Nagroda Conrada

Instytut Polski w Kijowie

ogłosił imiona finalistów i Laureata Nagrody Literackiej im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego

Finalistami nagrody literackiej im. Józefa Conrada zostali pisarze ukraińscy: Natałka śniadanko, Taras Prochaśko i Serhij żadan, którzy przeszli przez dwa etapy konkursowe: otwarte proponowanie kandydatów przez szerokie grono czytelników oraz kwalifikowanie przez członków międzynarodowego jury. To wybitni krytycy, pisarze i dziennikarze: Jurij Andruchowycz (Ukraina), Bogumiła Berdychowska (Polska), Ołeksandr Bogucki (Ukraina), Tamara Gundorowa (Ukraina) oraz Dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie Jerzy Onuch (Polska).

Nagroda im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego została przyznana po raz pierwszy przez Instytut Polski w Kijowie pisarzowi ukraińskiemu – za konsekwencję w odbywaniu drogi twórczej, innowacyjność sposobu wyrażania treści, łamanie stereotypów oraz uniwersalność przesłania.

Wysokość nagrody stanowi 20.000 grywien.

Ostatecznego wyboru laureata jury dokonało w grudniu 2007 roku w głosowaniu tajnym. Uroczyste ogłoszenie wyników oraz nazwiska laureata Nagrody Literackiej im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego nastąpiło w dniu 15 grudnia w Kijowie. Laureat i finaliści otrzymali dyplomy.

Wręczenie nagrody w 2007 roku, ogłoszonym przez UNESCO rokiem Conrada-Korzeniowskiego, świadczy o tym, iż Instytut Polski jest zainteresowany promocją idei europejskiej, dotyczącej ubogacania kultur w warunkach zachowania identyczności kulurowej.

Opinie o kandydatach z ankiet, które napłynęły do Instytutu Polskiego:

O Sergiju żadanie: „ ... Sergij żadan – to najjaskrawszy i najbardziej koncepcyjny pisarz we współczesnej literaturze ukraińskiej. Prozę Sergija żadana otwarcie można określić, jako „nową prozę ukraińską.” Autor z Charkowa pokazuje czytelnikowi świat, widziany oczami młodego aktywnego człowieka, który ma pewne poczucie humoru, który snuje ostrą refleksję nad współczesnością. Każdy werset – to swego rodzaju migawka z filmu, spojrzenie, które się zatrzymało nagle na obrazie niedoskonałości dnia powszedniego oraz gorzki, ironiczny uśmiech odpowiedzi....” Tymofij Chomiak, dyrektor MA „Art-Wertep.”

O Tarasie Prochaśce: „ Przez wiele lat czytelnicy i wielbiciele, którzy odkryli dla siebie teksty Tarasa Prochaśki, po kilka razy czytali „Leksykon”, rozpisywali dla przyjaciół nagranie „FM Galicja”, byli zaskoczeni krystalicznością i przejrzystością powieści „Niezwykli” – niepowtarzalnych tekstów o tym, jak ludzie żyją, martwią się, kochają. I oczekiwali każdej nowej książki „Innego formatu”...” Dzwenisława Matiasz, pisarka.

O Natałce śniadanko: „...każda nowa książka zaskakuje czytelników, ponieważ w każdej z nich Natałka śniadanko zmienia styl, intonację i sposób wypowiedzi, - jednak to zawsze jest prawdziwy sukces. Natałka śniadanko nibyto otwiera coraz to nwe obszary ukraińskiej tradycji literackiej, każdy z których jest w stanie wyznaczyć odrębny kierunek rozwoju naszej literatury na wiele lat...” Zawen Bablojan, wydawnictwo „Folio”.

15 grudnia, na spotkaniu, w którym uczestniczyli dyplomaci, dziennikarze, literaci i działacze kultury, jury ogłosiło imiona finalistów, a następnie udało się na naradę. Lauratem nagrody został Taras Prochaśko. T

Pisarz urodził się w 1968 r. w Stanisławowie, gdzie mieszka. Jest autorem nowel radiowych „FM Galicja” oraz zbioru opowiadań „Inne dni Anny”, którego polskie wydanie ukazało się w roku 2001, nakładem wydawnictwa „Czarne”. W roku 2004 był Stypendystą Willi Decjusza i Instytutu Książki w Krakowie. Jest jednym z czołowych reprezentantów słynnego „fenomenu stanisławowskiego”. Jurij Andruchowycz zalicza go do najbardziej interesujących zjawisk ukraińskiej literatury. Od chwili swego debiutu literackiego w kultowym dzisiaj piśmie „Czetwer” („Czwartek”) i niektórych antologiach nowej literatury Prochaśko stale przebywa w samym centrum zainteresowań nie tylko krytyków, dziennikarzy i badaczy literatury, ale również wielkiej ilości tzw. „wykształconych czytelników”, smakoszy innowacji. Na co dzień zajmuje się dziennikarstwem.

Wróć do strony głównej