Eucharystia-Najświętszy Sakrament

Eucharystia - Najświętszy Sakrament

Jezus mówi: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki...
Kto spożywa Moje Ciało i pije Moją Krew, ma życie wieczne...
trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 51. 54. 56)
.

Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła,
ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki
do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia,
złożonej raz na zawsze Ojcu na krzyżu.
Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa laski zbawienia na swoje Ciało, którym jest Kościół.

Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze:
głoszenie słowa Bożego,
dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa,
a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina
oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pańskiej.
Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu.

Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa,
to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie,
śmierć i zmartwychwstanie.
Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej.

Sam Chrystus, wieczny Arcykapłan Nowego Przymierza,
działając przez posługę kapłanów, składa Ofiarę eucharystyczną.
Sam Chrystus, rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina,
jest również darem ofiarnym składanym w Eucharystii.

Tylko kapłani ważnie wyświęceni mogą przewodniczyć Eucharystii
i konsekrować chleb i wino, aby stały się Ciałem i Krwią Pana.

Istotnymi znakami sakramentu Eucharystii są
pszenny chleb i wino gronowe,
nad którymi wzywa się błogosławieństwa Ducha Świętego
i kapłan wypowiada słowa konsekracji,
będące słowami Jezusa z Ostatniej Wieczerzy:
„To jest Ciało moje za was wydane : To jest kielich Krwi mojej...”

Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie chleba i wina
w Ciało i Krew Chrystusa.
Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny
żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy,
rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem.

Eucharystia jako ofiara jest także składana
na wynagrodzenie za grzechy żywych i zmarłych,
a także by otrzymać od Boga duchowe i doczesne dary.

Kto chce przyjmować Chrystusa w Komunii eucharystycznej,
musi być w stanie łaski.
Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny,
nie powinien przystępować do Eucharystii
bez otrzymania uprzednio rozgrzeszenia w sakramencie pokuty.

Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa w Komunii świętej
pogłębia zjednoczenie komunikującego z Panem,
gładzi grzechy powszednie i zachowuje od grzechów ciężkich.
Ponieważ zostają umocnione więzy miłości między komunikującym a Chrystusem,
przyjmowanie tego sakramentu umacnia jedność Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa.

Kościół poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą,
gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii.
Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku.

Ponieważ w sakramencie Ołtarza obecny jest sam Chrystus,
należy Go czcić kultem adoracji.
„Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu... jest dowodem wdzięczności,
poręką miłości i obowiązkiem należnej czci względem Chrystusa Pana”

Chrystus, przechodząc z tego świata do Ojca,
dał nam w Eucharystii zadatek swojej chwały;
udział w Najświętszej Ofierze utożsamia nasz Jego Sercem,
podtrzymuje nasze siły w czasie ziemskiej pielgrzymki,
budzi pragnienie życia wiecznego i już teraz jednoczy nas
z Kościołem niebieskim,
ze świętą Dziewicą Maryją i wszystkimi świętymi.