17

nr 2 (438) 30.01.­15.02. 2024

Rozmowy Kuriera

www.kuriergalicyjski.com

dużym wyzwaniem jest, żeby je do-

to wsparcie jest i że ono będzie dalej.

brze ogrzać.

A tu mamy jeszcze takie niewiado-

Od stycznia ruszają też grupy dla

me, brak jakichkolwiek konkretnych

przedszkoli, bo owszem, przedszko-

postaw i opowiedzenia się po stro-

la są, ale jest wiele przedszkoli pry-

nie niesprawiedliwie i najbardziej

watnych. One są dosyć drogie, bo są

cierpiących. Więc to na pewno też

male. Oczywiście musi być schron

wplywa na nasze morale. Wszyscy

dla dzieci, mają je bardziej prywat-

zdajemy sobie sprawę i dlatego tym

ne przedszkola i nie oszukujmy się

bardziej to nas bardziej jeszcze jakoś

też, malo kto sobie z przeciętnych

zachęca do tego, żeby wlaśnie się mo-

mieszkańców Charkowa może po-

dlić i prosić Boga o laskę pokoju i tak-

zwolić na prywatne przedszkole.

że o otwartość serc tych, którzy mogą

Więc znowu jest alternatywa pań-

nam pomagać.

stwowego przedszkola, żeby bylo

Jak Ksiądz podsumuje już pra-

metro jako przedszkole wlaśnie

wie dwa lata wojny? Jakie jest

w Charkowie, no to przynajmniej

morale mieszkańców Charko-

chociaż jakaś tam część dzieci może

wa i czy wierzą w szybkie za-

z tego skorzystać.

kończenie wojny?

Budowane są też dwie szkoly pod

Charkowem, również w takim wy-

W rozmowach z różnymi ludźmi,

miarze, żeby zabezpieczenie bylo

szczególnie kiedy przychodzą po-

także w postaci schronu. Oczywi-

trzebujący, czy do nas do kościola,

ście one są dopiero budowane, ale

czy do Caritasu, to oczywiście wielu

pewnie jakiś tylko maly procent

przychodzi z jakąś nutką wewnętrz-

dzieci będzie mógl skorzystać z tych

nego cierpienia, może czasem też ja-

szkól, i muszą też jakoś dojechać,

kiegoś zalamania w tym wszystkim

żeby skorzystać z zajęć. Są to pewne

co się dzieje, co wlaśnie przeżyli. Te

próby i odpowiedzi są nielatwe, ale

historie czy okupację ludzie wciąż

najważniejsze, że już jakiś proces się

Oczywiście, wszyscy jesteśmy zmę-

przeżywają, wciąż niosą w sobie

rozpocząl i z pewnością dla rodzi-

czeni, zarówno my tu na miejscu,

dramat tego, o czym nie tylko usly-

ców, a jeszcze bardziej wlaśnie dla

jak również osoby z zewnątrz, które

szeli czy przeczytali, ale czego sami

dzieci taka forma, przynajmniej ja-

przecież przez ten caly czas są z nami

wielokrotnie doświadczyli. Kimś

kiejś namiastki szkoly jest realizo-

i w miarę swoich możliwości poma-

wspólnym dla nas wszystkich, czy

wana. Bo niestety każdy tydzień czy

gają. Jeśli chodzi o pomoc humanitar-

tutaj w Charkowie, czy gdzieś poza

każdy miesiąc wojny robi ogromne

ną, to ona się drastycznie zmniejszy-

Charkowem, kiedy wlaśnie rozma-

spustoszenie i zniszczenie, zwlasz-

la. Wplywa na to wiele czynników, bo

wiamy z tymi ludźmi i co im przy-

cza w najmlodszym pokoleniu..

trudno jest przecież tak dlugo, dlu-

wraca nadzieję, jest wlaśnie Pan

gofalowo pomagać. My w Charkowie

Bóg. Często padają slowa, że tylko

Jak obecnie wygląda pomoc dla

tak naprawdę ponad 90 procent tej

Pan Bóg może zakończyć tę wojnę,

osób potrzebujących? Czego

pomocy otrzymujemy z Polski. Jest

bo nie czlowiek. Czlowiek rozpocząl

najbardziej potrzebują?

realizowana czy przez Caritas, czy

tę wojnę, ale czlowiek tej wojny nie

Caly czas staramy się zmierzyć

przez jakieś pojedyncze organizacje,

zakończy.

z bieżącymi potrzebami. Oczywiście,

fundacje, parafie rzymskokatolic-

Więc dla ludzi czymś podtrzymu-

oprócz tego, żeby zapewnić po pro-

kie w Polsce. Gdziekolwiek się poja-

jącym ich przy życiu jest wlaśnie

stu codzienne wyżywienie dla ludzi,

wimy, czy w niedzielę z poslugą, czy

nadzieja w Bogu. Niezależnie, czy

pewnym wyzwaniem jest też podczas

z rekolekcjami, to ludzie sami mówią,

ktoś jest wierzący, czy niewierzący,

zimy zdobycie odzieży zimowej, cie-

że jest już trudniej, ale dalej pomaga-

czy może mniej wierzący. Ludzie coś

plych butów. Mamy pod naszą opieką

w naszej diecezji. Już po kilkunastu

nowego i caly czas usilujemy zapew-

ją. I to jest naprawdę bardzo budujące,

przeżyli, coś może przemyśleli też

bardzo dużo dzieci, więc jakoś w tym

godzinach od chwili, gdy podaliśmy

nić wsparcie dla najbardziej potrze-

że nikt nie mówi, że nie, my już nie

w swoim życiu i często podkreślają:

roku poprzez różne organizacje, czy

informacje, że startuje nowy pro-

bujących. Tylko tygodniowo nasza

pomagamy, to już nie ma sensu. Nie

zaczęliśmy się modlić, zaczęliśmy

pomoce projektowe udalo się zapew-

jekt, trzeba bylo po prostu szybko

Caritas w ramach samego Charko-

każdy sobie zdaje sprawę, że prze-

inaczej patrzeć na swoje życie, zro-

nić także cieplą odzież czy obuwie,

zamknąć ten projekt, bo liczba po-

wa i obwodu charkowskiego wspie-

cież największą ofiarą tej wojny są po

biliśmy jakąś rewizję naszego życia,

które przecież w zimie jest konieczne.

trzebujących rosla po prostu aż nie

ra od pięciu do ośmiu tysięcy osób.

prostu ludzie, ludność cywilna. Tak

chcemy naprawdę, żeby ta wojna jak

Dodatkowo w przypadku nowych

do wiary.

Oczywiście tych potrzebujących jest

naprawdę to ludność cywilna cierpi

najszybciej się skończyla. Zacząć

osób, które przybywają, staramy

Więc z pewnością tych potrzeb jest

o wiele, wiele więcej, ale staramy się

najbardziej. Ludzie w Polsce i Kościól

na nowo też swoje życie, ale już na

się odpowiadać też na ich potrzeby.

ogrom. Oprócz tego mamy projekt

szczególnie teraz dotrzeć do tych naj-

zdają sobie z tego sprawę i na miarę

pewno inaczej, bo to wszystko, co

Każdy dzień jest poświęcony jakiejś

,,Paczka dla Ukrainy", który jest re-

bardziej potrzebujących.

możliwości naprawdę bardzo dużo

bylo przed wojną, to pożądanie, po-

szczególnej grupie, czy to są inwa-

alizowany w Polsce. Te paczki zosta-

pomagają.

goń za pieniądzem i nie zauważanie

Na początku pelnoskalowej

lidzi pierwszej grupy, czy uchodźcy,

ną przeslane do różnych części Ukra-

Dla ludności ukraińskiej odczuwal-

nikogo wokól, to bylo coś straszne-

wojny pomoc do potrzebują-

czy po prostu osoby, które na przy-

iny, w tym też do Charkowa. Tych

ne jest to, że tego wsparcia jest mniej.

go. Więc może ta wojna byla niestety

cych docierala tirami. Jak to

klad w wyniku ostrzalów rakieto-

dzialań jest bardzo dużo, bo i potrzeb

Z 42 państw tylko 20 w tym roku za-

potrzebna, żebyśmy sobie to uzmy-

wygląda obecnie? Czy starcza

wych stracily swój dobytek i trzeba

jest dużo. Niebawem zaczniemy nie-

deklarowalo dalszą stalą pomoc dla

slowili. Ludziom naprawdę trudno

wam tej pomocy i w jaki sposób

im zapewnić po prostu ABC przeżycia

stety niechlubny trzeci rok wojny.

Ukrainy. Wciąż jest niezrozumiala

się żyje, zwlaszcza, że to już prawie

próbujecie ją zdobywać?

w postaci wszystkiego, co możemy im

Każdy miesiąc czy rok ma swoją spe-

pozycja, a wlaściwie brak konkret-

dwa lata tak bardzo intensywnej

przekazać.

cyfikę i coś, co trudno jest zaplano-

Oczywiście, o tę pomoc caly czas

nej i radykalnej pozycji, jeśli chodzi

wojny. Ciągle ta niepewność, lęk,

Takie są nasze dzialania, zarówno

wać a nawet ubrać w jakieś dzialania.

trzeba różnymi sposobami prosić.

o Stany Zjednoczone, czy państwa

strach przed tym, co będzie jutro. Ale

w samym Charkowie, jak w obwo-

Zaplanujemy sobie takie a takie dzia-

Caly czas apelować i przypominać,

Unii Europejskiej. Te sygnaly też

też tym, co ludzi bardzo uskrzydla,

dzie charkowskim. Ponieważ my,

lanie na pól roku czy na rok, a tu każ-

nawet mając okazję także teraz pod-

wplywają na naszą codzienność. Bo

co im pomaga, co ludzie też często

jako Caritas Charków, odpowiadamy

dy dzień, każdy tydzień przynosi coś

czas tej rozmowy, że wojna trwa dalej.

co innego jeżeli każdy z nas wie, że

podkreślają, jest świadomość i ra-

za calą diecezję charkowsko-zapo-

dość z tego, że inni ludzie są z nimi,

roską, więc wspólpracujemy również

inne narody są z nami, że jest z nami

z księżmi, którzy są na bieżąco infor-

też Polska. Bo gdybyśmy byli sami,

mowani, czym i w jaki sposób może-

to dawno, dawno już pewnie byśmy

my pomóc różnym naszym parafiom

przegrali, a tymczasem wiemy, że

i ośrodkom. Oni wiedzą o tym, że

caly czas ktoś jest obok nas, że caly

mogą tu zawsze przyjechać, otrzymać

czas wlaśnie ktoś nas wspiera i to

pomoc i dalej tę pomoc przekazywać.

nam pomaga w tym wszystkim ja-

Mamy też dodatkowe dzialania

koś żyć dalej i patrzeć z nadzieją na

i wspólpracę z Caritas Polska. Dzisiaj

to wszystko. Więc z pewnością lu-

odbylo się wlaśnie spotkanie doty-

dzie tutaj, szczególnie na wschodzie,

czące kontynuacji projektu Rodzi-

mają świadomość tego i przy każdej

na Rodzinie, który w ubieglym roku

okazji proszą, żeby przekazywać

w naszej diecezji otrzymywalo po-

też slowa wdzięczności, slowa po-

moc materialną przez caly rok, blisko

dziękowania wlaśnie za to dotych-

500 rodzin. I także w tym roku mamy

czasowe ogromne, naprawdę kolo-

zapewnione wsparcie dla 500 rodzin

salne wsparcie również uchodźcom

naszej diecezji. Możemy sobie wy-

w Polsce, ale przede wszystkim za to,

obrazić skalę zapotrzebowania ro-

że to wsparcie możemy też odczuwać

dzin, jeżeli w ciągu tylko kilkunastu

tutaj na miejscu.

godzin o pomoc dla 500 rodzin zglo-

Dziękuję za rozmowę.

silo się kilkanaście tysięcy rodzin