Wiatyk

WIATYK

Kościół spieszy z pomocą umierającemu przez Komunię świętą,
przez wiatyk — zaopatrzenie „na drogę” (łac. viaticum, od via — droga)
do wieczności i zadatek zmartwychwstania.
Wiatyk, a nie namaszczenie chorych, jest właściwym sakramentem,
który chrześcijanin ma przyjąć w obliczu śmierci.

Kapłan,wchodząc do pomieszczenia gdzie leży chory mówi:
K.: Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.
W.: I z duchem twoim.
Następnie kapłan składa Najświętszy Sakrament na stole i adoruje Go razem z obecnymi w ciszy.

Następnie, zależnie od okoliczności, kapłan kropi chorego i pokój święconą wodą
wypowiadając następujące słowa:
Niech ta woda przypomni nam przyjęty chrzest i naszą przynależność do Chrystusa,
który nas odkupił przez swoją mękę i zmartwychwstanie.

Kapłan zwraca się do obecnych z następującym pouczeniem:
K.: Drodzy bracia i siostry, nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus,
zanim odszedł z tego świata do Ojca, zostawił nam Sakrament swojego Ciała i Krwi.
W godzinie naszego przejścia z tego życia do Boga otrzymujemy Ciało i Krew Chrystusa
jako pokarm na drogę i zadatek zmartwychwstania.
Zjednoczeni w miłości z naszym bratem (naszą siostrą)módlmy się za niego (nią).

Jeśli trzeba, kapłan słucha sakramentalnej spowiedzi chorego.
W wypadku konieczności może to być spowiedź ogólna.
Wtedy kapłan wzywa chorego i obecnych do wzbudzenia żalu za grzechy:
K.: Uznajmy, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli godnie uczestniczyć w obrzędzie Komunii św.

Następuje krótkie milczenie. Wszyscy razem odmawiają spowiedź powszechną:
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu...
Albo:
K.: Zmiłuj się nad nami, Panie.
W.: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
K.: Okaż nam,Panie, miłosierdzie swoje.
W.: I daj nam swoje zbawienie.
K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego.
W.:Amen.

ODPUST ZUPEŁNY

Po sakramentalnym rozgrzeszeniu lub po akcie pokuty
kapłan może udzielić choremu odpustu zupełnego na godzinę śmierci.
Udzielenie odpustu należy poprzedzić krótkim wyjaśnieniem.
K.: Władzą otrzymaną od Stolicy Apostolskiej
udzielam ci odpustu zupełnego i przebaczenia wszystkich twoich grzechów,
w imię Ojca i Syna, † i Ducha Świętego.
W.: Amen.

CZYTANIE SŁOWA BOŻEGO

Następnie,zależnie od okoliczności,ktoś z obecnych lub sam kapłan
może odczytać tekst Pisma św., np.:
J6, 54—55:
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
J6,54—59:
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, tak i ten,kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie.
To jest chleb, który jedli wasi przodkowie, a poumierali.
Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. J14,6
Ja jestem drogą i prawdą,i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej,
jak tylko przeze Mnie. J14,23
Jeżeli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać.J15,4

ODNOWIENIE CHRZCIELNEGO WYZNANIA WIARY

Wypada,aby chory, zanim przyjmie Wiatyk, odnowił chrzcielne wyznanie wiary.
Kapłan poprzedza je krótkim wprowadzeniem, np.:
K.: Bracie (Siostro), w ważnych chwilach naszego życia odnawiamy wiarę,
która nas łączy z Bogiem od naszego chrztu.
Aby wyznać wiarę, odpowiadaj na moje pytania.
Czy wierzysz w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Chory: Wierzę.
K.: Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Jego Syna, Pana naszego,
narodzonego z Maryi Dziewicy,umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych
i zasiada po prawicy Ojca?
Chory: Wierzę.
K.: Czy wierzysz w Ducha Świętego,święty Kościół powszechny,
Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Chory: Wierzę.

LITANIA ZA CHOREGO

Jeżeli stan chorego na to pozwala, odmawia się krótką litanię.
Na wezwania odpowiada chory w miarę swoich sił oraz obecni.
Można się posłużyć podanymi lub podobnymi wezwaniami.
K.: Zjednoczeni we wspólnocie Kościoła wzywajmy Jezusa Chrystusa i wołajmy do Niego:
Chryste,wysłuchaj nas.
W.: Chryste, wysłuchaj nas.
K.: Panie Jezu, Ty umiłowałeś nas do końca i wydałeś się na śmierć,
aby dać nam życie,błagamy Cięza naszego brata (naszą siostrę).
W.: Chryste, wysłuchaj nas.
K.: Panie, Ty powiedziałeś:„Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew,
ma życie wieczne", błagamy Cię za naszego brata (naszą siostrę).
W.: Chryste, wysłuchaj nas. K.: Panie,Ty zapraszasz nas na ucztę w niebie, na której nie będzie już więcej
ani bólu, ani żałoby,ani smutku, ani rozłąki, błagamy Cię za naszego brata
(naszą siostrę).
W.: Chryste, wysłuchaj nas.

WIATYK

Kapłan wprowadza do Modlitwy Pańskiej:
K.: Módlmy się wspólnie do Boga, jak nas nauczył nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus.
Wszyscy razem mówią:Ojcze nasz.
Kapłan ukazuje Najświętszy Sakrament i mówi:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.
Błogosławieni,którzy zostali wezwani na Jego ucztę.
Chory,jeśli może i inni mający przyjąć Komunię św., mówią: Panie,nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie,
ale powiedz tylko słowo,a będzie uzdrowiona dusza moja.
Kapłan podchodzi do chorego i ukazując mu Najświętszy Sakrament mówi:
K.: Ciało Chrystusa (lub: Krew Chrystusa).
Chory: Amen.
Kapłan natychmiast dodaje:
Niech Chrystus Cię strzeże i zaprowadzi do życia wiecznego.
Chory: Amen.
Obecni,którzy pragną przyjąć Komunię św., przyjmują Najświętszy Sakrament
w zwykły sposób.
Po rozdzieleniu Komunii św. kapłan dokonuje puryfikacji.
Stosownie do okoliczności można przez chwilę zachować święte milczenie.

OBRZĘDY KOŃCOWE

Kapłan odmawia modlitwę końcową:
K.: Módlmy się:
Boże,Twój Syn jest dla nas drogą, prawdą i życiem,
wejrzyj litościwie na swojego sługęN., który(swoją służebnicę N.,która)
ufa Twoim obietnicom, i spraw, aby pokrzepiony(a) Ciałem i Krwią Twojego Syna,
w pokoju przeszedł(przeszła) do Twojego królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.: Amen.
Albo:
K.: Boże,Ty dla swoich wiernych jesteś wiecznym zbawieniem,spraw, aby Twój sługa N. pokrzepiony (Twoja służebnica N. pokrzepiona) Ciałem i Krwią Twojego Syna,
przeszedł(przeszła) bezpiecznie do królestwa światłości i życia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
W.:Amen.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
Kapłan błogosławi chorego i obecnych:
K.: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W.: Amen.