Sakrament Kapłaństwa

SAKRAMENT KAPŁAŃSTWA

Święty Paweł mówi do swojego ucznia Tymoteusza:„Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przeznałożenie moich rąk.” (2 Tm 1, 6). „Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożądadobrego zadania” (1 Tm 3, 1). Do Tytusa powiedział: "W tym celu zostawiłemcię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdymmieście prezbiterów. Jak ci zarządziłem” (Tt 1, 5). Cały Kościół jest ludem kapłańskim. Przez chrzestwszyscy wierni uczestniczą w kapłaństwie Chrystusa. Uczestnictwo to jestnazywane „wspólnym kapłaństwem wiernych”. U jego podstaw i dla służenia muistnieje inne uczestnictwo w posłaniu Chrystusa, przekazywane przez sakramentświęceń, którego misją jest pełnienie służby we wspólnocie, w imieniu i wosobie Chrystusa-Głowy. Kapłaństwo urzędowe różni się istotowo od wspólnegokapłaństwa wiernych, ponieważ udziela świętej władzy w służbie wiernym.Pełniący urząd święceń wykonują swoją posługę wobec Ludu Bożego przez nauczanie(munus docenti), kult Boży (munus liturgicum) i rządy pasterskie (munusregendi). Od początku posługa święceń była udzielana iwykonywana według trzech stopni: jako posługa biskupów, prezbiterów i diakonów.Posługi udzielane przez święcenia są niezastąpione w organicznej strukturzeKościoła. Bez biskupów, prezbiterów i diakonów nie można mówić o Kościele. Biskup otrzymuje pełnię sakramentu święceń, którawłącza go do Kolegium Biskupów i czyni widzialną głową powierzonego mu Kościołapartykularnego. Biskupi jako następcy Apostołów i członkowie kolegium mająudział w odpowiedzialności apostolskiej i w posłaniu całego Kościoła podzwierzchnictwem papieża, następcy św. Piotra. Prezbiterzy są zjednoczeni z biskupami w godnościkapłańskiej, a równocześnie zależą od nich w wykonywaniu swoich funkcjiduszpasterskich; są powołani, by być roztropnymi współpracownikami biskupów.Tworzą oni wokół swojego biskupa prezbiterium, które wraz z nim jestodpowiedzialne za Kościół partykularny. Otrzymują od biskupa misję kierowaniawspólnotą parafialną lub określoną funkcję kościelną. Diakoni są wyświęcani dla zadań posługi w Kościele.Nie otrzymują oni kapłaństwa posługi, ale święcenia dają im prawo do ważnychfunkcji w posłudze słowa, w kulcie Bożym, w zadaniach duszpasterskich icharytatywnych, które mają pełnić pod pasterskim zwierzchnictwem swojegobiskupa. Sakrament święceń udzielany jest przez włożenie rąk,któremu towarzyszy uroczysta modlitwa konsekracyjna. Prosi się w niej Boga, byotrzymującemu święcenia udzielił łask Ducha Świętego, potrzebnych dla jegoposługi. Święcenia wyciskają niezatarty charakter sakramentalny. Kościół udziela sakramentu święceń tylko mężczyznom(viris) ochrzczonym, których zdolności do wykonywania posługi kapłańskiejzostały starannie rozeznane. Odpowiedzialność i prawo dopuszczenia kogoś doprzyjęcia sakramentu święceń przysługuje władzy kościelnej. W Kościele łacińskim sakrament święceń prezbiteratujest udzielany w sposób zwyczajny tylko kandydatom, którzy są gotowidobrowolnie przyjąć celibat i publicznie wyrażają wolę zachowania go z miłoścido Królestwa Bożego i służby ludziom. Udzielanie sakramentu święceń wszystkich trzech stopninależy do biskupów. Sakrament kapłaństwa i sakrament małżeństwa sąokreślane jako Sakramenty w Służbie Komunii.

NSTWA==