwodu charkowskiego.

lub czy mogą być wolontariuszami, bo

pewno ten glód emocjonalny, edu-

Ci ludzie przyjeżdżają do Charko-

jest dramatycznie jeśli chodzi o zdo-

kacyjny robi ogromne spustoszenie.

wa, bo jest tutaj stosunkowo spo-

bycie stabilnej pracy. Ludzie szukają

Bo co z tego, że dzieci mogą przeby-

kojnie i widzą jakąś perspektywę,

pracy dorywczej, żeby mieć jakieś

wać gdzieś tam w domach i że mają

jeśli chodzi o pracę czy o możliwość

środki utrzymania.

kontakt online. Ale nie o to chodzi. Ja

otrzymania pomocy humanitarnej.

Więc tych wyzwań jest dużo. Trzeba

sam wielokrotnie tutaj nawet i z na-

Ludzie przyjeżdżają z jakimś cierpie-

przeżyć tę zimę, bo to najtrudniejszy

szymi dziećmi, czy w świetlicach,

niem, w sytuacji dramatycznej, gdyż

okres. Inflacja, rosnące ceny, brak

gdy tam dzieci przywozimy, czy one

stracili dom, musieli wyjeżdżać, bo

pracy wplywa na psychikę czlowie-

do nas przyjeżdżają, to w zależności

niebezpieczeństwo bylo naprawdę

ka. Wszyscy czekają na wiosnę, która

od danej grupy, widać ten glód w ich

bardzo blisko. Więc przyjeżdżają do

przyniesie ludziom jakieś zajęcie.

oczach i tę ogromną radość, że mogą

Charkowa, a tutaj niestety sytuacja

się spotkać, że są te zajęcia cotygo-

też wygląda nie najlepiej, szczególnie

Czy mieszkańcy Charkowa

dniowe u nas czy w świetlicy Ca-

w tym ostatnim miesiącu.

obawiają się możliwej kolejnej

ritas, czy też w innych miejscach.

Widzimy, że niezrozumiala jest

rosyjskiej ofensywy?

Jest to na pewno ogromne wyzwa-

taktyka agresji rosyjskiej, bo o ile

nie, ale zapotrzebowanie też jest

przeogromne.

Wladze miasta we wrześniu 2023

roku ruszyly z tymi wlaśnie kilko-

ma przystankami. Oczywiście te

szkoly wyglądają tak jak wyglądają,

to jest coś tymczasowego, to są takie

wlaśnie miejsca, żeby te dzieci mo-

gly chociaż się spotkać. Na jesieni

bylo ponad dwa tysiące dzieci, te-

raz jest nieco mniej, bo pogoda robi

swoje. Jednak to nie są miejsca na

tyle dobre i komfortowe, szczególnie