Obrzędy Mszy świętej

Obrzędy Mszy świętej

OBRZĘDY WSTĘPNE
Przed rozpoczęciem Mszy Świętej wierni zajmują miejsca w kościele.
W chwili wejścia kapłana do prezbiterium wszyscy powstają.Rozpoczyna się śpiew.
Kapłan podchodzi do ołtarza i całuje go na znak czci. Następnie może okadzić ołtarz, obchodząc go dookoła.
Potem kapłan udaje się na miejsce przewodniczenia.
Po skończeniu śpiewu na wejście wszyscy uczestnicy liturgii stojąc czynią znak krzyża.

K.: W imię Ojca†i Syna,* i Ducha Świętego.
W.: Amen.

Kapłan zwraca się do ludu i rozkładając szeroko ręce pozdrawia go, mówiąc:

K.: Miłość Boga Ojca, łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa
i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.
W.: I z duchem twoim.

Albo:
K.: Pan z wami(Biskup: Pokój z wami).
W.: I z duchem Twoim.

Albo:
K.: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.
W.: I z duchem Twoim.

W niedzielę, święta i uroczystości może być krótkie wprowadzenie do Mszy Świętej.

AKT POKUTY
Forma pierwsza:

K.:Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
Krótkie milczenie. Następnie wszyscy odmawiają formułę wyznania grzechów:

W.: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry,
że bardzo zgrzeszyłem(am)myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem:
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę,
wszystkich Aniołów i Świętych, i was bracia i siostry
o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.

Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:

K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący
i odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas dożycia wiecznego.
W.: Amen.

Forma druga:

K.: Przeprośmy Boga za nasze grzechy,
abyśmy mogli godnie przyjąć Słowo Boże i złożyć Najświętszą Ofiarę.

Krótkie milczenie.

K.: Zmiłuj się nad nami, Panie.
W.: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
K.: Okaż nam,Panie, miłosierdzie swoje.
W.: I daj nam swoje zbawienie.
K.: Niech się zmiłuje nad nami…

Forma trzecia:

K.: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni i błagajmy Go o miłosierdzie,
abyśmy mogli godnie złożyć Najświętszą Ofiarę.

Krótkie milczenie

K.: Panie,który zostałeś posłany, aby uzdrowić skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami.
W.: Zmiłuj się nad nami.
K.: Chryste, który przyszedłeś wzywać grzeszników, zmiłuj się nad nami.
W.: Zmiłuj się nad nami.
K.: Panie,który siedzisz po prawicy Ojca, aby się wstawiać za Twoim ludem, zmiłuj się nad nami.
W.: Zmiłuj się nad nami.

K.: Panie,zmiłuj się nad nami.
W.: Panie,zmiłuj się nad nami.
K.: Chryste,zmiłuj się nad nami.
W.: Chryste,zmiłuj się nad nami.
K.: Panie,zmiłuj się nad nami.
W.: Panie,zmiłuj się nad nami.
K.: Niech się zmiłuje nad nami…
W.: Amen.

Forma czwarta:

W niedzielę zamiast aktu pokuty może się odbyć poświęcenie wody i pokropienie wiernych.

Wezwania do Chrystusa Pana

Jeżeli nie użyto trzeciej lub czwartej formy aktu pokuty, następują wezwania do Chrystusa:

K.: Panie,zmiłuj się nad nami.
W.: Panie,zmiłuj się nad nami.
K.: Chryste,zmiłuj się nad nami.
W.: Chryste,zmiłuj się nad nami.
K.: Panie,zmiłuj się nad nami.
W.: Panie,zmiłuj się nad nami.
K.: Niech się zmiłuje nad nami…
W.: Amen.

HYMN

(w niedzielę, święta i uroczystości)
Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię.
Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja.
Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący.
Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste.
Panie Boże, Baranku Boży,Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze.
Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami.
Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste.
Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca.
Amen.

KOLEKTA
K.: Módlmy się.
Chwila milczenia. Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę dnia.
Po jej zakończeniu lud odpowiada:
W.: Amen.

LITURGIA SŁOWA W niedzielę i święta lektor lub kapłan czytają dwa teksty z Pisma Świętego, w dni powszednie – jeden.
Czytanie fragmentów kończy się słowami:
K.: Oto słowo Boże.
W.: Bogu niech będą dzięki.

Po pierwszym czytaniu śpiewa się psalm responsoryjny.
Refren intonują chór lub psalmista, wszyscy go powtarzają.
Po drugim czytaniu chór lub psalmista intonują Alleluja lub inny śpiew,odpowiedni dla okresu roku liturgicznego
oraz werset, nawiązujący do Ewangelii tego dnia.

EWANGELIA

Kapłan pochyla się nad ołtarzem i mówi szeptem:
Wszechmogący Boże, oczyść serce i wargi moje, abym godnie głosił Twoją świętą Ewangelię.

Kapłan pozdrawia wiernych i czyta Ewangelię.

K.: Pan z Wami.
W.: I z Duchem Twoim.
K.: Słowa Ewangelii według świętego N.
W.: Chwała Tobie, Panie.
(wierni na znak oczyszczenia kreślą znak krzyża na czole, ustach i piersi).
Po Ewangelii dodaje się:
K.: Oto słowo Pańskie.
W.: Chwała Tobie, Chryste.

Czytający całuje księgę i mówi szeptem:
Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.

W niedzielę,święta nakazane i uroczystości kapłan wygłasza homilię.
Zamiast niej może w niedzielę odczytać okolicznościowy list biskupów,
obradujących na Konferencji Episkopatu Polski bądź też list pasterski biskupa diecezji.
W dni powszednie homilia nie jest obowiązkowa.

WYZNANIE WIARY
W niedzielę, święta nakazane i uroczystości po homilii składa się
nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary:

W.: Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami.
Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony anie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało.
On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.
I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany.
I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo.
I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca.
I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca.
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi,
który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków.
Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów.
I oczekuję wskrzeszenia umarłych, i życia wiecznego w przyszłym świecie.
Amen.

MODLITWA POWSZECHNA
Kapłan kieruje modlitwę z miejsca przewodniczenia lub z ambony.
Lud, spełniając wspólne kapłaństwo, modli się za Kościół, za papieża,
w potrzebach społeczności świeckiej, za tych, którzy znajdują się w trudnej sytuacji,
za tych, w czyjej intencji jest sprawowana Eucharystia(za żyjących i zmarłych), a także za uczestników liturgii.
Podczas niektórych nabożeństw o charakterze specjalnym(chrzest, bierzmowanie, święcenia kapłańskie,
zawarcie małżeństwa, pogrzeb)trzeba w modlitwie powszechnej uwzględnić te szczególne okazje.
Kapłan wzywa wiernych do modlitwy i odmawia formułę końcową.
Intencje podaje diakon,kantor, lektor lub też osoby uprzednio wyznaczone.
Może też być modlitwa spontaniczna,kiedy wierni sami wypowiadają intencje.

Po każdej intencji mówi się:
Kapłan lub lektor: Ciebie prosimy:
W.: Wysłuchaj nas, Panie.

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

PRZYGOTOWANIE DARÓW

Po Liturgii Słowa rozpoczyna się śpiew na przygotowanie darów.
W tym czasie ministranci umieszczają na ołtarzu korporał i puryfikaterz(bieliznę kielichową), kielich, i mszał.
Wierni mogą zaznaczyć swój udział w ofierze, przynosząc do ołtarza chleb i wino.
Gdy tego nie ma w zwyczaju parafii– składają dobrowolne ofiary na świątynię lub inny cel.
Zbierają je kapłani lub ministranci na tzw. „tacę”.
Jeżeli podczas przygotowania darów nie wykonuje się śpiewu,
kapłan odmawia niektóre modlitwy głośno, a wierni odpowiadają.

K.: Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata,
bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb,który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich.
Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia.
W.:Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.
Kapłan wlewa wino i odrobinę wody do kielicha, mówiąc szeptem:
K.:Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w bóstwie Chrystusa,
który przyjął nasze człowieczeństwo.
Kapłan unosi kielich i mówi głośno:
K.:Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata,
bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, owoc winnego krzewu i prac rąk ludzkich.
Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas napojem duchowym.
W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Kapłan pochyla się nad ołtarzem i mówi szeptem:
K.: Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszonym;
niech nasza ofiara tak się dzisiaj dokona przed Tobą. Panie Boże, aby się Tobie podobała.

Kapłan obmywa ręce, mówiąc szeptem:
K.: Obmyj mnie,Panie, z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.
Zwrócony do ludu mówi:
K.: Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę przyjął Bóg, ojciec wszechmogący.
W.: Niech Pan przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia,
a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego.
Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami. Wierni odpowiadają:
W.: Amen.

MODLITWA EUCHARYSTYCZNA Kapłan rozpoczyna Modlitwę Eucharystyczną.

K.: Pan z wami.
W.: I z duchem twoim.
K.: W górę serca.
W.: Wznosimy je do Pana.
K.: Dzięki składamy Panu Bogu naszemu.
W.: Godne to i sprawiedliwe.
Następnie odmawia się Prefację,która kończy się śpiewem:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej,
Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

I MODLITWA EUCHARYSTYCZNA CZYLI KANON RZYMSKI

Kapłan mówi: K.: Ojcze nieskończenie dobry, pokornie Ciębłagamy przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana, abyś przyjął ipobłogosławił te święte dary ofiarne. Składamy je Tobie przede wszystkim zaTwój święty Kościół powszechny, razem zTwoim sługą, naszym papieżem N. inaszym biskupem N. oraz wszystkimi, którzy wiernie strzegą wiary katolickiej iapostolskiej. Obdarz swój Kościół pokojem i jednością, otaczaj opieką i rządźnim na całej ziemi. Wspomnienie żyjących K.:Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N. (kapłan może głośno wymienićtych, za których sprawowana jest Msza Święta)

i o wszystkich tu zgromadzonych, których wiarai oddanie są Ci znane.

Zanich składamy Tobie tę Ofiarę uwielbienia, a także oni ją składają i wznoszą swoje modlitwy ku Tobie, Boguwiecznemu, żywemu i prawdziwemu, za siebie oraz za wszystkich swoich bliskich,aby dostąpić odkupienia dusz swoich iosiągnąć zbawienie. Wspomnienie świętych Zjednoczeniz całym Kościołem, ze czcią wspominamy najpierw pełną chwały Maryję, zawszeDziewicę, Matkę Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa, a także świętego Józefa,Oblubieńca Najświętszej Dziewicy, oraz Twoich świętych Apostołów i Męczenników:Piotra i Pawła, Andrzeja (Jakuba, Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja,Mateusza Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa, Korneliusza,Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana) i wszystkich Twoich Świętych. Przez ich zasługi imodlitwy otaczaj nas we wszystkim swoją przemożną opieką. Przez Chrystusa, Pananaszego. W.: Amen.

Wspomnienie tajemnicy dnia W niedziele (w które niewypada inne wspomnienie): K.: Zjednoczeni z całym Kościołem, uroczyścieobchodzimy pierwszy dzień tygodnia, w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał izesłał na Apostołów Ducha Świętego.

Trzymając ręcewyciągnięte nad darami, kapłan mówi: K.: Prosimy Cię, Boże, uświęć tę Ofiarę pełnią swojegobłogosławieństwa, mocą Twojego Ducha uczyń ją doskonałą i miłą sobie, Kapłan składa ręce i robi znak krzyżanad chlebem i kielichem, mówiąc: aby się stała dla nas Ciałem† i Krwią Twojego umiłowanego Syna,naszego Pana Jezusa Chrystusa. Kapłan składa ręce Onto w dzień przed męką Bierze chleb, unosi gonieco nad ołtarzem i mówi: wziąłchleb w swoje święte i czcigodne ręce, podniósł oczy ku niebu, do Ciebie, Boga,swojego Ojca wszechmogącego, i dzięki Tobie składając, błogosławił, łamał irozdawał swoim uczniom, mówiąc: Lekko się pochyla.

BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Ukazujeludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka. Następnie mówi: Podobnie po wieczerzy Bierze kielich, unosi gonieco nad ołtarzem i mówi: wziąłten przesławny kielich w swoje święte i czcigodne ręce, ponownie dzięki Tobieskładając, błogosławił, i podał swoim uczniom mówiąc: lekko się pochyla.

BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA

NAODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.

Ukazuje ludowi kielich,stawia go na korporale i przyklęka. Następnie rozpoczyna jedną zaklamacji: Aklamacja pierwsza: K.: Otowielka tajemnica wiary. W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemyTwoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twegoprzyjścia w chwale. Aklamacja druga: K.: Wielkajest tajemnica naszej wiary. W.: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierćTwoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: K.: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W.: Panie,Ty nas wybawiłeś przez krzyż izmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: K.:Tajemnica wiary. W.: Chrystusumarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następnie z rozłożonymi rękami kapłanmówi: K.: Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, oraz lud Twój święty,wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie orazchwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa,składamy Twojemu najwyższemu majestatowi z otrzymanych od Ciebie darów Ofiaręczystą, świętą i doskonałą, Chleb święty życia wiecznego i Kielich wiekuistego zbawienia. Racz wejrzeć na nie zmiłością i łaskawie przyjąć, podobnie jak przyjąłeś dary swojego sługi,sprawiedliwego Abla i ofiarę naszego Patriarchy Abrahama oraz tę ofiarę, którąCi złożył najwyższy Twój kapłan Melchizedek, jako zapowiedź Ofiary doskonałej. Kapłan składa ręce i mówi: K.: Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, niech Twój święty Aniołzaniesie tę Ofiarę na ołtarz w niebie przed oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmyprzyjmując z tego ołtarza Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna, otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę. PrzezChrystusa, Pana naszego. W.: Amen.

WeMszach za zmarłych: Z rozłożonymi rękami kapłan mówi: K.:Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., (kapłan może głośno wymienićtych, za których szczególnie się modli),którzy przed nami odeszli ze znakiemwiary i śpią w pokoju. Błagamy Cię, daj tym zmarłymoraz wszystkim spoczywającym w Chrystusie udziałw Twojej radości, światłości i pokoju. PrzezChrystusa, Pana naszego. W.: Amen. K.: Również nam, Twoim grzesznym sługom ufającym w Twojemiłosierdzie, daj udział we wspólnocie z Twoimi świętymi Apostołami iMęczennikami: Janem Chrzcicielem, Szczepanem, Maciejem, Barnabą, (Ignacym, Aleksandrem, Marcelinem, Piotrem,Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją i wszystkimiTwoimi Świętymi; prosimy Cię, dopuść nas do ich grona nie z powodu naszychzasług, lecz dzięki Twojemu przebaczeniu. Ze złożonymi dłońmi kapłan mówi: PrzezChrystusa, naszego Pana, przez którego, Boże, wszystkie te dobra ustawiczniestwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, błogosławisz i nam ich udzielasz. Kapłan bierze patenę z hostią oraz kielich i,podnosząc je mówi: PrzezChrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, wjedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wiekiwieków. W.:Amen.[1]

II MODLITWAEUCARYSTYCZNA PREFACJA

K.: Pan z wami. W.: I z duchemtwoim. K.: W góręserca. W.: Wznosimy jedo Pana. K.: Dziękiskładamy Panu Bogu naszemu. W.: Godne to isprawiedliwe.

K.: Zaprawdęgodne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Tobie, Ojcze Święty,zawsze i wszędzie składali dziękczynienie przez umiłowanego Syna Twojego,Jezusa Chrystusa. On jest słowem Twoim, przez które wszystko stworzyłeś. Jegonam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, który stał się człowiekiem zasprawą Ducha Świętego i narodził się z Dziewicy. On spełniając Twoją wolę,nabył dla Ciebie lud święty, gdy wyciągnął swoje ręce na krzyżu, aby śmierćpokonać i objawić moc Zmartwychwstania. Dlatego z Aniołami i wszystkimiŚwiętymi głosimy Twoją chwałę razem z nimi wołając:

W.: Święty,Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej,Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna nawysokości. Kapłanrozkłada ręce i mówi: Zaprawdę święty jesteś Boże, źródłowszelkiej świętości.

Wspomnienietajemnicy dnia W niedziele (odmawia się w niedziele, w które nie wypada inne wspomnienie):

Dlatego stajemy przed Tobą i zjednoczeni z całym Kościołem, uroczyścieobchodzimy pierwszy dzień tygodnia, w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał izesłał na Apostołów Ducha Świętego. Przez Chrystusa prosimy Ciebie,wszechmogący Boże:

Kapłanskłada ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi: Uświęć te dary mocą Twojego Ducha, Składaręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc: aby stały się dla nas Ciałem † iKrwią naszego Pana Jezusa Chrystusa. Składaręce. On to, gdy dobrowolni wdał się namękę, Bierzechleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął chleb i dzięki Tobie składającłamał i rozdawał swoim uczniom mówiąc: lekkosię pochyla:

BIERZCIEI JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓREZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Podobnie po wieczerzy Kapłan bierzekielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając podał swoimuczniom mówiąc: lekko siępochyla.

BIERZCIEI PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGOI WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRAZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NAODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TOCZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.

Ukazujeludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka. Następnierozpoczyna jedną z aklamacji:

Aklamacja pierwsza: K.: Otowielka tajemnica wiary. W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemyTwoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twegoprzyjścia w chwale. Aklamacja druga: K.: Wielkajest tajemnica naszej wiary. W.: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierćTwoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: K.: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W.: Panie,Ty nas wybawiłeś przez krzyż izmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: K.:Tajemnica wiary. W.: Chrystusumarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następie zezłożonymi rękami kapłan mówi: K.: Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna,ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia, i dziękujemy, że naswybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli. Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczyłwszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa. Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi.Spraw, aby lud Twój wzrastał w miłości razem z naszym Papieżem (imię) i naszym Biskupem (imię) oraz całym duchowieństwem.

We Mszach zazmarłych można dodać: K.: Pamiętaj o słudze Twoim (służebnicy Twojej) N., którego (którą) z tego światawezwałeś do siebie. Spraw, aby ten (ta), który (która) został(a) włączony(włączona) w śmierć Twojego Syna, miał(a) również udział w Jegozmartwychwstaniu. Pamiętaj także o naszych braciach i siostrach, którzyzasnęli z nadzieją zmartwychwstania i o wszystkich, którzy w Twojej łasceodeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Prosimy cię,zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z NajświętsząBogurodzicą, Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami, ze świętym N. (patronemdnia, miejsca lub świątyni) i wszystkimi Świętymi, którzy w ciągu wiekówpodobali się Tobie, i abyśmy z nimi wychwalali Ciebie Kapłan składaręce przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa. Kapłan bierzepatenę z hostią i kielich i, podnosząc je, mówi: K.: Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie,Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała,przez wszystkie wieki wieków. W.: Amen.

III MODLITWAEUCHARYSTYCZNA

Kapłan zrozłożonymi rękami mówi: K.: Zaprawdę święty jesteś, Boże, i słusznie Cię sławiwszelkie stworzenie, bo przez Syna Twojego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, mocąDucha Świętego ożywiasz i uświęcasz wszystko oraz nieustannie gromadzisz ludswój, aby na całej ziemi składał Tobie ofiarę czystą.

Wspomnienietajemnicy dnia W niedziele (odmawiasię w niedziele, w które nie wypada inne wspomnienie). Dlatego stajemy przed Tobą i zjednoczeni z całymKościołem uroczyście obchodzimy pierwszy dzień tygodnia, w którym JezusChrystus zmartwychwstał i zesłał na Apostołów Ducha Świętego.

Kapłan składaręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi: Pokornie błagamy Cię, Boże, uświęć mocą Twojego duchate dary, które przynieśliśmy Tobie, Składa ręce irobi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc: aby się stały Ciałem †iKrwią Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, składa ręce. który nam nakazał spełniać to misterium.

On bowiem tej nocy, której był wydany, Bierze chleb,unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął chleb i dzięki Tobie składając, błogosławił,łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: lekko siępochyla.

BIERZCIEI JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓREZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Ukazujeludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka. Następniemówi: Podobnie po wieczerzy Bierzekielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął kielich i dzięki Tobie składając błogosławił ipodał swoim uczniom, mówiąc: Lekko siępochyla.

BIERZCIEI PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGOI WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRAZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NAODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TOCZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.

Ukazujeludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka: Następnierozpoczyna jedną z aklamacji: Aklamacja pierwsza: K.: Otowielka tajemnica wiary. W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemyTwoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjściaw chwale. Aklamacja druga: K.: Wielkajest tajemnica naszej wiary. W.: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierćTwoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: K.: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W.: Panie,Ty nas wybawiłeś przez krzyż izmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: K.:Tajemnica wiary. W.: Chrystusumarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następniekapłan z rozłożonymi rękami mówi: Wspominając, Boże, zbawczą mękę Twojego Syna, jakrównież cudowne Jego zmartwychwstanie wniebowstąpienie oraz czekając napowtórne Jego przyjście, składamy Ci wśród dziękczynnych modłów tę żywą iświętą ofiarę. Wejrzyj, prosimy, na ofiarę twojego Kościoła uznaj, że jest tota sama ofiara, przez którą nas pojednałeś ze sobą. Spraw, abyśmy posileniCiałem i Krwią Twojego Syna i napełnieni Duchem Świętym stali się jednym ciałemi jedną duszą w Chrystusie. Niech On nas uczyni wiecznym darem dla Ciebie, abyśmyotrzymali dziedzictwo z Twoimi wybranymi, przede wszystkim z NajświętsząDziewicą, Bogurodzicą Maryją, że świętymi Apostołami i Męczennikami, ze świętymN. (imię świętego z dnia lub patrona świątyni) i wszystkimi Świętymi,którzy nieustannie orędują za nami u Ciebie. Prosimy Cię, Boże, aby ta Ofiara naszego pojednania zTobą sprowadziła na cały świat pokój i zbawienie. Utwierdź w wierze i miłościTwój Kościół pielgrzymujący na ziemi; a więc Twojego sługę, naszego Papieża (imię), naszego Biskupa (imię), wszystkich biskupów świata,duchowieństwo i cały lud odkupiony. Wysłuchał łaskawie modlitwy zgromadzonych tutajwiernych, którzy z Twojej łaski stoją przed Tobą. W miłosierdziu swoim, o dobryOjcze, zjednocz ze sobą wszystkie swoje dzieci, rozproszone po całym świecie. Przyjmij do swojego Królestwa naszych zmarłych braci isiostry oraz wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Ufamy, żerazem z nimi będziemy się tam wiecznie radować Twoją chwałą, Kapłan składaręce. przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez któregoobdarzasz świat wszelkimi dobrami.

Jeżeli tejModlitwy eucharystycznej używa się w Mszach ofiarowanych za zmarłych, ostatniączęść modlitwy można zmienicie następująco: Pamiętaj o Twoim słudze (Twojej służebnicy) N., którego (którą) z tego świata wezwałeśdo siebie. Spraw, aby ten (ta), który (która) został(a) włączony (włączona) wśmierć Twojego Syna, miał(a) również udział w Jego zmartwychwstaniu, gdywskrzesi ciała zmarłych z prochu ziemi i upodobni nasze ciała podległezniszczeniu do swojego Ciała uwielbionego. Przyjmij również do swojego Królestwa naszych zmarłych braci isiostry oraz wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Ufamy, żerazem z nimi będziemy się tam wiecznie radować radować Twoją chwałą, gdyotrzesz z naszych oczu wszelką łzę, bo widząc Ciebie, Boże, jakim jesteś, przezwszystkie wieki będziemy do Ciebie podobni i chwalić Cię będziemy bez końca Kapłan składaręce przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez któregoobdarzasz świat wszelkimi dobrami. Kapłan bierzepatenę z hostią oraz kielich i podnosząc je, mówi: K.: Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie,Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała,przez wszystkie wieki wieków. W.: Amen.[1]

IV MODLITWAEUCHARYSTYCZNA

PREFACJA K.: Pan z wami. W. I z duchemtwoim. K.: W góręserca. W.: Wznosimy jedo Pana. K.: Dziękiskładamy Panu Bogu naszemu. W.: Godne to isprawiedliwe.

K.: Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składalidziękczynienie, i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, o Ojcze święty,albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i prawdziwym, Ty jesteś przedwieczny itrwasz na wieki, mieszkając w niedostępnejświatłości. Tylko Ty, Boże, jesteś dobry i jako jedyne źródło życia powołałeśwszystko do istnienia, aby napełnić swoje stworzenia dobrami i wielez nich uszczęśliwić jasnością Twojej chwały. Stoją więc przed Tobą niezliczonezastępy Aniołów, którzy służą Tobie dniem i nocą, a wpatrzeni w chwałę Twojegooblicza nieustannie cześć Tobie oddają. Łącząc się z nimi, razem z całymstworzeniem, które jest pod niebem i wielbi Cię przez nasze usta, z radościąwysławiamy Twoje imię, wołając: W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosai ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imięPańskie. Hosanna na wysokości. Kapłanz rozłożonymi rękami mówi: Wysławiamy Cię, Ojcze święty, bojesteś wielki i wszystkie stworzenia głoszą Twoją mądrość i miłość. Tystworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo ipowierzyłeś mu cały świat, aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, rządziłwszelkim stworzeniem. A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twojąprzyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. W miłosierdziu swoimpospieszyłeś z pomocą wszystkim ludziom, aby Ciebie szukali i znaleźli. Wielokrotniezawierałeś przymierze z ludźmi i pouczałeśich przez Proroków, aby oczekiwali zbawienia. Ojcze święty, tak umiłowałeśświat, że gdy nadeszła pełnia czasów, zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna,aby nas zbawił. On to za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem, narodziłsię z Maryi Dziewicy i był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. Ubogimgłosił dobrą nowinę o zbawieniu, jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość. Abywypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową, a zmartwychwstajączwyciężył śmierć i odnowił życie. Abyśmy żyli już nie dla siebie, ale dlaChrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, zesłał On od Ciebie, Ojcze, jako pierwszy dar dla wierzących, DuchaŚwiętego, który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie i dopełnia wszelkiegouświęcenia.

Kapłan składa ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi: Prosimy Cię, Boże, niech Duch Świętyuświęci te dary, składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem,mówiąc: aby się stały Ciałem† i Krwią naszego Pana,Jezusa Chrystusa, dla spełnienia tego wielkiego misterium, które On nam zostawił jako znak wiecznegoprzymierza. Kiedy nadeszła godzina, aby Jezus został uwielbiony przez Ciebie,Ojcze święty, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ichumiłował, i gdy spożywali wieczerzę, Kapłan bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął chleb, błogosławił, łamał irozdawał swoim uczniom, mówiąc: Lekko się pochyla.

BIERZCIEI JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓREZA WAS BĘDZIE WYDANE. Kapłan ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie iprzyklęka. Następnie mówi: Podobnie bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął kielich napełniony winem,dzięki składał i podał swoim uczniom, mówiąc: lekko się pochyla.

BIERZCIEI PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TOJEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGOI WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRAZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NAODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TOCZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ. Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka. Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji:

Aklamacja pierwsza: K.: Otowielka tajemnica wiary. W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Aklamacja druga: K.: Wielkajest tajemnica naszej wiary. W.: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierćTwoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: K.: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W.: Panie,Ty nas wybawiłeś przez krzyż izmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: K.:Tajemnica wiary. W.: Chrystusumarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci. Następnie z rozłożonymi rękami kapłan mówi:

Boże, Ojcze, sprawując terazpamiątkę naszego odkupienia, wspominamy śmierć Chrystusa i Jego zstąpienie dootchłani, wyznajemy Jego zmartwychwstanie i wstąpienie do nieba, a oczekującJego przyjścia w chwale, składamy Ci, Boże, Jego Ciało i Krew jako Ofiarę miłą Tobie i zbawienną dla całegoświata. Wejrzyj, Boże, na Ofiarę, którą sam dałeś swojemu Kościołowi i spraw,aby wszyscy, którzy będą spożywali ten sam Chleb, i pili z jednego Kielicha,zostali przez Ducha Świętego złączeni w jedno ciałoi stali się w Chrystusie żywą ofiarą ku Twojej chwale. Pamiętaj, Boże, o wszystkich, za którychskładamy tę Ofiarę: przede wszystkim o Twoim słudze, naszym Papieżu (imię), o naszym Biskupie (imię), o wszystkich biskupach i całymduchowieństwie, o składających Ofiarę i tutaj zgromadzonych, o całym Twoimludzie i o wszystkich, którzy szczerym sercem Ciebie szukają. Pamiętaj także o tych,którzy odeszli z tego świata w pokoju z Chrystusem oraz o wszystkich zmarłych,których wiarę jedynie Ty znałeś. O dobry Ojcze, daj nam, swoim dzieciom,dziedzictwo życia wiecznego z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, zApostołami i wszystkimi Świętymi w Twoim Królestwie, gdzie z całym stworzeniemwyzwolonym z grzechu i śmierci będziemy Cię chwalić przez naszego Pana JezusaChrystusa, przez którego obdarzasz świat wszelkimi dobrami.

Kapłan bierze patenę z hostią i kielich i, podnosząc je, mówi: Przez Chrystusa, z Chrystusem i wChrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący w jedności Ducha Świętego, wszelkacześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. W.: Amen. Następnie kapłan stawia patenę i kielich na ołtarzu.[2]

V MODLITWAEUCHARYSTYCZNA PrefacjaA - Bóg kieruje swoimKościołem: K.:Pan z wami. W.:I z duchem twoim. K.:W górę serca. W.:Wznosimy je do Pana. K.: Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu. W.:Godne to i sprawiedliwe.

K.: Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składalidziękczynienie, Ojcze święty, Stwórco świata i Źródło życia. Ty nie zostawiasznas samych na drodze życia, ale pośród nas żyjesz i działasz. Twoją potężnąmocą prowadziłeś lud błądzący na pustyni, a dziś przenikasz swój Kościół, pielgrzymującyna świecie, światłem i mocą swojego Ducha. Przez Chrystusa, Twojego Syna inaszego Pana, prowadzisz nas na drogach czasu kudoskonałej radości swojego Królestwa. Wdzięczni za te dary, zjednoczeni zAniołami i Świętymi śpiewamy nieustanniehymn Twojej chwały: W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosai ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imięPańskie. Hosanna na wysokości.

Prefacja B - Jezus naszą drogą K.: Pan z wami. W.: I z duchem twoim. K.: W górę serca. W.: Wznosimy je do Pana. K.: Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu. W.: Godne to i sprawiedliwe.

K.: Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składalidziękczynienie, Boże wielki i miłosierny, który świat stworzyłeś i strzeżesz goz nieskończoną miłością. Ty, jak Ojciec, czuwasz nad wszelkim stworzeniem igromadzisz w jedną rodzinę ludzi stworzonych dla chwały Twojego Imienia,odkupionych przez Krzyż twojego Syna naznaczonych Znamieniem DuchaŚwiętego. Chrystus Twoje żywe Słowo,jest Drogą, która prowadzi nas do Ciebie, Prawdą, która nas wyzwala, Życiem,które napełnia nas radością. PrzezNiego wznosimy ku Tobie hymn dziękczynienia za wszelkie dary Twojej dobroci izjednoczeni z Aniołami i Świętymi * głosimy Twoją chwałę wołając: W.: Święty, Święty, Święty,Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna nawysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

Prefacja C- Chrystus wzorem miłości K.: Pan z wami. W.: I z duchem twoim. K.: W górę serca. W.: Wznosimy je do Pana. K.: Dzięki składajmy PanuBogu naszemu. W.: Godne to isprawiedliwe.

K.: Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze miłosierny,składali dziękczynienie: Tyś nam dał swego Syna, Jezusa Chrystusa, naszegoBrata i Odkupiciela. W Nim objawiłeś swoją miłość wobec maluczkich i ubogich,wobec chorych i odrzuconych przez ludzi. Chrystus nie zamyka się nigdy napotrzeby i cierpienia braci. On życiem i słowem ogłosił światu, że Ty jesteśOjcem i troszczysz się o wszystkie swoje dzieci. Za te znakiTwojej dobroci wychwalamy Cię i błogosławimy i zjednoczeni z Aniołami iŚwiętymi śpiewamy hymn Twojej chwały, wołając: W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosai ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imięPańskie. Hosanna na wysokości.

Prefacja D- Kościół na drodze ku jedności K.: Pan z wami. W.: I z duchem twoim. K.: W górę serca. W.: Wznosimy je do Pana. K.: Dzięki składajmy PanuBogu naszemu. W.: Godne to isprawiedliwe.

K.: Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze miłosierny,składali dziękczynienie i zanosili do Ciebie, Panie, dobry Ojcze, radosny hymn uwielbienia. Przezswojego Syna, który jest blaskiem wiecznej chwały i który dla nas stał sięczłowiekiem, zgromadziłeś wszystkie narody w jedności Kościoła. Mocą swojegoDucha zbierasz nadal w jedną rodzinę ludy ziemi i dajesz wszystkim ludziombłogosławioną nadzieję swojego Królestwa. Przeto Kościół jaśnieje jako znakTwojej wierności wobec zapowiedzianego przymierza wypełnionegow naszym Panu, Jezusie Chrystusie. Za tę tajemnicę zbawienia wychwalają Cię niebiosa i wysławia ziemia, aKościół jednogłośnie śpiewa Twoją chwałę: W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwałyTwojej. * Hosanna na wysokości.Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

Kapłan z rozłożonymi rękami mówi: K.: Wysławiamy Cię, Ojcze święty: Ty nas zawszepodtrzymujesz w doczesnym pielgrzymowaniu, a zwłaszcza w tej godzinie, w którejJezus Chrystus, Twój Syn, gromadzi nas na świętej wieczerzy. On, podobnie jakuczniom w Emaus, wyjaśnia nam Pisma i łamie dla nas chleb.

Kapłan składa ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi: K.: Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący, ześlij swegoDucha na ten chleb i wino, składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem,mówiąc:

aby Twój Syn stał się obecny wśród nas w swoimCiele † i w swojej Krwi.

On to, w noc przed swojąmęką, podczas wieczerzy, Bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął chleb i dziękiTobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:

lekko się pochyla.

BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Ukazujeludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka. Bierzekielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: Podobnie wziął kielich z winem, dzięki składającbłogosławił i podał swoim uczniom, mówiąc: lekkosię pochyla.

BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ. Ukazujeludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka.

Następnierozpoczyna jedną z aklamacji:

Aklamacja pierwsza: K.: Otowielka tajemnica wiary. W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Aklamacja druga: K.: Wielkajest tajemnica naszej wiary. W.: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierćTwoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: K.: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W.: Panie,Ty nas wybawiłeś przez krzyż izmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: K.:Tajemnica wiary. W.: Chrystusumarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następniez rozłożonymi rękami kapłan mówi:

K.: Obchodząc pamiątkę naszego pojednania, głosimy,Ojcze, dzieło Twojej miłości. Ty sprawiłeś, że Jezus Chrystus, Twój Syn, przezmękę i krzyż wszedł do chwały zmartwychwstania. Ty Go wezwałeś, aby zasiadł poTwojej prawicy, jako nieśmiertelny Król wieków i Pan całego wszechświata.Wejrzyj, Ojcze święty, na tę Ofiarę: jest nią Chrystus, który w swoim Ciele i wswojej Krwi wydaje się za nas i swoją Ofiarą otwiera nam drogę do Ciebie. Boże,Ojcze miłosierdzia, daj nam Ducha Świętego, Ducha miłości, Ducha Twojego Syna.

Kapłan odmawia modlitwę wstawienniczą za Kościół, związanątematycznie z prefacją: K.: Umacniaj w jedności wszystkich wezwanych doTwojego stołu: a więc naszego Papieża (imię), naszego Biskupa (imię),,kapłanów, diakonów i cały lud chrześcijański. Niech promieniują w świecieradością i ufnością, niech postępują w wierze i w nadziei. Albo: Umocnij swój KościółCiałem i Krwią swego Syna i odnów w nas swoje podobieństwo. Błogosław naszegoPapieża (imię), naszego Biskupa (imię), i nasz lud. Niech wszystkiedzieci Kościoła umieją rozpoznawać znaki czasu i niech ofiarnie oddają sięsłużbie Ewangelii. Uczyń nas otwartymi i pełnymi gotowości wobec braci, którychspotkamy na naszej drodze, abyśmy mogli dzielić ich bóle i strapienia, radościi nadzieje, oraz postępować razem na drodze zbawienia. albo: Umocnij swój Lud Chlebemżycia i Kielichem zbawienia; uczyń nas doskonałymi w wierze i miłości wjedności z naszym Papieżem (imię), iz naszym Biskupem(imię). Otwórz naszeoczy na potrzeby i cierpienia braci; oświeć nas światłem Twego słowa, abyśmypocieszali utrudzonych i uciśnionych, spraw, abyśmy z miłością podejmowaliposługę wobec ubogich i cierpiących. Niech Twój Kościół będzie żywymświadectwem prawdy i wolności, sprawiedliwości i pokoju, aby wszyscy ludzieotworzyli się na nadzieję nowego świata. albo: Spraw, by nasz Kościółodnowił się w świetle Ewangelii. Umocnij więź jedności między wiernymi ikapłanami, między kapłanami i naszym Biskupem (imię), między biskupami i naszym Papieżem (imię).W świecie rozdartym niezgodą niech Twój Kościół jaśnieje jakoznak przyszłej jedności i pokoju. Pamiętaj także o naszychbraciach i siostrach, którzy odeszli z tego świata w pokoju z Chrystusem, i owszystkich zmarłych, których wiarę jedynie Ty znałeś. Dopuść ich do oglądaniaTwojej światłości i pełni życia w zmartwychwstaniu. Daj także nam, na końcuziemskiego pielgrzymowania, dojść do wiecznego życia, gdzie nas oczekujesz.Zjednoczeni z Najświętszą Dziewicą Maryją, z Apostołami i Męczennikami, zeświętym (błogosławionym) N. (wymienia sięimię świętego z dnia lub patrona świątyni) i wszystkimi Świętymi,wychwalamy Ciebie w Chrystusie, Twoim Synu i naszym Panu. Kapłan bierze patenę z hostią i kielich i, podnosząc je, mówi: Przez Chrystusa, zChrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności DuchaŚwiętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. W.: Amen. Następnie kapłan stawia patenę i kielich na ołtarzu.[3]

OBRZĘDY KOMUNII

Kapłan rozłożywszy ręce mówi: K.: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jegosłowom, ośmielamy się mówić: (może też być inne wprowadzenie, zależne od aktualnego okresu rokuliturgicznego)

Wszyscy mówią lub śpiewają razem z kapłanem: W.: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć sięimię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje,bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego dajnam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Kapłan mówi dalej: K.: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarznasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni odgrzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszegoZbawiciela, Jezusa Chrystusa. W.: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała nawieki. Kapłan z rozłożonymi rękami wprowadza do modlitwy o pokój; wstępzależy od okresu roku liturgicznego: K.: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoimApostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy Cię, nie zważaj nagrzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniajgo pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który żyjesz i królujesz na wiekiwieków. W.: Amen. K.:Pokój Pański niech zawsze będzie z wami. W.:I z duchem twoim. Następnie,jeżeli okoliczności za tym przemawiają, diakon lub kapłan mówi: K.:Przekażcie sobie znak pokoju. Wszyscywedług miejscowego zwyczaju okazują sobie wzajemnie pokój i miłość. Następniekapłan łamie hostię i cząstkę wpuszcza do kielicha, mówiąc cicho: K.: Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa,które łączymy i będziemy przyjmować, niech nam pomogą osiągnąć życie wieczne. Wtym czasie śpiewa się lub mówi: W.:Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,obdarz nas pokojem. Następniekapłan ze złożonymi rękami mówi cicho: K.:Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, Ty z woli Ojca, za współdziałaniem DuchaŚwiętego, przez swoją śmierć dałeś życie światu, wybaw mnie przez najświętszeCiało i Krew Twoją od wszystkich nieprawości moich i od wszelkiego zła; sprawtakże, abym zawsze zachowywał Twoje przykazania i nie dozwól mi nigdy odłączyćsię od Ciebie. albo: K.:Panie Jezu Chryste, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojej nie ściągnie na mniewyroku potępienia, lecz dzięki Twemu miłosierdziu niech mnie chroni orazskutecznie leczy moją duszę i ciało. Kapłanprzyklęka, bierze hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad pateną, zwróconydo ludu, głośno mówi: K.:Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. * Błogosławieni,którzy zostali wezwani na Jego ucztę. W.:Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, abędzie uzdrowiona dusza moja. Kapłanzwrócony do ołtarza mówi cicho K.: Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na życiewieczne. Po przyjęciu Ciała Chrystusa kapłan bierze kielich i mówi cicho: K.:Krew Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne. Kapłanze czcią przyjmuje Krew Chrystusa. Następnie celebrans bierze puszkę z komunikantami, a ministrant –patenę. Komunię świętą może rozdzielać kilku kapłanów oraz diakonów ‒ przezśrodek świątyni i w nawach bocznych. Zgodnie z miejscowym zwyczajem, wierniprzyjmują Ciało Chrystusa w postawie klęczącej lub stojącej. Kapłan ukazujehostię każdemu z przystępujących do komunii, mówiąc: K.: Ciało Chrystusa. Przystępujący do Komunii odpowiada: W.: Amen. Gdy kapłan przyjmuje Ciało Pańskie, rozpoczyna się śpiew naKomunię. Jeżeli się nie śpiewa podczas Komunii, wierni albo lektor recytująantyfonę podaną w mszale. Jeżeli tego nie czynią, antyfonę odczytuje kapłan poprzyjęciu Komunii, a przed rozdzieleniem jej wiernym. Może to zrobić po udzieleniu Komunii wiernym. Po ukończeniu rozdawania Komunii kapłanoczyszcza patenę nad kielichem i sam kielich. Mówi cicho: K.: Panie, daj nam czystym sercem przyjąć to, cospożyliśmy ustami, i dar otrzymany w doczesności niech się stanie dla naslekarstwem na życie wieczne. Zależnie od okoliczności, można zachować przez jakiś czas świętemilczenie albo śpiewać psalm lub pieśń pochwalną. Następnie kapłan, stojąc namiejscu przewodniczenia albo przy ołtarzu, mówi: K.: Módlmy się. Jeżeli poprzednio nie było milczenia, wszyscy razem z kapłanemmodlą się przez jakiś czas w milczeniu. Potem kapłan z rozłożonymi rękamiodmawia modlitwę po Komunii, po jej ukończeniu wierni odpowiadają: W.: Amen.[4]

OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA Jeżeli trzeba, można podać ludowi krótkieogłoszenia. Następuje odesłanie wiernych. Kapłan zwrócony do ludu, rozkładającręce mówi: K.: Pan z wami. W.:I z duchem Twoim. Kapłan błogosławi ludmówiąc: K.:Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn,† i Duch Święty. W.:Amen. Potem diakon albo samkapłan ze złożonymi rękami, zwrócony do ludu, mówi: K.:Idźcie w pokoju Chrystusa (w OktawieWielkanocy dodaje się: Alleluja[5]) W.:Bogu niech będą dzięki (Alleluja).

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO PONTYFIKALNE (udzielaneprzez biskupa, kardynała i papieża) B.:Niech imię Pańskie będzie błogosławione. W.:Teraz i na wieki. B.:Wspomożenie nasze w imieniu Pana. W.:Który stworzył niebo i ziemię. B.: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, †i Duch Święty. W.:Amen.

Kapłanna znak czci całuje ołtarz jak na początku Mszy i złożywszy razem zministrantami należny ukłon, a przyklęknąwszy, jeśli na ołtarzu jestNajświętszy Sakrament, odchodzi. Jeżeli bezpośrednio po Mszy następuje innaczynność liturgiczna, opuszcza się obrzędy zakończenia.