Wiatyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Modlitewnik
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „==WIATYK== Kościół spieszy z pomocą umierającemu przez Komunię świętą, przez wiatyk — zaopatrzenie„na drogę” (łac. viaticum, od via — droga) do...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==WIATYK==
==WIATYK==
Kościół spieszy z pomocą umierającemu przez Komunię świętą,<br>
przez wiatyk — zaopatrzenie „na drogę” (''łac. viaticum, od via — droga'')<br>
do wieczności i zadatek zmartwychwstania.<br>
Wiatyk, a nie namaszczenie chorych, jest właściwym sakramentem,<br>
który chrześcijanin ma przyjąć w obliczu śmierci.<br>
'''Kapłan,wchodząc do pomieszczenia gdzie leży chory mówi:'''<br>
'''K.:''' Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.<br>
'''W.:''' I z duchem twoim.<br>
''Następnie kapłan składa Najświętszy Sakrament na stole i adoruje Go razem z obecnymi w ciszy.''<br>


''Następnie, zależnie od okoliczności, kapłan kropi chorego i pokój święconą wodą''<br> ''wypowiadając następujące słowa'':<br>
Niech ta woda przypomni nam przyjęty chrzest i naszą przynależność do Chrystusa,<br>
który nas odkupił przez swoją mękę i zmartwychwstanie.<br>


''Kapłan zwraca się do obecnych z następującym pouczeniem:''<br>
'''K.:''' Drodzy bracia i siostry, nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus,<br>
zanim odszedł z tego świata do Ojca, zostawił nam Sakrament swojego Ciała i Krwi.<br>
W godzinie naszego przejścia z tego życia do Boga otrzymujemy Ciało i Krew Chrystusa<br>
jako pokarm na drogę i zadatek zmartwychwstania.<br>
Zjednoczeni w miłości z naszym bratem (naszą siostrą)módlmy się za niego (nią).<br>


Kościół spieszy z pomocą umierającemu przez Komunię świętą, przez wiatyk — zaopatrzenie„na drogę” (łac. viaticum, od via — droga) do wieczności i zadatekzmartwychwstania. Wiatyk, a nie namaszczenie chorych, jest właściwymsakramentem, który chrześcijanin ma przyjąć w obliczu śmierci.
''Jeśli trzeba, kapłan słucha sakramentalnej spowiedzi chorego.''<br>
''W wypadku konieczności może to być spowiedź ogólna.''<br>
Kapłan,wchodząc do pomieszczenia gdzie leży chory mówi:
''Wtedy kapłan wzywa chorego i obecnych do wzbudzenia żalu za grzechy:''<br>
K.: Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.
'''K.:''' Uznajmy, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli godnie uczestniczyć w obrzędzieKomunii św.  
W.: I z duchem twoim.
Następniekapłan składaNajświętszySakrament na stole i adoruje Go razem z obecnymi w ciszy.Następnie, zależnieod okoliczności, kapłankropi chorego i pokój święconąwodą wypowiadającnastępującesłowa:
Niechta woda przypomni nam przyjęty chrzest i nasząprzynależnośćdo Chrystusa, który nas odkupiłprzez swoją mękęi zmartwychwstanie.
Kapłanzwraca się do obecnych z następującympouczeniem:
K.: Drodzy bracia isiostry, nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, zanim odszedłz tego świata do Ojca, zostawiłnam Sakrament swojego Ciałai Krwi. W godzinie naszego przejściaz tego życia do Boga otrzymujemy Ciałoi Krew Chrystusa jako pokarm na drogę izadatek zmartwychwstania. Zjednoczeni w miłościz naszym bratem (naszą siostrą)módlmy się za niego (nią).
Jeślitrzeba, kapłan słuchasakramentalnej spowiedzi chorego.W wypadku konieczności możeto być spowiedź ogólna.Wtedy kapłan wzywa chorego iobecnych do wzbudzenia żalu za grzechy:
K.: Uznajmy, żejesteśmy grzeszni, abyśmymogli godnie uczestniczyć w obrzędzieKomunii św.  
Następujekrótkie milczenie. Wszyscy razem odmawiają spowiedźpowszechną:
Następujekrótkie milczenie. Wszyscy razem odmawiają spowiedźpowszechną:
Spowiadamsię Bogu wszechmogącemu...
Spowiadamsię Bogu wszechmogącemu...

Wersja z 15:26, 7 mar 2013

WIATYK

Kościół spieszy z pomocą umierającemu przez Komunię świętą,
przez wiatyk — zaopatrzenie „na drogę” (łac. viaticum, od via — droga)
do wieczności i zadatek zmartwychwstania.
Wiatyk, a nie namaszczenie chorych, jest właściwym sakramentem,
który chrześcijanin ma przyjąć w obliczu śmierci.

Kapłan,wchodząc do pomieszczenia gdzie leży chory mówi:
K.: Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.
W.: I z duchem twoim.
Następnie kapłan składa Najświętszy Sakrament na stole i adoruje Go razem z obecnymi w ciszy.

Następnie, zależnie od okoliczności, kapłan kropi chorego i pokój święconą wodą
wypowiadając następujące słowa:
Niech ta woda przypomni nam przyjęty chrzest i naszą przynależność do Chrystusa,
który nas odkupił przez swoją mękę i zmartwychwstanie.

Kapłan zwraca się do obecnych z następującym pouczeniem:
K.: Drodzy bracia i siostry, nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus,
zanim odszedł z tego świata do Ojca, zostawił nam Sakrament swojego Ciała i Krwi.
W godzinie naszego przejścia z tego życia do Boga otrzymujemy Ciało i Krew Chrystusa
jako pokarm na drogę i zadatek zmartwychwstania.
Zjednoczeni w miłości z naszym bratem (naszą siostrą)módlmy się za niego (nią).

Jeśli trzeba, kapłan słucha sakramentalnej spowiedzi chorego.
W wypadku konieczności może to być spowiedź ogólna.
Wtedy kapłan wzywa chorego i obecnych do wzbudzenia żalu za grzechy:
K.: Uznajmy, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli godnie uczestniczyć w obrzędzieKomunii św. Następujekrótkie milczenie. Wszyscy razem odmawiają spowiedźpowszechną: Spowiadamsię Bogu wszechmogącemu... Albo: K.: Zmiłujsię nad nami, Panie. W.: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. K.: Okaż nam,Panie, miłosierdzie swoje. W.: I daj nam swoje zbawienie. K.: Niechsię zmiłujenad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszynam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego. W.:Amen. ODPUSTZUPEŁNY Po sakramentalnymrozgrzeszeniu lub po akcie pokuty kapłanmoże udzielić choremuodpustu zupełnego na godzinęśmierci. Udzielenie odpustu należypoprzedzić krótkim wyjaśnieniem. K.: Władząotrzymaną od Stolicy Apostolskiejudzielam ci odpustu zupełnegoi przebaczenia wszystkich twoich grzechów, wimię Ojca i Syna, † i Ducha Świętego. W.: Amen.

CZYTANIE SŁOWABOŻEGO Następnie,zależnie od okoliczności,ktoś z obecnych lub sam kapłanmoże odczytać tekstPisma św., np.: J6, 54—55: Ktospożywa moje Ciałoi pije moją Krew, ma życiewieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciałomoje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwymnapojem. J 6,54—59: Ktospożywa moje Ciałoi pije moją Krew, ma życiewieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciałomoje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.Kto spożywa moje Ciałoi Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłałżyjący Ojciec, tak i ten,kto Mnie spożywa, będzieżył przezeMnie. To jest chleb, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Ktospożywa ten chleb, będzieżył nawieki. J 14,6 Jajestem drogą i prawdą,i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jaktylko przeze Mnie. J 14,23 JeżeliMnie kto miłuje, będziezachowywał moją naukę,a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemydo niego, i będziemy w nim przebywać.J 15,4


ODNOWIENIE CHRZCIELNEGO WYZNANIA WIARY Wypada,aby chory, zanim przyjmie Wiatyk, odnowił chrzcielnewyznanie wiary. Kapłan powinien je poprzedzićkrótkim wprowadzeniem, np.: K.: Bracie (Siostro), w ważnychchwilach naszego życia odnawiamy wiarę,która nas łączy z Bogiem od naszego chrztu. Aby wyznaćwiarę, odpowiadaj na moje pytania. Czywierzysz w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela niebai ziemi? Chory: Wierzę. K.: Czy wierzysz w JezusaChrystusa, Jego Syna, Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy,umęczonego i pogrzebanego, który powstałz martwych i zasiada po prawicy Ojca? Chory: Wierzę. K.: Czywierzysz w Ducha Świętego,świętyKościół powszechny,Świętychobcowanie, grzechów odpuszczenie, zmartwychwstanie ciałai życie wieczne? Chory: Wierzę.

LITANIA ZA CHOREGO Jeżelistan chorego na to pozwala, odmawia się krótkąlitanię. Na wezwania odpowiadachory w miarę swoichsił oraz obecni. Możnasię posłużyćpodanymi wezwaniami lub podobnymi. K.: Zjednoczeni wewspólnocie Kościoławzywajmy Jezusa Chrystusa i wołajmy do Niego: Chryste,wysłuchaj nas. W.: Chryste, wysłuchaj nas. K.: Panie Jezu, Ty umiłowałeśnas do końca i wydałeśsię na śmierć,aby dać nam życie,błagamy Cięza naszego brata (naszą siostrę). W.: Chryste, wysłuchaj nas. K.: Panie, Ty powiedziałeś:„Kto spożywa moje Ciałoi pije moją Krew, ma życiewieczne", błagamyCię za naszego brata (nasząsiostrę). W.: Chryste, wysłuchaj nas. K.: Panie,Ty zapraszasz nas na ucztę w niebie, na której nie będziejuż więcejani bólu, ani żałoby,ani smutku, ani rozłąki, błagamyCię za naszego brata (nasząsiostrę). W.: Chryste, wysłuchaj nas.

WIATYK Kapłanwprowadza do Modlitwy Pańskiej tymilub podobnymi słowami: K.: Módlmy sięwspólnie do Boga, jak nas nauczył naszZbawiciel, Jezus Chrystus. Wszyscyrazem mówią:Ojcze nasz. Kapłanukazuje NajświętszySakrament i mówi: OtoBaranek Boży, który gładzigrzechy świata. Błogosławieni,którzy zostali wezwani na Jego ucztę. Chory,jeśli możei inni mający przyjąćKomunię św., mówią: Panie,nie jestem godzien, abyś przyszedłdo mnie, ale powiedz tylko słowo,a będzie uzdrowiona dusza moja. Kapłanpodchodzi do chorego i ukazującmu NajświętszySakrament mówi: K.: CiałoChrystusa (lub: Krew Chrystusa). Chory: Amen. Natychmiastkapłan dodaje: NiechChrystus Cię strzeżei zaprowadzi do życia wiecznego. Chory: Amen. Obecni,którzy pragną przyjąćKomunię św., przyjmująNajświętszySakrament w zwykły sposób. Porozdzieleniu Komunii św. kapłandokonuje puryfikacji. Stosownie do okolicznościmożna przez chwilęzachować świętemilczenie. OBRZĘDYKOŃCOWE Kapłanodmawia końcowąmodlitwę: K.:Módlmy się: Boże,Twój Syn jest dla nas drogą, prawdąi życiem, wejrzyj litościwiena swojego sługę N., który(swoją służebnicęN.,która) ufa Twoim obietnicom, i spraw, aby pokrzepiony(a) Ciałemi Krwią Twojego Syna, w pokoju przeszedł(przeszła) do Twojego królestwa.Przez Chrystusa, Pana naszego. W.: Amen. Albo: K.: Boże,Ty dla swoich wiernych jesteś wiecznym zbawieniem,spraw, aby Twój sługaN. pokrzepiony (Twoja służebnicaN. pokrzepiona) Ciałem i KrwiąTwojego Syna, przeszedł(przeszła) bezpiecznie dokrólestwa światłościi życia. Przez Chrystusa, Pananaszego. W.:Amen. BŁOGOSŁAWIEŃSTWO Kapłanbłogosławichorego i obecnych: K.: Niech was błogosławiBóg wszechmogący, Ojciec i Syn, † i Duch Święty. W.: Amen[IM1] .