Liturgia Sakramentu Kapłaństwa

LITURGIA SAKRAMENTU KAPŁAŃSTWA

Sakramentu kapłaństwa biskup udziela w kościele katedralnym w czasie Mszy świętej.
Liturgia Sakramentu rozpoczyna się po odczytaniu fragmentu Ewangelii.
Diakon wzywa kandydatów do święceń, mówiąc: „Niech przystąpią mający przyjąć święcenia kapłańskie”.
Wymienia w kolejności alfabetycznej ich imiona i nazwiska.
Każdy wezwany odpowiada: „Jestem”. Następnie podchodzi do biskupa i składa mu ukłon.
Po przedstawieniu kandydatów i złożeniu przez nich przyrzeczenia posłuszeństwa biskup zaprasza do modlitwy.
Kandydaci do kapłaństwa padają na twarz i leżą krzyżem.
W tym czasie wszyscy zebrani w świątyni śpiewają Litanię do Wszystkich Świętych.

WŁOŻENIE RĄK I MODLITWA KONSEKRACYJNA

Po zakończeniu Litanii każdy z kandydatów do kapłaństwa
podchodzi do biskupa i klęka przed nim.
Biskup wkłada każdemu ręce na głowę.
Następnie z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę konsekracyjną:

Bp: Bądź z nami, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący wieczny Boże,
który dajesz zaszczyty i rozdzielasz godności.
Przez Ciebie wszystko się rozwija i wszystko się umacnia,
przez Ciebie doskonali się ludzkość, zgodnie z mądrze ustanowionym porządkiem.
Podobnie w czasach Starego Przymierza rozwijały się stopnie kapłaństwa i urzędy lewitów,
ustanowione jako zapowiedź przyszłego sakramentu.

Najwyższym kapłanom powołanym do kierowania narodami
dałeś jako towarzyszy i współpracowników mężów niższych stopniem i godnością.
Niegdyś na pustyni udzieliłeś Mojżeszowego ducha siedemdziesięciu roztropnym mężom,
z których pomocą łatwo kierował on niezliczonymi rzeszami ludu.
Podobnie na synów Aarona przelałeś obfitą łaskę daną ich ojcu,
aby była dostateczna liczba kapłanów do składania zbawiennych ofiar i spełniania świętych obrzędów.

Kierując się tą samą Opatrznością, Panie,
Apostołom Twojego Syna dałeś jako współpracowników nauczycieli wiary,
przez których napełnili oni cały świat słowem Bożym.
Dlatego prosimy Cię, Panie, udziel także nam, słabym, takich pomocników,
albowiem im słabsi jesteśmy od Apostołów, tym większej ich liczby potrzebujemy.

Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący,
daj tym sługom swoim godność prezbiteratu;
odnów w ich sercach ducha świętości, aby od Ciebie otrzymali urząd kapłański
i przykładem swojego postępowania pociągnęli innych do poprawy obyczajów.

Niech będą wiernymi współpracownikami biskupów,
aby słowa Ewangelii doszły aż na krańce ziemi
i wszystkie narody zjednoczone w Chrystusie utworzyły jeden święty lud Boży.

Przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Syna Twojego,
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,
Bóg przez wszystkie wieki wieków.

W.: Amen.

Wszyscy kapłani, stojący obok biskupa,
wkładają ręce na głowę każdego z nowo wyświęconych kapłanów.
Symbolizuje to wspólnotę w kapłaństwie Chrystusowym.
Neoprezbiterzy zakładają stuły i ornaty, symbolizujące służbę kapłańską.
Biskup namaszcza świętym krzyżmem dłonie nowo wyświęconych, mówiąc:

Bp: Pan nasz, Jezus Chrystus,
którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i mocą,
niech cię strzeże, abyś uświęcał lud chrześcijański
i składał Bogu ofiarę.

Diakon przygotowuje chleb na patenie oraz wino z wodą w kielichu.
Zanosi je biskupowi. Biskup podaje patenę i kielich każdemu z wyświęconych, klęczących przed nim i mówi:

Bp: Weźmij dary ludu świętego, które masz ofiarować Bogu.
Rozważaj, co będziesz czynił, naśladuj to, czego będziesz dokonywał
i prowadź życie zgodnie z tajemnicą Pańskiego krzyża.

Całość obrzędu święceń kończy się pocałunkiem pokoju.
Biskup obejmuje każdego z wyświęconych,całuje go i mówi:

Bp: Pokój z Tobą.
K.: I z duchem Twoim.

Następnie rozpoczyna się Liturgia Eucharystyczna.
Neoprezbiterzy stają obok biskupa oraz innych kapłanów,
wspólnie z nimi koncelebrując Mszę świętą.

Zwyczajowo następnego dnia neoprezbiterzy odprawiają uroczystą Mszę św. prymicyjną
w swych rodzinnych parafiach, udzielając przez włożenie rąk błogosławieństwa wszystkim zebranym
i rozdając okolicznościowe obrazki.