Nabożeństwo pokutne

NABOŻEŃSTWO POKUTNE

Może być sprawowane w Środę Popielcową lub w I Niedzielę Wielkiego Postu.

Na wstępie pieśń:

Refren:
Bliskie jest Królestwo Boże,
Nawracajmysię i wierzmy w Ewangelię.

Bóg jest światłością
Inie ma w Nim żadnej ciemności.
Jeżeli chodzimy w światłości,
Wtedymamy łączność między sobą.

Refren.

Krew Jezusa, Jego Syna,
Oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu,
To samych siebie oszukujemy.

Wprowadzenie:

K.: W imię Ojca† i Syna, i Ducha Świętego.
W.: Amen.
K.: Łaska i pokój od miłosiernego Boga niech będą z wami.
W.: I z duchem Twoim.
K.: Gromadzimy się wokół Pana, najlepszego Ojca i pragniemy z czystym sercem
mówić o naszej miłości do Niego.
By tak się mogło stać, by nasze usta godne były wypowiadać słowa uwielbienia i czci,
najpierw musimy nasze serca przygotować na spotkanie z Panem.
Pragniemy to uczynić przez sakrament pojednania.
Panie, prosimy Cię, aby to nabożeństwo pokutne dopomogło nam jak w najlepszym przeżyciu tego sakramentu,
by stał się on dla nas szczególnym momentem powrotu do Ciebie i trwania przy Twojej miłości.

Chwila modlitwy w ciszy.

K.: Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj łaskawie na naszą słabość
w walce z mocami ciemności i wyciągnij w naszej obronie swoją potężną prawicę.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
W.: Amen.

LITURGIA SŁOWA BOŻEGO

Czytanie z Księgi proroka Izajasza (Iz 58, 1-9)
To mówi Pan:
Krzycz na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś głos twój jak trąba!
Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy!
Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jakby naród,który kocha sprawiedliwość i nie porzuca Prawa swego Boga.
Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga:
„Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał?”
Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników.
Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią.
Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia?
Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie ‒ czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?
Czyż nie jest raczej postem, który ja wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli,
wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać;
dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy,
nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.
Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie.
Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą.
Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: „Oto jestem”.

Lektor: Oto słowo Boże.
W.: Bogu niech będą dzięki.

Następnie śpiewa się psalm:

Refren: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie.

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Refren.

Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Refren.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Refren.

Czytanie z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian (2 Kor 5,17-21).
Bracia: Jeżeli więc ktoś [pozostaje] w Chrystusie,jest nowym stworzeniem.
To, co dawne, minęło, a oto <wszystko> stało się nowe.
Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa
i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg pojednał ze sobą świat,
nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania.
Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego,
który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy:pojednajcie się z Bogiem!
On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu,
abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.

Lektor: Oto słowo Boże.
W.: Bogu niech będą dzięki.

Śpiew przed Ewangelią:
Chór lub psalmista: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami.
W.: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Kapłan czyta fragment Ewangelii:
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem Twoim.
K.: Słowa Ewangelii według św. Mateusza (Mt 9, 14-15).
W.: Chwała Tobie, Panie.
K.: Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali:
„Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą”?
Jezus im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi?
Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć”.
K.: Oto słowo Pańskie.
W.: Chwałą Tobie, Chryste.

HOMILIA

RACHUNEK SUMIENIA
(indywidualnie lub wspólnie z kapłanem)

AKT POKUTY:

K.: Pokornie prośmy Pana Boga, aby pobłogosławił tę wodę,
którą będziemy pokropieni na pamiątkę naszego chrztu.
Niech Bóg nam dopomaga,abyśmy byli wierni Duchowi Świętemu, którego otrzymaliśmy.

Chwila modlitwy.

K.: Panie, Boże wszechmogący,
Ty jesteś źródłem i początkiem życia ciała i duszy.
Prosimy Cię, pobłogosław † tę wodę, którą z ufnością się posługujemy, aby uprosić przebaczenie naszych grzechów i uzyskać obronę przeciwko wszelkim chorobom i zasadzkom szatana.
Spraw, Boże, w miłosierdziu swoim,
niech źródła żywej wody zawsze tryskają dla naszego zbawienia,
abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie wewnętrznie oczyszczeni i uniknęli wszelkich niebezpieczeństw duszy i ciała.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.: Amen.

Pieśń na pokropienie, np.:

Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Gdzie Bóg, Król świata całego,
Dokonał życia swojego.

Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Ta sama krew cię skropiła,
Która nas z grzechów obmyła.

Krzyżu Chrystus, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Z ciebie moc płynie i męstwo,
W Tobie jest nasze zwycięstwo.

MODLITWA PAŃSKA
K.: A teraz prośmy naszego Ojca w niebie, aby odpuścił nam grzechy:
W.: Ojcze nasz…

K.: Boże, nasz Ojcze, Ty nas uczyniłeś swoimi przybranymi dziećmi, abyśmy byli święci przed Twoim obliczem i cieszyli się z przebywania w Twoim domu.
Przyjmij nas i zachowaj w swojej miłości, byśmy z radością żyli w Twoim świętym Kościele.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.: Amen.

SAKRAMENT POKUTY

Penitenci podchodzą do konfesjonałów i spowiadają się.

DZIĘKCZYNIENIE PO SAKRAMENCIE POKUTY
(po skończonym słuchaniu spowiedzi)

K.: Pieśnią, którą wyśpiewała Bogu Najświętsza Maryja Panna,
podziękujmy Mu za łaskę przebaczenia:
Chór i organista intonują:

Uwielbiaj,duszo moja, sławę Pana mego.
Chwal Boga Stworzyciela, tak bardzo dobrego.

Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha,
Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha.

Bo mile przyjąć raczył swej sługi pokorę,
Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę.

Przeto wszystkie narody, co ziemię osiędą,
Odtąd błogosławioną mnie nazywać będą.

Bo wielkimi darami uczczonam od Tego,
Którego moc przedziwna, święte imię Jego.

Którzy się Pana boją, szczęśliwi na wieki,
Bo z nimi miłosierdzie z rodu w ród daleki.

Na cały świat pokazał moc swych ramion świętych,
Rozproszył dumne myśli głów pychą nadętych.

Wyniosłych złożył z tronu, znikczemnił wielmożne,
Wywyższył, uwielmożnił w pokorę zamożne.

Głodnych nasycił hojnie i w dobra spanoszył,
Bogaczów z torbą puścił i nędznie rozproszył.

Przyjął do łaski sługę, Izraela cnego,
Wspomniał nań, użyczył mu miłosierdzia swego.

Wypełnił,co był przyrzekł niegdyś ojcom naszym,
Abrahamowi z potomstwem jego, wiecznym czasem.

Wszyscy śpiewajmy Bogu w Trójcy jedynemu:
Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, tak zawsze niech będzie,
Teraz i na wiek wieków niechaj słynie wszędzie.

MODLITWA KOŃCOWA

K.: Wszechmogący i miłosierny Boże,
który w cudowny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób go odkupiłeś,
Ty nie opuszczasz grzesznika, lecz darzysz go ojcowską miłością.
Ty zesłałeś na świat swojego Syna, aby swoją męką zwyciężył grzech i śmierć,
a zmartwychwstaniem przywrócił nam życie i radość.
Ty zesłałeś do naszych serc Ducha Świętego, abyśmy byli Twoimi synami i dziedzicami.
Ty nas zawsze odnawiasz przez sakramenty zbawienia,
abyśmy uwolnieni z niewoli grzechu, stali się podobni do Twojego umiłowanego Syna.
Dziękujemy Ci za cuda Twojego miłosierdzia i wraz z całym Kościołem wychwalamy Ciebie,
śpiewając Tobie pieśń nową słowem, sercem i uczynkiem.
Tobie, Ojcze, chwała przez Chrystusa, w Duchu Świętym, teraz i na wieki.
W.: Amen.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem Twoim.
Diakon: Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
K.: Boże, nasz Ojcze, okaż miłosierdzie swojemu ludowi
i uwolnij go od zła wszelkiego,†
aby całym sercem Tobie służył* i żył w pokoju pod Twoją opieką.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.: Amen.
K.: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec† i Syn*, i Duch Święty.
W.: Amen.
K.: Idźcie w pokoju Chrystusa.
W.: Bogu niech będą dzięki.

Gdy kapłan odchodzi od ołtarza, chór i organista śpiewają pieśń na wyjście.

Bądź mi litościw, Boże nieskończony,
Według wielkiego miłosierdzia Twego.
Według litości Twej niepoliczonej
Chciej zmazać mnóstwo przewinienia mego.

Obmyj mnie z złości, obmyj tej godziny.
Oczyść mnie z brudu, w którym mnie grzech trzyma,
Bo ja poznaję wielkość mojej winy
I grzech mój zawsze przed mymi oczyma.

Odpuść przed Tobą grzech mój popełniony,
Boś przyrzekł, że ta kary ujdzie głowa,
Którąć przyniesie grzesznik uniżony,
By nie mówiono, że nie trzymasz słowa.